Hızlı ve Feraceli

9- Tanışma Yemeği

Selamün aleyküm gençleer🧕🏻📿

Medya: Asrın Toprak (Başhekim)

*     *     *

Kızlarla birlikte hazırlanma odasından çıktık ve Toprak Hoca'nın dediği gibi kafeteryaya indik. Ben ve Melek asansöre binmek yerine merdivenlerden inmeyi tercih etmiştik. 

O asansörde hiç güzel anılarımız olmadığından olsa gerek.

Merdivenlerden indiğimde gördüğüm şey kalabalık bir grup doktorlardı. Sanırım bunlar diğer stajyer grubuydu. Melek en önden gidip hepsinin ve Toprak Hoca'nın olduğu masaya oturdu. Biz de diğer kızlarla birlikte kenarda durmaya karar vermiştik.

"Evet mevzu nedir Toprak Hocam?"  dedi Melek ellerini masaya koyup birleştirerek.

"Herkes toplandığına göre hiç uzatmadan konuya gireyim." dedi ve herkese tek tek baktı. Gözlüklerini düzeltti ve boğazını temizleyip tekrar konuşmasına devam etti.

"Kerem Hoca birbirimizi daha iyi tanıyıp, destek olmamız için sizi akşam yemeğine çıkarmamı söyledi. Hepinize uygunsa şimdi gidelim diyorum, ne dersiniz?" 

Diğer gruptan olan tanımadığım bir kız hemen lafa atladı gereksiz heyecan ve çabayla.

"Çok güzel olur." dedi ağzını yayarak ve çakma sarışın saçlarını kulağının arkasına aldı.

Sende biraz ilgi manyaklığı ve mallık seziyorum kızım?

Herkes teker teker olur derken Rana annesine haber vermesi gerektiğini söyleyip yanımızdan biraz uzağa gitmişti. Ben sessiz sessiz milleti izlerken annemlerim izin verip vermeyeceğini düşünüyordum. Annem bu konularda çok hassastı ve tek başıma bir yerlere gitmemi genelde istemezdi.

Genç bir kız olduğum için üzerime titremeleri çok normaldi ve onları anlayabiliyordum. Sonuçta dışarıda ne gibi insanlarla karşılaşacağımız belli olmuyordu hele ki İstanbul gibi kalabalık bir şehirdeyseniz. Okula giderken bile çoğu zaman babam arabayla götürürdü beni.

"Sahra?" diye seslenen Toprak Hoca'yla birlikte gözlerimi zeminden çekip başımı kaldırdım ve "Efendim hocam?" dedim. Farkında olmadan dalmıştım.

"Sen gelmiyor musun bir şey demedin?" dediğinde ne diyeceğimi düşünmeye başladım.

O sırada Melek girdi araya.

"Sen de geliyorsun değil mi? İtiraz etme lütfen." dedi.

"Ben annemle bir konuşayım beş dakika müsaade ederseniz?" diyip cebimden telefonu çıkarırken yanlarından uzaklaştım. Rehberden "Aneey" diye kayıtlı olan annemi buldum ve arayıp kulağıma götürdüm.

Telefon çalarken hafiften arkamı dönüp masaya baktığımda diğer gruptan olan tanımadığım bir çocuğun dik dik bana baktığını gördüm. Gözlerimin içine inatla ifadesiz bir şekilde bakınca rahatsız olup bakışlarımı çevirdim ve tekrar arkamı döndüm. Tam o sırada da annem telefonu açmıştı.

"Selamün aleyküm anne. Acil bir şey sormam lazım kısa keseceğim. Bugün buradaki stajyerlerle tanışma yemeği yapılacakmış. Gidebilir miyim? Herkes gidiyor bir ben kaldım. Ne yapayım?" dedim.