Chapter 25

19 0 0
                                    

Six years after....

Sa lumipas na taon naging isa akong registered nurse at isang pediatric doctor.

Kung tatanungin niyo ano ang nangyari sa akin nakipag sapalaran ako sa kamatayan sa ospital isang taon akong namalagi sa ospital ka kaantay sa magiging heart donor ko dahil hirap silang maka hanap kahit sa ibang bansa, lumaki ang butas ng puso ko kaya kailangan nang palitan si mommy and daddy pati si oliver ang nakasama ko roon hindi pinayagan nila mom and dad na makita ako ni mac pero binisita ako nang mga kaibigan ko roon.

Si oliver ang kasabay ko nag take ng board exam at sabay rin kaming naging doctor and nililigawan niya ako, simula nung nag aral kami ng pagiging doctor ay niligawan niya na ako ilang taon na ngunit hindi ko pa rin sinasagot.

Kung tatanungin niyo sino ang heart donor ko si candice iyon, Namatay siya ng isilang niya ang anak niya nag iwan pa siya ng sulat sa akin dahil alam niya na pala na kapag isinilang niya ang bata ay ikamamatay niya.

Flashback....

"May sulat ka galing iyan kay candice." Saad ni leo ayoko sana tanggapin dahil galit pa rin ako ngunit napilitan ako naisip ko na baka kailangan niya ako.

Umayos ako ng upo inalalayan ako ni leo inayos ko ang oxygen ko dahil kapag natanggal ito wala na rin akong buhay, halata na may sakit ako dulot ng kapayatan.

Dahan dahan kung binuksan ang sulat kahit hindi ako handa.

"Hi, Mahal ko.

Alam kung apaka laki ng kasalanan ko at utang na loob sa'yo pero nais kung humingi ng tawad kahit alam kung walang kapatawaran iyon. Mahal na mahal kita layla ikaw ang nag iisang tao na naniwala sa akin at minahal ako ng totoo pero ang tanga ko dahil nagawa kitang lokohin at gaguhin. Lasing ako ng nakita mo kaming nag kayakap iyon yung panahon na kinukuha ulit ako ni daddy sa takot ko ay sa kanya ako sumama lagi niya akong sinasamahan, matapos noon na hulog ako at alam kung mali sinubukan kung alisin ang nararamdaman ko pero ng umuwing lasing si mac ay hindi ko na control ang sarili ko. Isa akong malaking gago alam ko iyon hindi ko hihingiin ang kapatawaran mo pero Sorry. 

Alam kung kailangan mo ng heart donor kaya handa akong ibigay sa'yo ng buong-buo ito but please alam kung makapal ang mukha ko sa part na ito but please just love my son for me.

Mahal na mahal kita layla salamat sa lahat sana ay mapatawad mo ako at mahalin mo rin ang anak ko.

I love you.

Love, Candice your babe."

Humihikbi ako habang binabasa iyan hindi ko alam pero dapat ako na lang ang namatay paano na ang anak niya? Paano si mac?

Umiyak ako ng umiyak hanggang sa nawalan ako ng malay na gising ako na asa akin na ang puso ni candice.

End of flashback...

Sa loob ng ilang taon ng maging doctor ako ay ibinigay na sa akin ang ospital nila mom and dad ibinigay na nila sa akin dahil tumatanda na raw sila ipinaayos ko ito at inalagaan ngayon parehas kami ni oliver na dito nag ta trabaho pedia rin siya.

Kung tatanungin niyo asan ang anak ni candice na kay mac nakita ko na sila at hindi ko alam kung napatawad ko na si mac pero siguro oo matagal na rin naman hindi na rin galit sa kanya ang barkada dahil nag sama-sama kami nung umuwi si maisy. Ngunit wala pa rin kaming closure walang maayos na pag uusap siguro tska na lang.

Ninang ako ng bata at ginawa ko ang hiling ni candice minahal ko ito minsan ay hinihiram ko siya kay mac.

