ARKADAŞLIK MI AŞK MI! +18

BÖLÜM17: YORULDUM ARTIK

İyi okumalar.

Bölümü yine yazdığım gibi atıyorum o yüzden yazım yanlışlarım olabilir:)

Sen yokkende atıyosa kalbim atmasın öyle dursun isterim" bu şarkının en sevdiğim kısmı belki sizinde hoşunuza gider:)

(4 Gün Sonra)

"Egehann, kalk artık uçağı kaçırıcaz". Egehan'a yaklaşık altıncı seslenişimdi. Hem gece uyumuyordu hem de sabah uyanmıyordu.

"Egehan kalk artık ya. Bak seni beklemem Ezgilerle geri dönerim"

"Bebeğim 5 dakika daha"

"Ne 5 dakikası ya uçak kalkıcak hadi. Kalkmazsan üstüne atlarım"

"Burçin lütfen biraz daha uyuyayım"

"Peki sen bilirsin" deyip valizimi alıp odadan çıktım. Ezgiler aşağıda bizi bekliyordu.

"Egehan nerde" diye sordu Ege.

"Kalkmıyor beyfendi" dedim sinirle.

"Nasıl kalkmıyor, uçak kalkıcak birazdan"

"20 dakikadır kalkması için uğraşıyorum ve kalkmıyor 'beş dakika daha uyuyayım' diyor"

"Tamam siz bekleyin ben uyandırırım" diyerek yukarıya çıkmaya başladı Ege.

"Burçin sen iyi misin"

"Evet iyiyim sadece sinirlerii bozdu sabah sabah.Gece uyumamak için elinden geleni yapıyor sabahta kalkmıyor işte"

"Tamam sakin ol" o sırada Ege yanımıza geldi.

"Kalkmıyor gerizekalı"

"Off Egehan"

"Eee şimdi napıcaz" diye sordum.

"İsterseniz uçağı akşama alalım"

"Yok hayır gerek yok gidelim burdan"

"Emin misin Burçin?"

"Evet yaklaşık 1 saattir uğraşıyoruz ve kalmıyor yapıcak bir şey yok onun yüzünden sizin planlarınızı iptal ettirmeyelim". Evet Ezgi ve Ege ailelerinin yanına gidiceklerdi ve Egehan yüzünden geç kalıyorduk.

"Hiç önemli değil, yarın da gideriz"

"Yok hayır gidelim" diyerek ilerlemeye başladım.Ezgi ve Ege de çaresiz arkamdan ilerliyorlardı.Havaalanına geldiğimizde bekleme salonunda oturup bir süre sohbet ettik.

"Burçin emin misin cidden bizim için sorun değil biz sonra da gideriz."

"Eminim Ege kaç kere seslendim ama kalkmadı benim de yapıcak bir şeyim yok benimde işlerim var bir an önce İzmir'e gitmem lazım"

"Peki sen bilirsin" deyip önüne döndü.Yaklaşık 15 dakika beklemenin ardından uçağa bindik ve yerlerimize oturduk.Egehan'ın beni tek bırakmısı cidden sinirimi bozuyordu.Zaten son iki gündür değişik davranıyordu ve bu canımı sıkıyordu.Beni bırakıp gidicek diye çok korkuyordum.Umarım aklında her ne varsa onu çözüp benimle güzel bir konuşma yapacaktır. 2 saatlik yolculuğun ardından uçaktan indik ve havaalanından çıktık.

"Burçin gel senide bırakalım"

"Yok ben biraz yürümek istiyorum"

"Emin misin"

"Evet, size iyi eğlenceler" deyip önce Ezgi'ye ardından Ege'e sarıldım"

"Görüşürüz o zaman, eve gidince beni ara aklım sende kalmasın olur mu kuzum"

"Tamam merak etme ararım. Hadi görüşürüz" diyerek valizimi alıp ilerlemeye başladım. Biraz deniz kenarına gidip oturdum.Son 1 haftada kaçırılmam acı çekmem ardından Egehan'ın soğuk davranması çok fazla gelmişti.Gözlerimden yaşlar gelmeye başlamıştı. Artık dayanıyordum.Yoruldum artık. Telefonuma gelen bildirim sesiyle ekrana baktım.Tanımadığım bir numaradan mesaj gelmişti.

054********:Sevgilin yanımda uzanıyor, sana da çok selamı var tatlım <3

054********:*Fotoğraf*

Egehan bir kızın yanında sarılmış uyuyordu. Fotoğrafı görmemle gözyaşlarıma hakim olamadım ve hem ağlayıp hem gülmeye başladım. Cidden kafayı yemiştim.Bir süre daha orda ağlamaya devam ettim, ardından kalktım ve eve doğru ilerlemeye başladım.Oraya gitmek istemiyordum çünkü oraya Egehan'ın kokusu sinmişti ve onu etrafımda istemiyordum. Telefonumu elime aldım ve Elif'i aradım.

Alo

Alo, efendim kuzum

Elif evde misin

Evet de sen ağlıyor musun

Sana gelebilir miyim

Tabiki gel bekliyorum

Tamam 20 dakikaya ordayım

Tamam kuzum diyerek telefonu kapattık. Yavaş adımlarla Elif'in evine doğru ilerlemeye başladım.Herkes bana bakıyordu ama umrumda değillerdi.

"Burçin"arkamı dönmemle Efe'yi karşımda görmem bir oldu.

"İyi misin, noldu?"

"Çok iyiyim sağol"

"Noldu söyler misin"

"Seni ne kadar ilgilendirir"

"Çok ilgilendirir sen kabul etmesende ben sana değer veriyorum"

"Neden hapiniz aynısınız"

"Anlamadım"

"Neden hepiniz aynı boksunuz" diye tekrarladım.

"Burçin cidden hiç bir şey anlamıyorum. Gel şöyle oturalım sonra anlat" ayaklarım ona itaat eder gibi gösterdiği yere oturdum.

"Evet anlat seni dinliyorum"

"Neden hepiniz aldatıyorsunuz bu güne kadar bütün sevgililerim aldattı, neden yapıyorsunuz. Kızların kalbini kırmak hoşunuza mı gidiyor"

"E-ege seni aldattı mı?" ağlamam artmıştı.

"Gel bir hastaneye gidelim sakinleştirici versinler"

"İstemiyorum, Elif'e gidicem ben zaten"

"Tamam izin ver ben götüreyim seni"

"Ben giderim"

"Burçin, lütfen bir kere beni dinle ve izin ver götüreyim" diyerek arabasının kapısını açtı.Yavaş adımlarla arabasına bindim. Yol boyunca sadece ağladım.Arabayı durdurduğunda teşekkür ettim ve arabadan indim.Kapıyı çalmamla açılması bir oldu.

"Kuzum iyi misin, geç hemen içeriye" valizimi kapının girişinde bıraktım ve salona geçip koltuğa oturdum.

Evett bu bölümünde sonuna geldik.En heyecanlı yerinde bıraktım ama en kısa sürede yeni bölüm gelicek.Görüşmek üzere.