ភាគទី៣២:ឃ្លាន

3.1K 258 5
                                    


#office
នាយកម្លោះកំពុងតែអង្គុយត្រួតពិនិត្យឯកសារការងារដែលគេត្រូវសញ្ញេ

« ទុកឯកសារនៅទីនេះហើយចេញទៅវិញចុះ » ជុងហ្គុកពោលទៅលេខារបស់ខ្លួន

<< ផាំង !! >> សម្លេងគោះតុក៏បានបន្លឺឡើង នាយកម្លោះជុងហ្គុករាងជ្រួញចញ្ចើមបន្តិច រួចងាកទៅមើលអ្នកដែលបង្កហេតុ

« ថេយ៍.... » នាយកម្លោះហៅឈ្មោះនាយតូច ដែលកំពុងតែឈរនៅចំពោះមុខខ្លួន គេមកបានយ៉ាងមិច??មិចក៏ដឹងថាខ្លួននៅទីនេះ??

« បងបោកអូន!! » នាយតូចពោលទាំងខឹង ក្រែងសន្យាហើយតើស៎ ថាមិនទៅចោលគ្នា ឥឡូវមើលចុះបែរជារត់ចោលគេ ហើយអោយគេមកតាមរកបែបនេះទៅវិញ

« ឈប់! ថេយ៍ បងបោកអូនរឿងអី?? » ជុងហ្គុកតបទៅកាន់នាយតូចទាំងមិនយល់ សុខៗមកថាគេបោកអី នាយមិនដឹងរឿងផង ។

« ចុះកាលដែលបងសន្យាថាមិនចោលគ្នានោះ ហើយឥឡូវមើលចុះមកទីនេះមិនប្រាប់អូនទៀត » នាយតូចនិយាយបណ្ដើរស្រក់ទឹកភ្នែកមកបណ្ដើរ ថាមកស្ដីអោយគេបែរជាមកយំខ្លួនឯងទៅវិញ ពិតជាយ៉ាប់មែន ។

« កាលដែលបងមិនប្រាប់ គិតថាវាមិនចាំបាច់— »

« អូ!!មិនចាំបាច់ចឹងហ្អេស » នាយតូចថាហើយក៏ដើរចេញទាំងមានអារម្មណ៍ថាខឹងនឹងនាយកម្លោះជាខ្លាំង

« ថេយ៍... ឈប់សិន ស្ដាប់បងបកស្រាយសិន »

« មិនស្ដាប់ » ថេយ៉ុងតបតែមាត់ តែខ្លួនកំពុងតែឈរចាំស្ដាប់ការបកស្រាយនាយកម្លោះទៅវិញ ចំណែកឯនាយកម្លោះបានឱកាសក៏ប្រញាប់បកស្រាយយ៉ាងលឿន

« គឺ ស្អែកបងក៏ទៅវិញហើយ »

« ចឹងមកធ្វើអីចុះ?? »

« បងមកតែប្រជុំទេ អូនយល់ទេ »

« អត់យល់ទេ » នាយតូចក្រវីក្បាលតិចៗ មុននឹងលារដៃអោបនាយកម្លោះទាំងមិនយល់ពីអារម្មណ៍ខ្លួន ក្រែងថាខឹងហី ចុះគ្រាន់តែគេនិយាយលួងបន្តិចសោះមិចក៏ចិត្តនេះវាឆាប់ទោរទន់ម្លេះ ។

« បងសូមទោស៎ ដែលបងមិនប្រាប់អូន »

« ប្អូន ចៀសផ្លូវ បងត្រូវការដើរ » ដោយសារតែឃើញការស្លៀកពាក់មិនសមជាបុគ្គលិកក្នុងក្រុមហ៊ុន យ៉ុនហ្គីក៏ហៅអ្នកដែលកំពុងតែឈររ៉េរ៉ាទើសទែងផ្លូវអោយចៀសផ្លូវព្រោះគេត្រូវទៅរកជុងហ្គុក ! ជីមីនក៏ងាកទៅរកប្រភពសម្លេង

អង្គរក្សស្នេហ៍អ្នកអង្គម្ចាស់តូច [ ចប់ ]Where stories live. Discover now