Miles Away (Circle Of Friends #1)

Chapter 17

Agad na umiwas si Laine nang makitang nakilala ko siya at nang akma akong lalapit ay agad siyang humakbang paatras. Napahinto rin tuloy ako.

"'Wag ka nang lumapit," sinabi niya nang kalmado at biglang nag lakad palayo. Mabilis iyon ngunit hindi ko 'yon pinalagpas at sumunod din ako.

Nang narito na kami sa isang malawak na public parking space na I think hindi 'to owned ng Charm U.

"Why are you avoiding me?!" I shouted as I could for her to hear me. I just can't let this moment to be wasted, nakita ko na siya! Sayang! Sayang!

"Bakit ba? Masaya ka naman na wala ako!" That's what she shouted back at me. Hindi niya 'ko nilingon pero sumigaw siya sa 'kin kahit naka talikod.

"Hindi totoo 'yan!" With what I said, he turned her gaze to me.

"Sinungaling! Nakaka-landi ka nga kanina!" Natawa pa siya in a sarcastic way after niyang sabihin 'yon. Me? I don't flirt...

"I'm not flirting!" Sagot ko sa kaniya at hindi na rin ako gumagalaw palapit sa kaniya, sa halip ay siya na ang lumalapit sa 'kin ngayon.

"Weh?" Natahimik ako sa sinabi niyang 'yan. "Gusto ko lang naman, habulin mo 'ko!" I still did not talked.

"Ayaw ko... Ayaw ko nang iwanan kaya gusto ko, mahirap akong balikan... Baka kapag binalikan kita agad, iwanan mo na naman ako. Tang ina! Sawa na 'ko riyan, eh!"

Wala akong masabi nang sinabi niya 'yon. Iyon pala ang punto niya.

"If only you know everything," I started and tried to hold her arm but she just removed my hand. "I started chasing you... Since then, and when that acident happen, I took that as an opportunity!"

She just laughed sarcastically with what I said. Probably not believing me.

"And kahit nang ma-discharge ka na, patuloy kami ni Varheine mag hanap sa 'yo..." Huling sinabi ko bago maiyak.

"Brys!" Sigaw ni Maki na kararating rating lang. Nakita kong pinigilan siya ni Laine gamit ang hand gesture kaya hindi na siya nagsalita o lumapit pa.

"H'wag ka nang mag explain, mag saya ka na lang. Kumpleto ka kahit wala ako, hindi man ako kagaya ng iyo..." She stopped and helped me stand up. "Pipilitin ko." Sabi niya at sinampal ako ng malakas.

Tumakbo naman siya matapos noon at hindi ko na rin siya sinundan pa. Nakita ko na lang na bumalik si Maki at kasama niya na si Varheine.

"N- nakaalis siya... Su- sundan niyo!" Utos ko kaagad kay Varheine. I just can't forget the way she said it. Nasasaktan siya, eh...

"A- ate, a- anong nangyari? Sabihin mo," si Varheine. Na hindi pa rin umaalis.

"Basta! Ang sabi ko, sundan mo! Baka umalis na naman siya!" I still cried. Kahit na tinutulungan na 'ko ni Maki tumayo.

"She's not feeling well, I don't have the rights to have fun," ayan ang sinabi ko kay Xylene sa video call. Actually kasali si Jazzy but she's just so quiet.

"You're at least willing to find her and fix your relationship. You're not shilling over the problem of you guys. Arte niya kamo, pota siya," she replied. Natawa naman ako.

"Don't say that to her..." 'Cause she's still my sister afterall.

"But I guess she's just nasasaktan. Maybe she can recover naman, trauma siya ma-left behind, right? You should understand it," Jazzy said meaningfully. "Chase her so she'd feel loved, maybe she thought you don't care about her anymore."

I just nodded and we all yawned. Natawa naman kami roon kaya naman maya-maya lang ay in-end na namin ang call. Nag salita naman kaagad ang katabi ko.