"O adamla bir daha görüşmeni istemiyorum. Konu kapanmıştır"
"Ne kadar büyümüşsün diyen sen değil miydin abi? Artık büyüdüm ben. Kararlarımı kendim verecek kadar büyüdüm!"
"Demek ki yanılmışım. Herkes yanılabilirmiş"
"Kendin söylüyorsun işte, yanılıyorsun! Deniz hakkında düşündüklerin şeylerde yanılıyorsun!"
"Derya daha fazla uzatma"
"Ne kadar uzatırsak uzatalım ya da konuşmazsak konuşmayalım Deniz'le konuşmamı kesmeyeceğim! Asla" diye bağırdım. Annem ordan bağırdı.
"Deniz kim çocuklar? Siz hiç kavga etmezdiniz neden kavga ediyorsunuz?"
Topu abime attım ve odama kaçtım.
"Derya sana diyorum kızım? Cevap ver" odamdan çıkmadım ama annem odama geldi ve yatağıma, yanıma oturdu.
"Ne oldu güzel kızım? Neden kavga ediyorsunuz? Deniz kim?"
"Anlatmak istemiyorum" bacağımı kendime doğru çektim ve kafamı bacağıma gömdüm.
"Hadi güzelim anlat bana belki aranızı düzeltebilirim"
"Sen mi düzelteceksin anne? Gerçekten mi?" dedim.
"Evet, yapabilirim. Senin, sizin için"
"Bu saatten sonra annelik yapmaya çalışma bana"
"Güzel kızım olayları bilmiyorsun"
"Ne olayı anne? Beni çocuk yurdundan devletten para almak almadınız mı? İlk önce bana sevgi gösterdiniz, kandırdınız. Sonra anne, babamdan bana kalan bu evi o küçük yaşımda beni kandırarak kendi üstünüze yaptınız! Sonra benden ben hiçbir şey yapmadığım halde yavaş yavaş soğumadınız mı?"
"Ben senden hiçbir zaman soğumadım kızım. Bunları yapmam için baban beni kaç gece dövdü biliyor musun? Ben senden o minicik halinden bu evi almak ister miydim sence? Eğer yapmasaydım önce seni sonra beni öldürmekle tehdit etti. Ben senin ölümünü göze alamazdım birtanem. Ben senden hiç soğumadım. Ben böyle birşey olacağını bilmiyordum. Seni ordan alırken bana bunlardan bahsetmemişti. Bahsetse daha o ilk dakikadan çocuk yurdundaki görevlilere söylerdim. Lütfen kızım artık güven bana" azım açık kalmıştı. Bu anlattıkları yaşadıklarımla alakasızdı.
"Peki neden bunları bana daha önceden anlatmadın?"
"Anlatamazdım. Anlatmayacağıma birkaç ay önce inandı ve o zaman bıraktı bana şiddet uygulamayı"
"Yazları bile uzun kollu giymenin sebebi bu muydu?" gözyaşlarının arasından evet diyebildi sadece. Nasıl görememiştim ben bunu!
"Polise neden haber vermedin. Abime neden söylemedin anne!?"
"Söyleyemezdim. Her çıkış yolu buldum dediğimde ölümle tehdit etti beni" bunlar, bunlar bir insan için fazla ağırdı! Nasıl yapabildi bunları anneme? Annemi çok yanlış tanımıştım! Anneme hiç sarılmadığım kadar çok sarıldım.
"Neyse, geçmişe dönmeyelim. Anlatacak mısın şimdi Deniz' in kim olduğunu?"
"Anlatacağım" içten gülümsedi.
"Deniz hapiste. Ama gerçekten o suçsuz anne! Ama abim buna inanmıyor. Buluşmamıza, görüşmemize izin vermiyor"
"Neden hapiste peki?"
"Kendisini korumak için bir cinayet işlemiş"
"Kimi öldürmüş?"
"Bilmiyorum, ama inan bana anne o suçlu değil"
"İnanıyorum kızım, abin işi yüzünden herkesi suçlu sanıyor"
"Ama görüşmemize izin vermeyeceğini söylüyor anne"
"Peki ben buna izin verir miyim?"
Ben nasıl bu tatlı kadına kötü davranmıştım. Nasıl görememiştim annemi! Sıkıca sarıldım anneme.
"Teşekkür ederim anne vee önceki davranışlarım yüzünden de senden özür dilerim"
"Önemli değil kuzum sen doğru olanı yaptın. Sen benden soğudukça baban bana şiddet uygulamayı azalttı"
"Bir daha uygulayamayacak!"
"Bunları sana anlattığımı sakın söyleme tamam mı kızım. Ne babana ne abine"
"Bu yaptıkların altında asla kalamaz anne!"
"Kızım lütfen"
"Tamam" dedim ama asla yaptıklarının yanında bırakmayacaktım.………
Yürü be kızım kim tutar seni. :)
Yorum yapmayı ve ★'lamayı unutmayınn.
ÖpüldünüzZzZz<3
Yeni bir kısa kitap yazmaya başladım. Adı Ölmek İçin Yaşamak ona da bakabilirsiniz. :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hapishane Kaçkını
Teen FictionHayatına heyecan katmak için kendinden yaşça büyük bir mahkuma mektup gönderen genç kız... Her şey böyle başlıyor ve olanlar oluyor. ÖpüldünüzZzZz<3