"Babiiiii, Gutom na ako." Si leo iyan sa sobrang clingy niya akala ng iba kami na.

"hawak ko ba ang plato!" Inis kung saad. 

"hindi hawak mo ang puso ko!" nag inarte pa siyang hawak ang kaliwang dibdib, Napairap na lang ako sa kabaliwan niya.  Tska ako pumasok sa cr ng office namin ni oliver iisa ang office namin dahil ayaw niya ako iwan.

And yes I'm fully recovered okay na ang puso ko thanks to candice nag pasalamat na ako sa kanya pinuntahan ko ang puntod niya noon.

Inayos ko ang white coat ko sa anim na taon na ibalik ko ang katawan ko ang brown kung buhok ay nanatiling brown and curl ang dulo ang mga mata kung brown at mga pilik matang mahahaba ang kilay na hindi na kailangan ayusin pa pumuti ako lalo dahil sa ibang bansa kami nag stay ng ilang taon.

Iyong condo ko binitawan ko na i have my own house malapit kay oliver ewan ko ba sa lalaking iyan sunod ng sunod.

"Apaka tagal naman gutom na ako." Pag mamaktol ni leo pag labas ko ng cr.

"Bakit kasi hindi ka kumain na, wala naman sa akin ang canteen" Saad ko.

"Asayo kasi pambayad HAHAAHAH! Kapag nakita ka nila libre na so dapat kasama ako para libre rin." Tsk abno talaga eh.

"Sabi na eh nililigawan mo lang ako para maging libre sa pagkain." Pang-aasar ko habang nag lalakad patungo sa canteen.

"Syempre isa na roon iyon." Tinawanan pa niya kaya binatukan ko siya.

"Babi, Ang sarap ng ulam caldereta!" Ang lakas ng boses ampota.

"Umorder ka na uupo na ako ang ingay mo." Saad ko tska nag hanap ng upuan.

Umupo muna ako tska kinuha ang phone ko dahil nakapila pa si oliver.

May messages galing sa mga kaibigan ko at kay mom and dad hindi na sila nag ta trabaho dahil na rin sa katandaan kaya nasa bahay na lang sila.

May message si mac kaya nag taka ako hindi kasi siya nag t-text sa akin but if you gonna ask me kung mahal ko pa rin sa loob ng ilang taong pagiging tanga hindi ko na mahal, Nag po focus ako kay oliver na laging andyan para sa akin inaantay niyang mahalin ko siya hindi naman siya mahirap mahalin.

"Kita tayo may sa sabihin ako." Iyan ang text ni mac nag tanong lang ako kung saan at anong oras ng malaman ko kung saan ay pumayag ako.

"Babi, pinag babayad nila ako." Pag mamakatol ni oliver pag upo sa harap ko.

"Buraot ka raw kasi." Saad ko tska kinuha ang pagkain ko at tinago ang phone.

"Sabi ko asawa kita kaya iyan libre na HAHAAHAHAH" tska siya na upo sa harap ko.

Tinitigan ko siya kung i papaliwanag ko ang itsura ni oliver para siyang isang modelo dala ng asul niyang mga mata at mapupulang labi.

"Huwag moko titigan baka ma fall ka 'di kita sa saluhin." Binatukan ko siya dahil sa sinabi niya.

"Joke lang eh." Tska siya nag pout.

Nag simula kaming kumain wala siyang ginawa kundi dumaldal. 

Lumipas ang oras lagi ako isinasabay ni oliver umuwi dahil nga mag kalapait ang bahay namin.

"Kikitain ko pala si mac nakikipag kita may sa sabihin daw." Saad ko pag sakay sa kotse sinabi ko sa kanya ang lugar sabi ko ihatid niya lang ako.

Okay na rin sila ni mac kaya hindi siya tumutol doon.

"Bye, babi! uwi sa akin ha hindi sa iba." Saad niya na kinangiti ko.

"Yes." Saad ko.

Bumaba na ako dahil alam kung hihirit siya ng tukso.






The Emptiness in herTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon