«យើងទៅដែរ»ថេយ៉ុង
«ទ្រង់មិនអាចទៅបានទេ ក្រាបទូល៎»យ៉ុនហ្គី«ហេតុអីមិនបាន!!»ថេយ៉ុងខំប្រមូលអារម្មណ៍ដើម្បីតបទៅវិញ.មិញនេះគេនៅភ័យមិនទាន់បាត់ទេ តែក៏សុខចិត្តធ្វើធម្មតាដូចគ្មានរឿនអ្វីកើតឡើង
«ទីនោះមានតែកន្លែងបាញ់បោះវាគ្រោះថ្នាក់ណាស់សម្រាប់ទ្រង់»អាប៊យ
«តែយើងចង់ទៅ!!!»
«ថេយ៍....»ជីមីន តបទៅអ្នកម្ខាង តើគេចង់ទៅធ្វើអី បើដឹងហើយឮហើយថាវាមិនសមនឹងទៅ.គេពិតជាក្បាលរឹងពិតមែន គ្រាន់តែឮស្នូរកាំភ្លើងភ្លាម ស្រែក យកៗ ដូចជាទាហ៊ានដែលគេយកទៅបាញ់ចោលអញ្ចឹង«ក្រាលទូល៎»នាយកម្លោះដោយខ្ជិលប្រកែកក៏យល់ស្រប ឃើញបែបនេះអ្នកដែលសប្បាយចិត្តគឺនាយតូច.ដូចដែល
បាននិយាយអញ្ចឹងអោយតែគេសមបំណងគេតែងតែបែបនេះ ហើយមួយទៀតអ្វីដែលគេចង់បានគេត្រូវតែបាន
-_-_-_-_-_នាយតូចចុះពីលើឡានសេរីទំនើបចុងក្រោយ
គេបង្អស់.កន្លែងនេះវាពិតជាធំណាស់ ពួកគេក៏បោះជំហានដើរសម្តៅទៅខាងក្នុង«នាយប៊យបាត់ទៅណាហើយ??»
ដឹប!!
ដោយសារតែនាយតូចដើរងាកទៅក្រោយ
គេដើរបុកអ្វីម្យ៉ាងនៅខាងមុខដោយមិនដឹងខ្លួន«ហា៎...»នាយតូចយកដៃបិទភ្នែក ពេលឃើញ
រាងកាយសង្ហាររបស់នាយប៊យដើរចេញពីបន្ទប់ណាមិនដឹង ដោយមានត្រឹមតែកូនកន្សែងរុំល្វែងក្រោមប៉ុណ្ណោះ.រីឯរាងក្រាស់ពេលឃើញហើយក៏រៀងស្លន់ស្លោរ.ខឹង បន្តិចអីបន្តិចគេមានអារម្មណ៍ថាគេមិនចង់ឲ្យនាយតូចឃើញរាងកាយអ្នកណាក្រៅពីគេទេ (ហុឺ....)«អុ៎.....!!»នាយប៊យ
«ទៅប្តូរអាវចេញទៅ»ដោយមិនឲ្យជុងហ្គុក
និយាយទាន់ យុនហ្គីក៏ចាប់និយាយមុនព្រោះគេមានអារម្មណ៍ថាមិនស្រួលក្រោយពេលនាយប៊យដើរទៅបាត់ រាងតូចក៏
ដកដង្ហើមធំចេញមក«នាយចង់ទៅណា៎??»
«ទ្រង់នៅទីនេះសិនចុះ. តោះអាយ៉ុន៎!!»
—————
ដោយសារតែរាងក្រាស់ទៅរាងយូរនាយតូចក៏មានឱកាសអង្គុយនិយាយគ្នាលេងជាមួយសមាជិកក្រុមខ្លាហោះ
ESTÁS LEYENDO
អង្គរក្សស្នេហ៍អ្នកអង្គម្ចាស់តូច [ ចប់ ]
Fanfic_ត្រឹមជាអង្គរក្សតូចតាចសាមញ្ញម្នាក់ ចំណែកឯទ្រង់ឈាមជ័រជាខ្សែររាជវង្ស ហើយម៉្យាងគេមានគូរដណ្តឹងហើយ តើស្នេហាមួយនេះវាអាចទៅរួចឬទេ?? ឆ្ងាយពេកហើយ..... «គេសំខានចំពោះបុត្រដល់ម្លឹង?» «ហ្អឹកហ្អឹម.....គេទៅហើយ ហុឺហ្អឹម.....»