BERCESTE

19

19.Bölüm
*İyi ki hayatımdasın...*

Bölüm Spolilerı : Kaoslu bir bölüm olacak. Tahminleri alalım.

Sabah 06.00'ya kadar piknik yapmış , denize girmiş ve sohbet etmiştik. Ben ara ara sınırları yine zorlasam da Barbaros kendini tutmayı başarmıştı.

06.30 civarı eve vardığımızda sessizce eve girmiştik. İkimizin odaları da aynı katta olduğu için el ele sessizce yukarı çıkmıştık.

Benim odamın önüne geldiğimizde Barbaros'un yanağına minik bir öpücük kondurarak kapının kilidini-

Hassiktir!

Kapı kilitli değildi , hatta kilit kırıktı.

Barbaros'a dönerek sıçtık bakışı attım. O da kilidi farkettiğinde aynı bakışı bana atarken biz kaçmadan kapı içeriden hızla açılmış ben ise yere yapışmıştım.

Sanırım belimi kırmıştım.

Gözümü açtığımda sinirle bana bakan Demir Abim ile tatlı olduğunu düşündüğüm bir gülümseme sundum ama onun ifadesi değişmemişti. İçeriye baktığımda ise Selin dahil herkesin burada olduğunu gördüm. Selin mahçupca bana bakıyordu.

Barbaros'un endişe ile beni kollarımın altından tutup kaldırması ve yaralandım mı diye kontrol etmesi ile Polat Abim resmen üzerine uçmuştu.

"Abi!" Diyerek yanlarına gittiğimde Polat Abim , Barbaros'u yakalarından tutarak duvara yaslamış yumruk atıyordu.

Zavallı Barbaros ise elini bile kaldırmadan bitmesini bekliyordu.

Abimin kolunu tutarak çekmeye çalışsam da tabi abimin gücüyle benim gücüm bir değildi , yani etki etmiyordu. Gözlerim dolmuştu. Barbaros'un yüzü kanlar içinde kalmıştı.

Sonunda engel olamayacağıma ikna olurken bu sefer yüksek sesle bağırmıştım.

"Abi yeter! Bırak!" Dediğimde Polat Abimin yumruğu havada kalmış ve bana dönmüştü.

Dolu gözlerimi gördüğünde Barbaros'un yakasını bırakarak yanıma gelip sarılmıştı.

"Ben seni korkutmak istemedim güzelim , özür dilerim." Dediğinde ondan ayrılarak yüzüne baktım.

"Niye öyle yaptın ki?" Dediğimde kaşları çatıldı.

"Şerefsiz kardeşime yan bakmış ne yapacaktım? Kimse benim kardeşime yaklaşamaz!" Dediğinde bu sefer ben kaşlarımı çattım.

"Abi saçmalamayın." Dediğimde Ayaz sinirle yanıma geldi. Kıpkırmızı olmuştu.

"Nasıl saçmalamayalım Zeynep? Ben senin ikizinim ikizin! Bana niye anlatmadın? O kadar mı yabancıyız birbirimize?" Dedikten sonra bu sefer Demir Abim araya girdi.

"Ben sana ne dedim Zeynep? Eğer farklı bir şey olursa gel bana anlat , gözümün önünde ol dedim. Ama bir bakıyorum kardeşim bu dangalakla çıkmaya başlıyor , birlikte gecenin bir yarısı dışarı çıkıyorlar ama benim haberim yok!" Dediğinde Barbaros araya girdi.

"Kıza bağırma!" Diye önüme geçerek sessiz ama gergin sesiyle konuşmuştu.

"Sana ne lan it!" Diye Demir Abim , Barbaros'u ittiğinde bu sefer topluca dalacaklardı resmen Barbaros'a.

"Ya yeter! Hayatımda olan her şeyi yönetemezsiniz abi! Zaten saklamaya niyetimiz yoktu. Daha birkaç saat önce birbirimize açıldık. Ne bekliyordunuz , daha biz doğru dürüst konuşmadan anında gelip size anlatmamı mı? Bu arada yarın size anlatıp izninizi isteyecektik. Böyle konuşmuştuk. Hatta az önce saldırdığınız Barbaros ısrar ile abinlere hemen söyleyeyim , böyle gizli saklı olmaz diye ısrar etti. Ama abilerimin bu kadar anlayışsız insanlar olduğunu bilmiyorduk , kusura bakmayın! Ve keşke Selin'e zorla anlattırmak yerine gelip bana sordaydınız." Dediğimde bu sefer sinirle Selin ayaklandı.