Hayat her zaman istediğin gibi gitmez. Gün gelir aileni kaybedersin bir bakmışsın yeni bir ailen olmuş. Zeynep'in durumu da tam olarak buydu.
Mutluydu , ailesi yanındaydı , sağlıkları yerindeydi , çok şükür bir şekilde geçinip gidiyorlardı. Ama işt...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
9.Bölüm
Yorucu bir günün ardından çok şükür eve gelmiştim. Bugün saatlerce Abis ile toplantı yapmış ve okul hakkında bilgiler almıştım. Zaten dersler ayrı yorucu geçmişti. Tüm ağır dersleri bir güne sığdırmışlardı.
"Hoşgeldin kızım."
"Hoşbuldum Berna Anne. Ayaz'lar geldi mi?" Dedim bir yandan merdivenlere ilerlerken.
"Geldiler. Bahçedeler şimdi."
"Tamamdır davet saat kaçta?"
"Saat 07.00'da başlıyor ama biz 06.00 gibi çıkarız. Davet sahibi olarak orada erken bulunmamız gerek. Bu arada kızım eğer sen de tamam dersen haftaya doğum gününü kutlayalım diyoruz. Ne dersin?"
"E benim doğum günüm geçti ki."
"Şey yani... Gerçek doğum günün 10 Ocak. Yani 3 gün sonra."
"Peki ama çok büyük olmasın. Ayrıca bu ilk ve son doğum günü kutlamam olsun. Olur mu? Bu doğum günümü kutlamayı çok istediğinizi biliyorum ve o yüzden kabul ediyorum zaten."
"Söz veremem."
"Berna Anne!"
"Tamam ama en azından aramızda kutlarız diğer seneler değil mi?"
"Bakarız. Neyse ben odaya çıkıyorum. Duşa falan gireceğim."
"Tamam sen duşa gir yarım saate kuaför gelir."
"Tamamdır." Deyip odaya çıktım.
Çantamı bir köşeye fırlatıp direk banyoya girdim. Üzerimdeki kıyafetleri bir çırpıda üzerimden atıp duşa kabine girdim.
O sırada aklıma ailem geldi. Beni yıllarca kendi evladından ayırmayan ailem. Benim için kendi ailelerini karşılarına alan ailem. Onları çok özlemiştim. Neyse ki yarın yanlarına gidecektim. Sonuçta bana verdikleri kartı istediğim şekilde kullanabileceğimi söylemişlerdi.
Giderken sadece Mehmet Babama , Demir ve Giray Abime söyleyecektim. Sabah gidip akşam dönecektim.
O sırada vücudumdaki köpüklerden arınıp üzerime bornozumu geçirdim ve banyodan çıktım. Giyinme odasına girdiğimde Berna Annenin zorla aldırdığı abiyelere göz atmaya başladım.
O sırada odanın kapısının çaldığını duydum.
"Kim o?"
"Benim kızım."
"Gel."
Berna Annem içeriye girdiğinde hemen yanıma geldi.
"Kıyafet seçtin mi?"
"Yok daha seçemedim."
"Peki ben seçebilir miyim kıyafetini?"
"Aslında çok iyi olur. Nasıl giyinmem gerektiğini bilmiyorum."
