Midnight Lovers -Negros Series #1 (Completed)

Chapter 19: Anastasia Catia

"Oh my gosh." Lola said.

Nakasakay na kami ngayon sa kotse pauwi galing sa restaurant na kinainan namin at si Lola ay panay buntong hininga na mukha bang inaalala ang nangyari kanina.

"The Montelebano...I love their style when it comes to pagsusuyo. Ang galing nila talaga pagdating sa pag-ibig. Hindi na ako magtataka kung bakit mahal na mahal ni Amara si Martin." She said again

"Yeah, they looked in love." I said habang nakatingin sa labas ng bintana.

"Of course. He's the only one who is worth it for Amara." Lola said and giggled.

"Are you friends with her?"

"No. Not just a friend but a best friend. We are so close since we were teenager...well, we have a one best friend too but---nevermind." Aniya at umiwas ng tingin.

Nagbago bigla ang reaksyon ng mukha niya na para bang nanumbalik na naman sa kanya ang nakaraan. Hindi naman na ako nagtanong dahil mukhang pribado ito at baka magalit pa siya sa akin.

Napapikit naman ako ng maalala ko kung ano ang nangyari sa amin kanina sa dinner. I can't believe that he would say that infront of his cousins and grandparents!

"I love her and she loves me. Sapat na iyong dahilan para hindi ko siya bitawan. She's worth to keep." He said while looking at my eyes.

I smiled secretly like an idiot. Gosh! This is so embarrassing but I love this kind of embarrassment.

In the next day I woke up early dahil sa boses ni Lola na sobrang ingay, halos sakupin na nang boses niya ang buong mansyon. I wear my satin robe at bumaba para tignan kung ano ang nangyayari. There I saw her redecorating her house, may isang truck na nasa lawn at may inilalabas na bagong gamit.

Why is she redecorating her house? All her things looks new. Napatingin ako sa sofa na binubuhat papalabas sa bahay at may ipinalit na bagong sofa.

"Lola? What are you doing? Mukhang bago pa naman ang mga gamit niyo, uh?" I asked ng makalapit ako sa kanya.

She's holding a paper, as usual, she's wearing a pearl necklace and earings. Her dress na abot hanggang tuhod niya at hapit sa bewang niya her hair in ponytail and she's wearing a black stilettos.

"Uh I don't like the vibes. I want something new....hey, over there!" Senyas niya sa isang lalaki na may dalang flower vase.

"Sayang naman, saan mo ipapamigay ang ibang gamit? You should just donate it instead of throwing it. Sayang ang pera." I said.

"Are you educating me now?" Masungit na saad niya.

"Yes, I am. Ipamigay mo na lang yan sa ibang tao na wala, mukhang bago pa naman eh. Pero ang hindi katanggap tanggap na ginawa mo ay bakit pinalitan mo na kahit mukhang bago pa naman?"

"What's your problem? I have moneys, ang masama ron ay kung nagpapalit ako ng gamit na galing sa utang." She said at binigyan niya ako ng nakakamatay na tingin.

"You're unbelievable!" I said at tumalikod na paalis para bumalik sa kwarto.

"I know!" Rinig kong saad niya.

I can't believe that she's doing this on purpose! She has a point that it's her money at walang masama roon na magpalit siya ng gamit dahil pera niya naman iyon at hindi galing sa utang. But my point here na sana wag niya na lang muna palitan dahil mukhang bago pa ang mga gamit niya rito sa mansyon, sayang ang pera!

Baka nga sa susunod na taon ay maiisipan niya na naman na palitan ang mga ito...just because she don't like the vibes!!

How can she be so rude and arrogant?! Gosh, she's spending all her money just because she don't like the vibes of her old furniture. Akala niya siguro ay tubig ang pera niya na patuloy lang na dumadaloy.