Hayat her zaman istediğin gibi gitmez. Gün gelir aileni kaybedersin bir bakmışsın yeni bir ailen olmuş. Zeynep'in durumu da tam olarak buydu.
Mutluydu , ailesi yanındaydı , sağlıkları yerindeydi , çok şükür bir şekilde geçinip gidiyorlardı. Ama işt...
Bağırışımla giyinme odasından çıkan Selin elini beline koyarak konuşmaya başladı.
"Kızım koyulacak düzgün bir şey olsa koyacağım ama yok ki. Ne zevksizsin o kıyafetler ne öyle? Sana acil kıyafet alışverişi de yapmak lazım. Neyse Miami de bakarız bir şeyler. İnsan az güzel kıyafetler alır. Sonuçta Barbaros Abi de gelecek."
"Selin , Barbaros ne âlaka? Tamam orada alırız da herkes bizi bekliyor hadi artık."
"Tamam da bir şey diyeceğim sarıyı sen mi giyseydin. Ben iyice civciv gibi dolanmayayım." Dediğinde üzerimizdekilere baktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bu takımın sarısı ve mavisi)
Sarışın olduğu için sarıyı ona giydirmiştim.
"Yok ya iyi. Tatlı oldun böyle. Hadi inelim." Dedim sırt çantamı alarak. Kendi valizlerimi Polat Abime indirtmiştim.
Selim de arkamdan valizini alarak geldi ve asansöre bindik. Giriş katta durduğunda indik ve kapının önüne gittik.
Herkes toplanmış bizi bekliyordu.
"Çok şükür gelebildiniz." Dedi Demir Abim.
"Selin tutturdu valize senin kıyafetlerinden de koyacağım diye. Ona o kadar uğraştık abi." Dedim onun yanına gidip sarılırken. Demir Abim de beni hemen kolunun altına aldı ve gülerek konuştu.
"Selin , kardeşimi de yoldan çıkarma ha." Dediğinde Selin yanımıza gelerek Demir Abimin omzuna vurdu.
"Demir Abi ya neyimi gördün de öyle diyorsun?" Deyip yalancıktan dudağını büzünce Demir Abim Selin'in yanaklarını sıkarak konuştu.
"Şaka yapıyorum abim , üzülme."
Selin hızla Demir Abimin ellerinden kurtulup Giray'ın yanına gitti. Herkes onun bu haline gülüyordu.
"E hadi çıkmıyor muyuz?" Dedim araya girerek.
"Çıkıyoruz. Zaten Barbaros direk havaalanına gelecekmiş." Dedi Polat Abim.
Bunu benim de bilmem dışında bir sorun yoktu. Barbaros 15 dakika önce aramış bana da haber vermişti.
"Aa öyle miymiş? Hadi gidelim." Dediğimde Selin bana kaş göz yapıyordu. O da Allah'tan bir duymuştu konuştuğumuzu.
Annemler ve babamlarla kısa bir vedanın ardından hepimiz arabalara dağılmıştık.
Selin , ben , Ayaz ve Utku Abim , Polat Abimin arabasına binmiştik. Selin biraz tereddüt etse de Polat Abim çekinecek bir şey olmadığını , binerse onu da mutlu edeceğini söyleyerek ikna etmişti.
