Just Cousin

Chapter four

CHAPTER 4

"Bawal bang bisitahin ang pinsan ko?" malaki ang ngiti nito habang nakatitig sakin.

"B-Bakit..." napalunok ako sabay iwas ng tingin. "Bakit kailangang sa bintana ka pa dumaan?"

Nagkamot ito ng batok. "Eh kasi.." he trailed off. I find him cute the way he scratch the back of his neck.

Hinintay ko ang sagot nya.

"I forgot something," lintaya nito sabay martsa papasok sa kwarto ko. "Dapat kasi kailangang linisin ulit ang sugat mo para hindi ma-infect."

Huminto ito isang metro ang layo sakin at pinaningkitan ako ng mata. "Ano na naman kaya ang kabastusang iniisip nito."

That caught me off guard. Uminit ang pisngi ko kasabay ng pagbilis ng tibok ng puso ko. "Hindi bastos ang utak ko, sayo lang siguro!"

Kasalanan ko bang naalala ko lang yung hilakan kanina?!

He laugh and stared at me suspiciously.
"Wala akong gagawin sayo, para ka namang ano."

Hinampas ko ang balikat nya. "Para ka ring ano!"

Mas lalo lang itong natawa at napapailing sa sinabi ko. Sinamaan ko lang sya ng tingin.

Matapos ang ilang asaran ay tinuro nya ang upuang nasa harapan ko. Seryoso na ito at hindi ko na alam ang gagawin ko.
"Umupo ka, gagamutin na natin ang sugat mo."

I think this is bad idea!  He looks hotter when he is serious. Mas gusto ko tuloy ang pagiging pilyo nya. Pakiramdam ko kasi, pag tumagal pa to mahahalikan ko na talaga sya ng walang pag-alinlangan.
Fuck!

The atmosphere became awkward but at the same time, its getting hotter. Napagdesisyonan ko nang magsalita bago pa ako maubusan ng oras para pigilin tong sarili ko. "C-Clyde..." tawag ko atensyon nya.

Nagsisimula na kasi syang mag-ayos ng mga gagamitin nya na ngayon ko lang napansing may dala pala sya. Medicine kit para sa maliliit na sugat. Hindi pa rin sinunod ang gusto nya.

"Hmn?" he hum and give me a small glances.

"A-About the..." I gulp and pinch myself. Dapat sya ang mailang hindi ako! "about the.....k-kiss?" I stutter.

Huminto ito sa ginagawa at hinarap ang buong katawan sakin. Napalunok ako ng ilang ulit sabay kagat ng ibabang labi.

"What about them?" takang tanong nito na ikinadaan ng sakit sa puso ko. Damn.

Nag-iwas ako ng tingin at hindi rin ako sumagot.

Bumuntong hininga ito. "Claire, matanda na tayo para bigyan ng kahulugan ang mga ganung bagay." bumalik ito sa ginagawa. "I think that is normal. Pasensya na at hindi ko napigilan ang sarili ko. Wag mo nalang ipagsabi sa iba para wala ng gulo."

That sentence tug my heart. Ilang segundo pang rumihistro ang mga sinabi nito sakin. Umawang ang ibaba kong labi sabay tango. "Yeah right, normal nga lang pala 'yun."

Walang gana akong naglakad nang paika-ika patungo sa kama ko at pigil hiningang wag sumbatan ang sarili. Bwesit! kilig na kilig pa ako tapos ganito lang pala ang malalaman ko.

Bakit kasi ang bubo ko sa mga ganito?! Bakit hindi man lang ako nagka-boyfriend dati?! Bakit hindi ko man lang naranasang humalik dati?! Bakit kinilig ako?! eh normal lang naman pala yun!

Wow. Normal lang pala humalik.

"Claire, galit ka?" nakita ko itong naglakad palapit sakin.

I didn't answer again. Oo, galit ako para sa sarili ko. Ano nga ba tong iniisip ko?! We're just cousin. Oo nga't gusto ko ng mahilakan sya pero hanggang doon lang naman yun. Isa pa, alam ko ring mali to kaya bakit ako nasasaktan?