«ទំនាក់ទំនងពួកគេអាចលើសពីនេះទេ?»
«ចុះ សានយ៉ុន??»
«រឿងបែបនេះទុកអោយគេជាអ្នកស្រាយចុះ»
ទ្រង់ទាំងពីរក៏ឈប់មានបន្ទូលហើយក្រឡែកមើលពួកគេបន្តដោយសញ្ចឹងគិតរឿងជាច្រើន បើបែបនោះមែន គិតយ៉ាងមិច?? ទ្រង់សង្ឃឹមថាវាមិនមែនជាការពិតទៅចុះ។
(ដកដង្ហើមឬអត់ហ្នឹង??)ថេយ៉ុងពោលក្នុងចិត្ត ។
«នាយ?»
«បា-បាទ ឈ-ឈឺ»
«ហឹម??» ថេយ៉ុង.ឈឺយ៉ាងមិច នេះស្នាមវាយូរដែរហើយ មិនមែនថ្មីៗឯណា។
ក្រសែភ្នែកសម្លឹងរកគ្នាទៅវិញទៅមក ចង្វាក់បេះដូងប្រែជាលោតញាប់។
«ហើយៗ» ដោយសារតែខ្លាចមុខប្រែជាក្រហមព្រោះតែអៀននាយតូចក៏សម្រេចចិត្តរេភ្នែកចេញបន្តិច មុននឹងដ៊កដៃទម្លាក់ចុះ
//////
ដំណាក់សៀវភៅ«ម្ចាស់ប៉ា!ហៅបុត្រមកមានការឬ??»
«ពេលបុត្រប្រឡងបញ្ចប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ បុត្រចង់ទៅរៀននៅឯណា??»
«បិតាក៏ជ្រាប...»
«មិនប្តូរចិត្ត??»
«ក្រាបទូល៎»
«តែពេលបុត្ររៀនចប់ទី១២ បុត្រអាចភ្ជាប់ពាក្យបានហើយ»អ្នកជាឪពុកពោលប្រាប់នាយតូច គាត់ចង់ដឹងថានាយតូចប្រតិកម្មយ៉ាងមិច មានរារែកចិត្តទេ??
«រឿងភ្ជាប់ពាក្យ..??តើមិនអាចពន្យាបានទេពិតទេ??»ថេយ៉ុងពោលជាសំណួរ ទាំងរារែកចិត្ត គេមិនទាន់សម្រេចចិត្តបាននៅឡើយទេ មានអារម្មណ៍ថាវាមិនមែនជាក្តីស្រមៃដែលគេចង់បាន គេពិតជាពិបាកសម្រេចចិត្តណាស់ វាមិនមែនជាក្តីសុុខរបស់គេដែលត្រូវភ្ជាប់ពាក្យជាមួយមនុស្សដែលខ្លួនមិនស្រលាញ់។
បើបែបនេះមានន័យថាគេមិនស្រលាញ់នាយកម្លោះ លី សានយ៉ុន នោះទេ?តែចុះនាយកម្លោះដែលនាយតូចស្រលាញ់ជាអ្នកណា??🤔
«ហេតុផលរបស់បុត្រ!»ព្រះអង្គម្ចាស់ទ្រង់ព្យាយាមចោទសួរនាយតូច ហេតុអីចង់គេចវេស ក្រែងដឹងហើយឮហើយអោយតែគេពេញវ័យ ហើយបានបញ្ចប់ការសិក្សានៅវិទ្យាល័យ រឿងភ្ជាប់ពាក្យត្រូវតែកើតឡើង។ទ្រង់ប្រែក្រសែភ្នែកសង្ស័យទៅនាយតូច
YOU ARE READING
អង្គរក្សស្នេហ៍អ្នកអង្គម្ចាស់តូច [ ចប់ ]
ספרות חובבים_ត្រឹមជាអង្គរក្សតូចតាចសាមញ្ញម្នាក់ ចំណែកឯទ្រង់ឈាមជ័រជាខ្សែររាជវង្ស ហើយម៉្យាងគេមានគូរដណ្តឹងហើយ តើស្នេហាមួយនេះវាអាចទៅរួចឬទេ?? ឆ្ងាយពេកហើយ..... «គេសំខានចំពោះបុត្រដល់ម្លឹង?» «ហ្អឹកហ្អឹម.....គេទៅហើយ ហុឺហ្អឹម.....»