Midnight Lovers -Negros Series #1 (Completed)

Chapter 37: Anastasia Catia

Hapon na ng makabalik kami sa Casa Kalaw at halos ang iba ay sunog na ang balat though they still look beautiful. I can't achieve that skin! It's unfair!

Napatingin ako kay Reymart na dala ngayon ang gamit ko, he offered to bring it. Pagkatapos ng sayang na salita na sabay naming sinabi ay nailang na kaagad ako.

Wala akong sinisisi sa pagkawala ng anak ko, kahit si Kuya ay hindi ko sinisisi at mas lalong lalo na ang magiging ama sana ng anak ko ay hindi ako nakaramdam ng galit sa kanya. Siguro tampo ay oo dahil wala siya sa mga panahon na hirap na hirap ako sa nararamdaman kong kalungkotan pero naisip ko rin na.

May kasalanan din ako kasi itinago ko sa kanya ang totoo, hindi ko sinabi sa kanya na buntis ako. Kung tutousin ay dapat siya pa ang magalit sa akin kasi naglihim ako sa kanya.

"Magpapahinga lang muna tayo tapos mamaya ay kakain tayo rito sa isa sa mga restaurant sa Casa and then after that we're going to watch a movie." Kuya said.

"Bakit hindi ko alam to?" Takang tanong ko.

"Hindi ko rin alam." He shrugged at pumasok sa kwarto niya.

"You heard him. Pwede na kayong bumalik sa kwarto niyo para maligo or magpahinga." I said and they nodded.

Una naman akong pumasok sa banyo para maligo at nagbihis kaagad ako. I really want to sleep, hindi naman ako naligo sa dagat pero pagod na pagod ang katawan ko.

I bite my lips to stop myself from smiling when I remember what happened to us in the yacht. It was a rough day.

We made love at the middle of our get away vacation with his and my friends!

My mind want to explode at any moment now. Damn, sobrang galing.

"Kayo na ulit ng boyfriend mo?" Natasha asked.

Natigilan naman ako mula sa pagka-kasuklay ng buhok ko dahil sa tanong niya.

"No, we haven't talk about it yet." I said.

"I think it's too early. Hindi ko sinasabi na hindi mo siya papatawarin pero give yourself a time to heal." She said.

I'm already healed.

I healed myself a long time ago, I heal so I stop trying to fix my old wounds with new people. Inayos ko ang sarili ko sa pamamagitan ng ala-ala namin ni Reymart.

"Hindi naman sa tagal ng panahon yon, hindi ako nakabase sa panahon kung kailan ko ibibigay ang kapatawaran ko sa isang tao. I let go of our dark past so I could forget it easily. Now I forgive myself and him because I gave him a chance to prove himself." I said. "It's not that easy, but I tried."

"I saw sadness in your eyes." Anito.

"Sadness because we lost our precious one. Sadness because I regret spending my time without him by my side, he's the only one who heald my scars and I know he will be the one who will take this sadness away from me." I said. "I'm sad because we lost our chance, that baby is the first and last."

I can't make a baby anymore.

"He hurt you....he done it once what makes you think he doesn't  do it again, Catia?" I saw concerned in her eyes.

"I know he will not do it again. I trust him." I said and smile. "Amor, honestidad y confianza."

"Huh?" Takang tanong niya.

"That's our family motto, not actually but it means...love, honesty, and trust." I said.

Nagulat ako ng umiyak siya at niyakap ako.

"You've grown up so fast." Aniya.

Napatawa na lamang ako at niyakap siya. Dapat nga ako ang magsabi non sa kanya dahil ako ang mas matanda sa kanya ng ilang buwan.