Hapishane Kaçkını

12. Bölüm

………

1.400 okunmaya ulaşmışız 😻😻
Çok mutluyumm hepinize teşekkür ederimm <3

………

Ne demişler hızlı giden atın boku seyrek düşer. Bende bu sözü haklı buldum ama biraz fazla abarttım sanırım akqlqnslsnaköwk

Diğer kitaplarıma ağırlık verdim ve sınav haftası da yaklaştığı için uzun süre bölüm yazamadım :(

Neyse lafı fazla uzatmayım iyi okumalarr <3

………

Sınav haftası gelmişti. Korkulu rüyam. Son sınıf olduğum için deliler gibi çalışıyordum. Bu yüzden ne Deniz'i ziyaret ediyordum ne de mektup yazıyordum.
Beni bir iki defa sorduğunu Celal ve Kaan abiden öğrenmiştim. Ama derslerim çok birikmişti.  Konuları yetiştirmek için okuldan sonra resmen koşa koşa dershaneye gidiyordum. Akşam saat 6 da eve geldiğimde aceleyle yemek yiyip gece 1-2 ye kadar ders çalışıyordum. Hafta sonu da kütüphanede çalışıyordum. Aklım bazen Denize kayıyordu ama onu ziyaret etsem ya da mektup yazsam aklımdan hiç çıkmazdı. O da yazmadığı için yazmamak en iyisiydi.

Bugün iki tane sınavım vardı.

Şuan sınavdaydım ve çok fazla sitres yapmıştım. Nefesim daralmıştı. Bu sınavlar çok önemliydi. Eğer bu sene kalırsam bir daha okuyacaktım ve bir sene daha ailemle kalmak zorunda kalacaktım. Bu benim için kabus gibi bir şeydi. Sakin olmam gerekiyordu ama nefes alışlarım zorlanıyordu.

Yanımda duran pet şişeden su içtim ama hala rahatlamamıştım. Hoca da asla sınıftan çıkmama izin vermezdi. Bu yüzden kendimi rahatlatmak zorundaydım ama olmuyordu.  Nefes alışlarım gittikçe düzensiz hale geliyordu.
Dayan Derya lütfen ... Son 10 dakika ve 3 soru lütfen...
Ellerim buz kesilmişti kalemi tutamayacak haldeydiler. Her yer dönmeye başlayınca yüzümü kapatıp başımı sıraya koydum.
“Hocam a-arkadaş bayıldı sanırım”
Son duyduğum ses buydu. Bayılmış mıydım?

Ağır bir koku burnuma değdiğinde yüzümü ekşittim. Herkes etrafımda toplanmıştı. Hocaysa bana kolanya tutuyordu. 
Ne zamandan beridir baygındım ben?

“Kızım, iyi misin?”
“İyiyim”
“Sınavı yapacak durumda değilsen yakınlarından birini ara hastaneye götürsünler”
“Yapabilirim hocam zaman var mı?”
“Teneffüsden 5 dakika veririm. Hadi çocuklar herkes yerine geçsin son 7 dakikanız var”

Başım hala dönse de biraz daha iyi gibiydim.

Sınavı atlatabilsem de başımın dönmesi hala geçmemişti. Otobüsle gidersem sarsıntıdan tekrar bayılabilirdim. Tanıdığım yakın olduğum kimsem de yoktu. Anne babamı da aramak istemiyordum. Telefonumu çıkarıp kimi arayabileceğimi baktığımda "C" harfine geldiğimde Celal abiyi gördüm. Arasa mıydım? Başka kimi arayabilirdim ki? Ama müsait miydi? O kadar yakın olmadığımız için düşünmeden edemedim ama başka kimim vardı ki? Kaan abi vardı o da büyük ihtimalle zaten Celal abiyle birlikteydi. O yüzden aramaktan başka seçeneğim yoktu. 

Aradığımda ikinci çalışta açıldı.
“Alo”
“Alo yenge?” görebilecekmiş gibi göz devirdim.
“Orda mısıııınnn?” diye bağırdı.
“Bağırma Celal abi burdayım”
“Ha cevap vermeyince beni duymuyorsun sandım”
“Yenge diyince yanında başka biri var sandım. Malum yengen olmadığım için üstüme alınmadım”
“Aman yenge hala bunlara mı takılıyorsun. Neyse ne diyecektin?”
“Şey"
“Ney?"
“Ben biraz kötüyümde"
“Ne? Nerdesin hemen yanına geliyoruz. Niye baştan söylemedin şunu kızım"
"Ne bilim ya"
"Tamam nerdesin evde misin"
"Hayır okuldayım"
"Hay Allah'ım yanında biri var mı ?"
"Yok bahçede tekim"
"Geliyoruz 7-8 dakikaya bir yere ayrılma"
"Tamam"
Dediği gibi gelmeleri 7-8 dakika bile sürmemişti.

"Ne oldu Derya? İyi misin?" dedi Kenan abi.
"İyiyim, biraz başım dönüyor da"
"O zaman hastaneye gidiyoruz"
"Gerek yok Kaan abi eve gidiyim biraz dinleniyim iyi olurum. Bu günlerde dinlenemedim pek ondandır"
"Hastaneye gidiyoruz konu kapandı"
"Ama-"
"Yanımızda Deniz olsaydı o da hastaneye götürmemizi isterdi Derya" dedi Kaan abi. Daha fazla uzatmak istemedim ve hastanenin yolunu tuttuk.

………

Eveeet cringe kitap yazmamaya çalıştıkça daha da cringileşiyor gibi :((

Neysehh umarım beğenmişsinizdir. Yorum yapmayı ve ★'lamayı unutmayınn <3

ÖpüldünüzZzZz