GÜLÜMSE; POLİS | Yarı Texting

34

Keyifli Okumalar🍃

Medya~ Ali
---

Kapımın bir kaç kez sertçe tıklanmasıyla, zorlukla gözlerimi araladım. Sinirle yataktan kalkarak kilitli kapımı açtım. Karşımda gördüğüm abimle sesli bir nefes aldım. İşe gitmek için hazırlanmıştı.

"Tipe bak ıy." Diye alayla konuşarak, dağınık saçlarımı karıştırdı. Gözlerimi devirdim. Elindeki çantasını kapının kenarına bırakıp, kolumu kavradı. Odamdaki boy aynamın önüne getirirken, aynaya doğru çevirdi.

"Şu haline baksana bir!" Diye ciddiyetle konuştu. Şişmiş, altları moraran gözlerimin halini görürken, acıyla bir kere daha doldu gözlerim. "Bir erkek için kendini soktuğun haline bir bak!" Diyen abimin haklı olduğu gerçeğiyle ağlamaya başladım. Abim beni kollarıyla sararken ağlamam daha çok arttı.

"Bu son Asmin! Son kez ağla. İlerde ne 'kadar aptalmışım' demeni istemiyorum." Derken kafamı sallayıp gözyaşlarımı sildim.

"Hadi kalk kendini toparla okula bırakacağım seni." Tekrar kafamı salladım.

"Tamam abi." Derken akan burnumu elimin tersiyle sildim. Abim bana iğrenircesine bakarken, "Sümüklü şey seni." Diyerek saçımı hafifçe çekti. Gülerek gözlerimi devirirken odadan çıktı. Saate baktığımda daha bir saatim vardı ve hızlıca duşa girdim.

Duştan çıkarken okul kıyafetlerimi giydim. Çantamı tek koluma atarken, yastığımın altındaki telefonu cebime attım. Dün Ali'den gelen mesaja görüldü bırakmıştım. Yazacakta halim yoktu. Dediği gibidir belkide. Abim haklıdır. Bu kadar kolay vazgeçtiğine göre beni belkide sevmemiştir. Şayet sevseydi böyle yapmazdı.
Ama bütün salaklık bende iki güzel söze, bir kaç ilgiye hemen tav olan bendim. Ne kadar da salağım gerçekten.

Kafamı iki yana sallarken aynanın karşısına geçip, gözlerimin altına kapatıcı sürdüm. Birilerini bu halimle mutlu etmek isteyeceğim son şey bile değildi. Bir kaç şeylede suratımı renklendirirken odadan çıktıp aşağı indim.

Annem sofrada kahvaltısını yaparken abim ortalıklarda yoktu. Büyük ihtimal dışarıya sigara içmeye çıkmıştı. Annem beni görünce imalı bir şekilde gülümserken zorlukla gülümsedim.

"Günaydın." Derken sofraya oturdum. Daha zamanım vardı ve çok açtım. Dilimlenmiş ekmeğe çikolata sürerken ağzıma zeytini attım.

"Günaydın kızım." Derken hala gülüyordu. "Dün birkaç birşey duydumda gerçek miydi kız Asmin?" Derken suratındaki şırıtışla omuzlarımı silktim.

"Ne duydun ki anne?" Diye sordum çikolata sürdüğüm ekmeği kocaman ısırıken.

"Şu Ali oğlumla aranızdaki şeyi." Derken göz kırptı. Gözlerimi devirirken masadaki dolu su bardağını kafama diktim. Hala oğlum diyordu!

"Aramızda birşey yok ki anne." Cevabımla annem kaşlarını çattı.

"Nasıl yok Asmin." Derken kafamı sağa sola salladım. "Vardı ama artık yok anne." Derken omuzlarım düştü.

"Ah benim salak oğlum!" Diye abime söylenmeye başlayınca çikolatalı ekmekten bir ısırık daha aldım. "Sen niye bana bir şey anlatmıyorsun Asmin!" Bu sefer bana sararken gözlerimi devirdim.

"Ben bir şekilde Anıla engel olurdum kızım." Derken ayaklandım. Bu konu hakkında daha fazla konuşmak istemiyordum. Annemi bir şekilde geçiştirerek, bir tane daha çikolatalı ekmek yaparak evden çıktım.

Kapıda arabaya yaslanarak sigara içen ikileye gözüm kayarken yanlarına gittim. Kutay abi beni görünce başıyla selam verirken, daha bitmemiş sigarasını yere atıp ayak ucuyla söndürdü.