"Ne var abi gece gece ya?! İnsan bir kapı falan çalar değil mi? Belki müsait değilim!"
"Mal mısın kızım, ne bağırıyorsun?" Diye sinirle konuşup odaya girdi. Kapıyı ardından yavaşça aralalık bırakarak, yanıma geldi.
"Tepinme seslerin taa aşağıya geliyor. Ne yapıyorsun bu saate ayakta!" Diye konuşunca gözlerimi devirdim.
"Ders çalışıyordum abi." Diye bir açıklamada bulununca, burnundan ıslıklı bir nefes verdi.
"Sen?" Diyerek işaret parmağını bana uzattı.
"Hee ben." Diye cevap verince, çalışma masamdaki her zaman açık olan, ama hiç çözülmemiş test kitabımı elimle işaret ettim.
"Bu ayaklar bana sökmez, şimdi ne halt yapıyorsan bırak ve yat uyu! Sabah kalkamıyorsun okula." Diye bir açıklamada bulununca derin bir nefes alarak kafamı salladım.
"İyi. Çık odadan da uyuyayım artık." Diyerek yatağımın örtüsünü açıp içine girdim.
Sabır çekerek odadan çıktığında, kollarımı örtünün iki yanına bırakarak gözlerimi kapadım.
Aklıma gelen mesajlarla birlikte, yumduğum gözlerimi sıkıntıyla açtım tekrardan.
Yarın engeli kaldırıp bir açıklama yapmam şarttı. Aksi taktirde adamın kapıma dayanması, an meselesiydi.
O kadar saydım sövdüm adama. Hakaret davası açarsa, yedik boku ya. Şahsen ben polis olmuş olsam, açardım şimdi! Elin adamı niye açmasın ki!
Sıkıntıyla yatakta sağa dönerek gözlerimi kapadım ve uyumaya çalıştım.
--- Okul çantamı yorgunlukla çalışma masamın kenarına atarak, yatağıma oturdum.
Ayağımı havaya doğru kaldırdım, kendime doğru çekip, çoraplarımı çıkardım tek elimle.
Çıkardığım çoraplarımı iç içe geçirip, top yaptım. Kenara atarak arka cebimde ki telefonumu çıkartıp kilidini açtım.
Okulda uydurduğum senaryoları bir bir doğaçlama yaparak yazdım.
