Hızlı ve Feraceli

8- Burnuna bir şey kaçmış?

Selamün aleyküm gençlikk

Uzun zaman oldu biliyorum affedin :( Diğer kitabımı final yapmama çok az kaldı. Onu bitirir bitirmez tamamen buna odaklanmayı düşünüyorum. O yüzden onu bitirmekle meşguldüm. En yakın zamanda onu bitirip buradan devam edeceğim sizlerle <3

Nesquik Bağımlısı keyifli okumalar diler...

*     *     *

Uykumun açılması için kendime kahve yapmam gerektiği kanaatine vardığımda, odamdan çıkıp mutfağa gittim ve kendime kahve yapmak için su ısıttım. Kahvemi yapıp kupayı elime aldığımda içime derin bir nefes çektim. Kahvenin o muazzam kokusu ciğerlerime ulaşırken ben de odama doğru yol aldım.

Dün verilen mahkeme kararından beri iyi değildim. Nasıl iyi olabilirdim ki? Koskoca bir ay... Bir ay sonrasında belli olacaktı mahkeme kararı. 

Kahvemden bir yudum alıp boş mideme gönderirken kapının arkasında asılı duran çantamı aldım ve masanın üstünde duran su matarasını koydum. Telefonumu da cebime koyarken saate baktığımda vaktin az kaldığını görmemle kahvemi aceleci yudumlarla bitirdim ve annemle vedalaşıp evden çıktım. En yakın zamanda para biriktirip kendime araba almak istiyordum.

Otobüsle geçen yolculuğumun ardından hastaneye geldiğimde hemen bize ait dolapların bulduğu odaya girdim. İçeride Aslıhan ve Rana vardı.

Gülümseyerek selam verdim.

"Selamün aleyküm kızlar. Hayırlı sabahlar." 

"Aleyküm selam canım sana da hayırlı sabahlar." dedi Rana kahverengi saçlarını tepeden topuz yaparken.

Aslıhan da önlüğünü giyerken bana bakarak gülümsedi ve zaten çekik olan gözleri iyice kısıldı. "Aleyküm selam sana da hayırlı sabahlar. Nasılsın?" dedi.

Dolabıma yönelip çantamı koyarken cevapladım onu." Dün olan olaylardan sonra ne kadar iyi olunabilirse o kadar iyiyim." deyip yorgun bir gülümseme yolladım.

"Anlıyorum. Gerçekten çok zor. Umarım adalet bir an önce yerini bulur. Ne zaman istersen yanıma gelebilirsin. Elimden gelen bir şey olursa seve seve yaparım emin olabilirsin." dedi samimi bir şekilde gözlerimin içine bakarak.

Tam cevap verecekken Rana girdi araya. "Aynı şekilde ben de öyle. Elimden ne geliyorsa yaparım." dedi.

İkisine de minnettar bakışlar atarak yanıtladım.

Allah'ınıza kurban sizin kızım bee.

"Teşekkür ederim, çok incesiniz." dedim iç sesimin aksine dışardan kibar bir kız olmaya devam edecektim. İçimdekileri duymasalar daha iyiydi.

Dolabımdan önlüğümü alıp giyinirken Rana odadan çıktı ve o çıkar çıkmaz içeriye Asya'yla Melek girdi. İkisi de selam verince onlarla da selamlaştık ve ben önlüğümün yakasını düzeltip odadan çıktım. Daha fazla oyalanıp Kerem Hoca'dan azar yemek istemiyordum. Bugün yeşil alanda görevliydim Aslıhan'la birlikte.

Ben odadan çıkar çıkmaz Aslıhan da arkamdan koşar adımlarla gelmişti ve aceleyle steteskopunu düzeltiyordu. 

Yeşil alana geçerken Kerem hoca bize seslendi.