KANGREN

5. BÖLÜM - DÜĞÜN

2008

Sınıfın önündeki kalabalık yavaştan dağılmaya başladığında az evvel konuşan sarışın kız ve esmer erkek kol kola girip bana doğru yürümeye başladı. Çıkışa doğru gittiklerini tahmin ettiğim muhtemel sınıf arkadaşlarımdan erkek olanı yanımdan geçerken omzuma sürttü ve yandan bir gülüş attı. Yanındaki kız farkında olmasa da istemeden kaşlarımı çattım. Sebebi neydi ki?

Kafam biraz karışık ve biraz da keyifsiz şekilde fakültede boş sınıf aramaya koyuldum. Öğleden sonraki derslerim için uyumak ve gerginliğimin azalmasına yardımcı olacak herhangi bir şey yapmak iyi olabilirdi.

Atilla okulun sahibi olabilirdi, ders iptal olabilirdi, kuşlar uçabilirdi falan filan...

Seslice inleyip koridor boyunca yürümeye devam ettim. Kapalı kapının camından kontrol ettiğim boş bir sınıf buldum, duvarda asılı ders programı öğlen bire kadar boş olacağını garanti ediyordu. Kapıyı açıp en yakın sıraya çantamı ve elimdeki sunum çalışmasının dosyasını fırlattım. Dosya masanın üzerinden usulca yere süzüldü. Tekmelemek, yırtmak, çığlık atmak istesem de yaptığım şey usulca eğilip almak oldu.

Kollarımı masaya, kafamı da kollarımın üstüne koydum. Liseden sınıfta uyumaya o kadar alışkındım ki boş sınıf, sessizlik, sıcak kollarım adeta yatağımdaymışım gibi hissettirdi. Oysaki kafam bir kazan bütün bu olanlar kepçe karıştırıp duruyordu.

Gözlerim kapanmak üzereyken kapının camından tanıdık simayı gördüm. Emin olmak için hızlıca ayağa kalkıp sınıftan çıktım. Oydu ve iptal olan dersin sınıfına doğru gidiyordu. Acele etmeme gerek var mıydı, bilmiyorum ama içimdeki adrenalin ile hemen dosyayı ve çantamı alıp az önce terk ettiğim alana yani iptal olan dersin sınıfına doğru koştum. Birkaç adım kala yavaşladım ve hızlanan nefesimi kontrol altına aldım. Kapı kapalıydı ama kare şeklindeki camdan içerisi görünüyordu. Son kez nefes alıp kapının önüne geçtim. Elimi kapı koluna attığım anda onu gördüm.

Siyah saçları uzamış ve önüne düşmüştü. Öğretmen masasının çekmecesinde bir şeyler arar gibi bir hali vardı. Siyah pantolonun içine soktuğu siyah gömleği ve beyaz teniyle Tanrı gibi duruyordu. Arkasını döndü ve başka bir dolap açtı. Kolundaki alçı yoktu, omuzları genişti ve kızları kıskandıracak kadar güzel bir popoya sahipti. Acaba ne kadar çekici bir adam olduğunun farkında mıydı? Düşündüğüm şey ile birlikte kan yanaklarıma oturdu. Utandım. Birden önünü bana döndü ve mavi gözlerimiz buluştu. Kendimi sapık gibi hissetmeme sebep olacak tuhaf bir ifade vardı yüzünde.

Panikle kapının kulpunu aşağa indirip sınıfa daldım. Acaba onu izlediğimi fark etmiş olabilir miydi? Lütfen olmasın, diye dua ettim içimden. Suç üstü yakalanmış çocuk gibi ona ilerlemeye devam ettim. Soru işaretleri ile bana bakmayı sürdürdü.

"Iıı... Şey..."

Dolabın ve çekmecenin kapağını kapatıp kitledi, devam etmediğimi fark edince tek kaşını kaldırıp bana baktı.

"Sunumumu hazırladım ancak geçen hafta sizi okulda bulamadım. Maillerime de dönmediniz. Sabah da ders iptal oldu." sustum ve tepki vermesini bekledim. Yaptığı tek şey diğer kaşını kaldırmak oldu. Gözlerimi devirmemek için zor tuttum kendimi.

"Bakacak mısınız sunumuma?"

Sesim titremeden konuşmayı başarabilsem de sesimin olduğundan ince çıkmasına engel olamadım. Az önce kitlediği çekmecenin üzerinden anahtarlığını aldı, cebine attı. Yanımdan geçerken söylediği şey "Gel benimle," oldu.

Hem bu kadar güzel olması hem de bu kadar mekanik konuşması karşımda bir robot varmış gibi hissettirdi sahiden. İlk gördüğüm andan çok farklı dursa da bana yaydığı enerjide hiçbir farklılık yoktu. Ellerimin içi terliyordu yine, gerginliğime ise engel olamıyordum. O önde ben arkasında bir süre koridorda ilerledik ve koridorun sonundan sağa döndük. Uzun bir koridor karşıladı bizi, sonuna geldiğimizde kapısında "Araştırma Görevlisi Atilla Altınel" yazan odadan önce o sonra da ben içeri girdim.