GÜLÜMSE; POLİS | Yarı Texting

30

Keyifli Okumalar🍃

Medya~ Ali
---

Saçlarımda hissetiğim dokunuşlarla gözlerimi yavaşca araladım. Karşımda bana sırıtan Ali'yle birlikte gözlerimi ovuşturup yatakta dikeldim.

"Günaydın." yumuşak sesi sabah sabah günümü beraberinde aydın ederken kocaman gülümsedim.

"Günaydın." Kafasını yatak başlığına dayayıp kafasını benden yana çevirdi.

Tuhaf tuhaf bana bakarken utandım bir an. Aklıma gece dediklerim gelirken kafamı karşı duvara çevirdim. Bir anlık yürek yemiştim heralde.

Eli çeneme giderken kendi yüzüne denk getirdi yüzlerimizi.

"Bana bir sözün vardı markette, hatırladın mı?" Diye konuştu. Gece yaptığım itiraftan utandığımı farketmiş olacak ki, konuya geçen günden giriş yaptı.

Düşünür gibi yapıp kafa sallarken, dudağının kenarı kıvrıldı. Ona bir yemek borcum vardı.

"Bir kaç işim var bugün emniyette, öğlen gelip alsam senin için sıkıntı olur mu?" Diye konuşurken, bir yandan da cevabımı merakla bekliyormuş gibi kaşları havalandı.

"Olur, benim için farketmez." Diyerek gülümsedim. Onunla beraber daha fazla vakit geçirmek için bir fırsat sonuçta.

Cevabımla birlikte gülerken, aniden şakağımı öperek yataktan kalktı. Yatak kalkmasıyla havalanırken hayvan gibi olduğuna bir kere daha katıldım. Kalıplı bir adamdı. Hemde fazlasıyla.

"Biri gelmeden gideyim ben artık. İlk günden yakalanmak istemem." Dediğine gülerken bende ayaklandım. Suratıma uzun uzun bakarken derin bir iç çekip kollarını vücuduma sardı.
Dağınık saçlarımın arasından kulağıma fısıldadı.

"Gece dediklerin," diye söze başlarken yanaklarım daha cümlenin başıyla bile yanmaya başlamıştı. 'Kendine gel be kızım! sen utanmazsın yaptıkların için.' Diye kendi kendime teselli verirken derin bir nefes alıp devam etti. "Hala etkisinden çıkmadım. Bir an 'şakaydı dediklerim' diyeceksin diye ödüm kopuyor be." Dediklerine güldüm. Ben bile hala inanamıyordum geceki olan ciddiyetime.

Benden uzaklaşmadan önce yanağıma varla yok arası bir öpücük konduruken, zaten dağınık olan saçlarımı daha da dağıttı.

"Hiç öyle gülme Asmin. Hala korkuyorum." Diye konuşurken omzuna hafifçe vurdum.

"Böyle devam edersen utancımdan yerin dibine gireceğim artık. Lütfen sus." Dediklerime gülerek burun kıvırken çenemden tuttu.

"Tamam tamam. Utanma." Derin bir nefes alıp çapkınca gülümsedi. "Bu hareketlerine daha alışık değilim ya bi garibime kaçtı. Utanman falan ne bileyim işte kızım." Diye kendini açıklarken, kilitli kapının çalması bir oldu.

Ali'yle telaşlı bakışlarım çarpışırken, direk kapıya gittim. Kim olduğunu anlamak için.

"Asmin kalk hadi kahvaltı hazır kızım." Annemin sesiyle derin bir nefes alırken göz ucuyla Ali'ye baktım. Huzursuz bakışlarıyla elini saçına atıp karıştırdı.

"Tamam anne üzerimi değiştirip geliyorum." Diyerek cevapladım.

"Kız sen bu saatte ben demeden uyandın mı şimdi?" Annem meraklı sesiyle konuşurken devam etti. "Her geçen gün beni şaşırtıyorsun kızım."

"Yanlışlıkla uyanmışım anne ya." Diye cevaplarken arkamdan Ali'nin gülme sesi geldi. Lafı çevirip susması için kaş göz yaparken elleriyle yüzünü kapadı.

Ben burada yakalanmayalım diye dört döneyim şunun yaptığına baksana.

"Neyse hadi az hızlı in. Abin çoktan sofraya oturdu bak ona göre." Diye uyarıda bulunurken görmesede kafamı salladım. Abim oturunca sofrada bir şey bırakmıyordu bize malum.