អង្គរក្សស្នេហ៍អ្នកអង្គម្ចាស់តូច [ ចប់ ]

ភាគទី៨:ម្ចាស់បងលី សានយ៉ុន??

#បណ្ណាល័យ📚
នាយតូចក៏ដើរចូលខាងក្នុងដើម្បីសងសៀវភៅដែលគេបានអានហើយ៕

«បងប្រុសខ្ញុំមកសងសៀវភៅ»ថេយ៉ុង
«បាទ»នាយតូចក៏ហុចសៀវភៅថើម្បីអោយបណ្ណារក្សពិនិត្យ

«ចាំខ្ញុំយកទៅទុកខ្លួនឯងចុះ»នាយតូចក៏ស៊កដៃយកដៀវភៅមកបិញ

«បាទ»បណ្ណារក្សម្នាក់នោះនិយាយហើយក៏ដើរទៅណាមិនដឹង នាយតូចក៏ដើរទៅធ្នើរដាក់សៀវភៅដើម្បីយកសៀវភៅទុកតាមជួរកន្លែងដើមវិញ

នៅបណ្ណាល័យនេះមានសភាពស្ងប់ស្ងាត់ដោយហេតុវាជាពេលល្ងាចទៀតទើបមិនមានមនុស្ស៕

នាយតូចចង្អឺតជើង ឈោងដៃដាក់សៀវភៅតាមធ្នើរវិញ តែដាក់មិនដល់ព្រោះវាខ្ពស់ពេក ទើបគេរេភ្នែករកមើលជណ្តើរ បែរជារកមិនឃើញ ប្រហែលជាគេយកវាទៅទុកបាត់ហើយ

«នាយ..!!ជួយយកសៀវភៅទុកអោយតិចបានទេ»នាយតូចដែលកុំពុងតែឈោងដៃក៏រេភ្នែកប៉ះនាយកម្លោះដែលឈរអោបដៃធម្មតាមើលគេទុកសៀវភៅទាំងវេទេនា តែក៏ជ្រើសនិយាយទាំងសម្លេងស្រទន់ព្រោះយើងចង់បានជំនួយពីគេត្រូវតែនិយាយស្រួលបួល

«អូស៎....»សៀវភៅមួយក្បាលដែលហៀបនឹងជ្រុលដោយស្នាដៃនាយតូច ក៏ត្រូវនឹងមួយកន្លែងដោយដៃនាយកម្លោះសង្ហារចន ជុងហ្គុក

នាយកម្លោះស៊កដៃយកសៀវភៅពីនាយតូច រីឯដៃម្ខាងក៏ស៊កទៅការពារជៀសវាងសៀវភៅធ្លាក់

«មិញនេះអោយខ្ញុំសុំទោស ដែលរត់បុកនាយ»ជីមីនពោលឡើងកាត់ផ្តាច់ភាពស្ងប់ស្ងាត់ តែក៏រអៀសចិត្តដែរដែលរត់បុកគេឡើងមួយទំហឹងសឹងតែដួលខ្លួនឯង គេជាមនុស្សស្រួលនិយាយគ្នាទេ មិនច្រងែងច្រង៉ាង យកចិត្តខ្លួនឯង ក្បាលរឹងដូចថេយ៉ុងទេ

«ក្រាបទូល៎»យ៉ុនហ្គីតបទៅហើយក៏ស្ងាត់វិញរងចាំអ្នកនៅខាងក្នុងបណ្ណាល័យបន្ត

ក្រឡែកមកមើលអ្នកនៅក្នុងបណ្ណាល័យវិញ នាយតូចដែលស្ថិតនៅក្រោមទ្រូងនាយកម្លោះវិញក៏ងាក ងើបមុខទៅមើលខាងអ្នកក្រោយ៕ក្រសែភ្នែកប៉ះគ្នាទៅវិញទៅមកធ្វើអោយបេះដូងលោតដុកដាក់ ហាក់ទទួលបានអារម្មណ៍ថ្មីមួយតែម្នាក់ៗមិនដឹងថាវាជាអារម្មណីអ្វីទេ??