KAYALIKTAKİ KIZ

2.Bölüm #KARABASAN

Yatağından kan ter içinde ve büyük bir sıkıntıyla sıçradı Erhan. Geceyarısını çoktan geçmişti.Yanında yatan kadının sesiyle doğruldu ve tekrar başını yastığa dayadı.Belli belirsiz yüzünde dolanan eli hissetti ve Gülsüm'le gece lambasının loş pembe ışığında gözgöze geldi.
"Dün gece çok fazla içtin Erhan ,daha öncekilerden farkı ne bu kızın?Seni hiç bu kadar darmadağın görmemiştim."

Gülsüm çıplak bedenini örten yorganı çekiştirerek hafifçe gülümsedi ve Erhan'ın yanağına bir öpücük kondurdu.Erhan derin bir iç çekip sigarasına uzandı.Boğuk bir ses tonuyla ,"Bu kızın son bakışı hiç gözümün önünden gitmiyor"dedi.

"Bak artık kurtuldun ondan ,o zaten senin için bir heyecandan ibaretti.Artık bitti,onu unut.Belki biraz öfkeni kontrol etmekte zorlandın o kadar."

"Biraz mı?Onu öldürdüm.Hayatta hiçbir şeyden pişmanlık duymadım ben,Gülsüm.''

Birkaç nefesten sonra sigarasını huzursuz bir şekilde küllüğe bastırdı.

''Sorun ne o zaman?''
Gülsüm'ün bakışları genç adamın kaslı vücudu üzerinde gezinip onun bakışlarında kenetlendi.
Erhan bir kez daha başını yastığa dayadı."Bilmiyorum belki de bütün bunların sebebi iki yıl önce Murat'ın bizi Cafede tanıştırdığı o gündü.Belki de bu kızla hiç..."
Gülsüm elini adamın dudaklarına kapattı.
''Sen hepsinden farklısın...Murat ,Hakan veya Mert ....Onların hiçbiri senin kadar bana bağlı ve cesur değiller.Bu yüzden yanımdasın.''

''Niçin seninleyim farkındayım. Benden önce de sen bir Hanımağaydın .Benden sonra da öyle kalacaksın.Ama bu kez tamamen kafam allak bullak. Galiba ilk kez bir şeyler hissettirdi bana bu kız. Belki de bir süre Bursa'dan ayrılmamın zamanı geldi''.,dedi Erhan gözlerini tavandaki pembe ışıkla gölgelenen kartonpiyere dikerek.

''Bu olay birkaç ay içinde tamamen unutulacak.Kızın ailesi arayıp sormuyor bile.Sen de hep benim himayemde olacaksın,bırak artık bir kenara bu düşünceleri. Hiç bir yere gitmiyorsun.''dedi Gülsüm, dudakları şimdi Erhan'ın konuşmasına fırsat vermeyecek şekilde onunkinin üzerine kapanmıştı.Genç adam daha fazla dayanamadı ve o da karşılık verdi.

Bu dokunuşun ardından yanına uzandı Gülsüm.Orta yaşının verdiği olgunlukla herşeyin yolunda gideceğine inanmak isteyerek gözlerini kapadı.Erhan'ın 6 yıl önce 16 yaşında gözüpek bir gençken bile onun ileride kendisine itaatkar biri olacağını hissetmişti.Genelde pek de hislerinde yanılmazdı Gülsüm... Erhan ve diğer arkadaşlarıyla kısa süre içinde güçlü bir ekip olmuşlardı. Kocası Hasan'ın bir hesaplaşmada vurulup yatalak kalmasıyla birlikte Bursa'nın kenar mahallelerindeki tüm mekanlar artık Gülsüm'ün denetimine geçmişti. Kadın başına önce bocalamıştı ama sonra fedailerinin gözüpekliği onun güç arzusunu daha da kamçıladı.Haraca bağladıkları mekanlar arttıkça daha da güçleniyor ,emniyette ve diğer birimlerdeki bağlantıları sayesinde çok rahat hareket edebiliyordu.

Kocası Hasan sağlıklıyken ilk emanetini (!) Erhan'ın eline tutuşturduğu zaman Erhan'a verdiği öğüt Gülsüm'ün kulaklarında yankılandı.'Sadece korkutmak için tamam mı?Boyundan büyük dert açma." Erhan çocukça bir edayla kafa sallamıştı sallamasına da , oysa gün geçtikçe adam yaralamada ustalaşmış ve artık ellerinde yetişen bir caniye dönüşmüştü.Seviyordu bu deliyi,hatta kocasını bile ortadan kaldırtacak kadar...
Gözlerini yeniden açtığında ise Erhan 'ın bir kez daha uykuya yenik düştüğünü gördü.

''Unutacaksın onu ...''' diye fısıldadı gözlerini ayırmadan hayranlıkla izlediği fedaisinin kulağına. Çünkü onun hayatında Gülsüm'den başkasının yeri olamazdı. Hele bu 19 yaşında ölü bir kız ise asla...

2.Bölümün sonu.