GÜLÜMSE; POLİS | Yarı Texting

33

Keyifli Okumalar🍃

Medya~ Asmin
---

"Noluyor lan!" Sokağın başından yankılan ses ölümümün habercisiydi kesinlikle!

Allahım şu an, şu dakika canıma alsan ne güzel olur he? Yoksa ecelim karşıdan adeta yeri sallaya sallaya gelen abimden olacak!

Ellerimi ateşe değmiş gibi geri çektim Ali'den. Acaba deli taklidi falan mı yapsaydım?

Abim yanımızda bitince kolumdan tuttuğu gibi arkasına aldı. Saniyeler içinde Ali'nin yakalarını tutup, suratına bir yumruk geçirdi. Korkuyla bir çığlık atıp abimin koluna asıldım.

"Abi bırak!" Diye bağırdım. Bakışlarım Ali'ye kayınca burnundan akan kanla bakışlarımı tekrar abime çevirdim.

"Sokağın ortasında ne yapıyorsunuz oğlum siz?!" Diye bağırınca kafamı geriye yatırdım sinirle.

"Ne yapıyor gibi gözüküyorduk?" Diye rahat bir tavırla konuşan Ali'ye inanamıyormuş gibi baktım.

"Olum yemin ediyorum öldürürüm seni! Elimde kalırsın Ali!" Deli gibi bağıran abim yüzüne bir yumruk daha indirirken bir çığlık daha attım. Karşılıkta vermiyordu abime.

"Abi yeter! Allah için bırak ya!" Diye ben bağırdım bu sefer. Ama abim duymuyordu bile. Tüm odağı Aliydi.

"Bana bak bir daha kardeşimin yanında görmeyeceğim seni! Uzak duracaksın ondan!" Diye dişlerinin arasında sinirle konulan abimle, Ali'nin yüz ifadesi değişirken, az önceki rahatlığından eser yoktu.

"Buna sen mi karar veriyorsun lan!" Diye bağırdı Ali. Aniden abimi omuzlarından sertçe iterken, kolundaki elimden dolayı bende bir kaç adım gerilemiştim.

"Ben veriyorum!" Diye konuştu abim. Ali sinirle gülerken bu sefer, o yakalarına tutundu.

"Veremezsin!" Diye bağırdı. "Seviyorum oğlum Asmini! Siksen uzak durmam daha!" Diye sertçe itekledi tekrardan. Abim bu itarafı beklemezken anlamsızca Ali'ye bakıyordu. Şuan bende bu itiraf karşısında şuracıkta heyecandan bayılabilirdim ama yeri ve zamanı değildi. Aklımın bir köşesine müsait bir zamanda bu itirafa bayılacağımı yazarken karşıdan bize doğru abime seslenen Kutay abiyle duraksadım.

"Anıl!" Diye araya girerek abimi Ali'den ayırdı. İki saattir ayıramadıklarımı, bir kaç saniyede birbirinden uzaklaştırmıştı. Hayır benim anlamadığım ufak bir sese hemen camlara dökülen mahalleli nerdeydi? Bunlarda bugün ölüceğimin alemetlerindendi kesin."

"Evet heryerden çıkan Kutayımızda gelmiş!" Diye sinirle güldü Ali. Hala bu ikisinin arasındaki tartışmaya anlam verememiştim. Acaba bunlar birbirini tanıyor olabilirler miydi? Çünkü bu iki üç kere karşılaşmayla olacak bir nefrete benzemiyordu. Belkide ben kafada kuruyordum canım.

"Ali." Diye uyarıcı bir sesle konuşan Kutay.

"Son kez uyarıyorum Ali seni. Uzak dur Asminden." Ali elini sertçe saçlarından geçirirken kafasını sağa sola salladı hızla. "Benimle yaşıt adamsın lan! Utanmıyor musun oğlum sen? Küçücük daha o." Diye son kelimesini fısıltıyla söylerken. Alinin bakışları değişti. "Aklına buyruk hareket eden bir kızın geçiçi bir hevesi için bu kadar ümitlenme!"Gözlerindeki acıyı iliklerime kadar hissederken içimdeki yanan bu hissi bir daha yaşamamayı diledim. Konuşmadı öylece bana baktı. Kafamı sağa sola salladım inkar edercesine. Konuşamıyorum bile.