Chapter 5: Anastasia Catia

67 3 0
                                    

"Thank you." Saad ko sa waiter ng maipatong niya ang in-order ko sa mesa.

It's been a day since the last time I saw Reymart, because of what I said ba that's why he got mad? Is that really big problem ba sa kanya ang nangyari sa kanilang dalawa ng fiance niya? Nakokonsensya ako ngayon dahil sa ginawa ko.

I break a wall between us because of my stupid mouth, now what? He didn't even want to see or talk to me, like I'm the villain of his life.

Panay ang tingin ko sa entrance ng restaurant, hoping that he will go out and talk to me so that I can say sorry for what I did. I really don't mean it but it's still my fault because I said at first that we don't have to ask or cross about personal information or about our life. It's really hard to lost a friend you just met in your worst phase of your life.

After finishing my food I decided to take a walk in shore. I really like it when he makes me smile and laughed everytime he talks about something crazy. He always gave me a chill and he even made me a worth woman because before I was just a girl but now I'm a grown up woman.

Binago niya ako, binago niya ang pananaw ko, isang lalaki lang naman pala ang makakapagbago sa akin, isang lalaki na hindi ko inaasahan na makakasama ko sa paraisong lugar na ito.

"Reymart!" Tawag ko sa kanya ng makita ko ito na kakaahon lang sa dagat.

He just look at me like he didn't know me, like I'm just a total stranger to him. Yeah right, ano paba ang aasahan ko?

Hinawakan ko ang laylayan ng suot kong maxi dress at patakbong lumapit sa kanya, I want to say sorry before he go home tomorrow. Ayaw kong may tao na nagtatanim ng galit sa akin ng palihim, kung pwede pa lang na kahit sila ang gumawa ng masama sa akin ay ako pa rin ang hihingi ng tawad.

"Reymart." Tawag ko ulit.

Sakto naman na paglapit ko sa kanya sa lounge chair na inuupuan niya ay nag-ring ang phone niya, sinagot niya ito kaya napanguso na lamang ako. I stayed for one minutes pero hindi pa rin siya tapos sa pakikipag-usap sa kausap niya, I decided to go dahil baka nakakaabala ako sa kanya.

Bumalik ako sa villa ko para magpahinga na lamang, wala naman akong ginawa na nakakapagod ngayong araw pero pakiramdam ko ay pagod na pagod ako. Sumasakit rin ang ulo dahil sa kakaisip kung ano ba talaga ang problema at kung ano ang gagawin ko after this vacation.

Napasulyap ako sa side table ko at nakita ang isang aklat na binili ko na hindi ko pa rin natatapos basahin, inabot ko ito upang basahin, ilang page na lang din ang natitira. While I'm reading it I feel like there's a page in my life where I get lost.

There's a thousands of questions inside my head that I can't answer all by myself. Pakiramdam ko ay hindi ko kayang sagotin na nag-iisa lang ako, parang may hinahanap ako na hindi ko pa nakikita kaya ito ako ngayon at litong lito.

Nagising na lamang ako ng marining ko ang phone ko na nagri-ring, padabog ko itong inabot at sinagot.

"Hello." Saad ko pero walang sumasagot.

Minulat ko ang mata ko at nakitang unregistered number ito, napabuntong hininga na lang ako at pinatay ang tawag. Hindi ko alam kung ano na ang nangyayari ngayon, sa ngayong buwan ay may nakadalawang tawag na sa akin na unregistered number, maybe I should change my phone number.

Bumangon ako at ganon na lang ang gulat ko ng makita sa orasan na mag-aalas singko y media na pala ng hapon, binuksan ko ang kurtina at nakitang malapit ng lumubog ang araw. Pumasok kaagad ako sa banyo para maligo at nagbihis ako ng halter asymmetric hem bohemian dress at isinuot ko ang floppy sun hat.

Lumabas ako sa villa at naglakad pero ganon na lang ang gulat ko ng may mabangga akong lalaki na nakayuko sa phone niya.

"Oh my god, I'm sorry, Sir." Hingi ko ng tawad.

Midnight Lovers -Negros Series #1 (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon