Miles Away (Circle Of Friends #1)

Chapter 34

"Sorry, Brys, please," Laine said. She still wants me to get away from Maki.

"Laine, ang tagal-tagal na no'n... Akala ko, okay ka na, hinintay ko naman." Huminto ako. "Bakit wala pa rin akong karapatang maging masaya?"

Tumawa siya, pero, sarcastic. "Hindi ka ba masaya sa amin? Kailangan mo pang mag hanap ng iba, ganoon ba?"

The fuck.

"What? After all the things I've done for you, iyan ang mga salitang isasampal mo sa 'kin? That wasn't even a slap, come to think of it. You've slapped yourself." bato ko sa kaniya pabalik. Hinihingal ako. It hurts.

"Oo, masaya ako sa inyo. Pero kayo lang ba? I also want him as the love of my life. 'Cause I once let him feel it, but you stopped me to." huminto ako. "I am not an obedient person, but I did what you said because I don't want you to think of me as selfish. While you were actually selfish. Kasi, masaya kami, tang ina, masaya kami!"

She didn't talk. Tinignan niya lang ako nang masama. Like she don't care at all. Like she doesn't care about my feelings.

I just walked outside 'til I don't also know where I am.

I decided to go back to our apartment to get my car. Pero, lumabas si Laine.

"Makipag usap ka muna sa 'kin!" sabi niya sa 'kin. Natawa na lang ako.

"You're so selfish. Mali ka na nga, oo choice kong pag bigyan ka but you shouldn't have asked for it in the first place! Hindi naman lahat ng gusto mo, makukuha mo. Now, you're still stopping it. Ano ba?!"

"Gusto mong malaman kung bakit?" she said. I just sarcastically laughed because I'm amazed to her audacity.

"Kaibigan ko si Gerell noong mga bata kami. Mula nang ampunin ako ni Tatay. Hindi ako gusto ng asawa niya, si Nanay. At kapag galit sa 'kin si Nanay, umiiyak ako. Si Gerell ang kasama ko. Nang mag pupunta siya sa Charm para mag aral ay nag request akong hanapin ka, kaya niya nagawang makipag lapit sa mga kaibigan o pinsan mo." Huminto siya.

"Pero sinaktan mo siya. Doon ako nainis. Sinabi kong hindi kita mapapatawad. Pero, nalaman ko namang ang gusto kong lalaki na si Timothy Navel ay boyfriend mo. Doon ako nainis lalo. Mahal naman kita, Breanna. Kaya sinabi kong wala na sa 'kin lahat. Pero nagamit ko iyon, dahil naaasiwa ako sa inyo." 

"Selfish ka pa rin." sabi ko at pumunta na sa kotse ko. Nag drive ako pauwi sa amin kahit limang oras ang kailangan kong i-drive. 

There I found myself crying. Nang makarating ako sa amin ay pa-umaga na.

"Why are you here?" bungad sa 'kin ni Alexeus na mukhang naabala ko.

"Ayaw mo?" I asked back. Nag kamot kamot naman ito ng batok at hindi na sumagot pa.

I went to Alexeus' room. Humiga ako sa kama niya kahit naroon pa siya.

"Layas." sabi ko at umalis naman ito. Lumabas din siya sa kwarto niya at hinayaan ako. He maybe sensed that I have a problem.

After three years, Laine and I didn't talked about it. We also didn't argue for the whole past years.

At hindi 'yon normal. Para kaming... nagpaplastikan. Though we're close, and we really don't argue... How about the past?

When I tried to tell her I want to get back to him... Nagalit siya. Alam kong mahal pa rin ako ni Maki. And if not, wala akong pakialam. I'm reclaiming him because he was once mine. Alam ko 'yon. Pero nagalit siya. Tang ina, bakit?!

"Ate, Let's eat." Nagising ako sa yaya ni Alexeus.

Habang kumakain, I'm still not at my own self. Hindi nila iyon binabati, hindi ko alam kung hindi naman halata o hindi nila pansin.