Midnight Lovers -Negros Series #1 (Completed)

Chapter 13: Anastasia Catia

"Of course...you love playing about my feelings that's why you enjoy it." I said to him.

Biglang nagbago ang ekspresyon ng mukha niya, ang kanina na may mapanuksong tingin at nakangising labi ay seryuso na ngayon. I bit my lower lips when I realize what I said. Is that really bad?

I don't want to hurt him but I just can't stop myself thinking about what I saw...I know it's not his fault, Mia is the one who initiated the hugged and kissed, I shouldn't be jealous because I don't have the rights! Kahit pa na ganon ay wala na dapat akong pakialam. Sila ang may relasyon at hindi ako.

Kung iisipin nga ay ako pa ang may kasalanan kay Mia dahil ako ang nang-agaw, she still love Reymart and I came...the pest in their lives.

"Fine...let's t-talk." I said.

Bumuntong hininga ito at tumango pero ganon na lang ang gulat ko ng may isang police na tumabi kay Reymart at nag-usap ang dalawa, mas lalo pa nalaglag ang panga ko ng hilain ang sasakyan ko.

"Oh my...my Car!" Sigaw ko. "Reymart, my car!"

Nadismaya ako ng harapin niya ako at ngumisi, tatakbo na sana ako palapit sa sasakyan ko ng mapabalik ako sa pwesto ko kanina. That's how I realized that my left hand is on handcuffs onReymart's right hand.

"What's happening?" Kinakabahan na tanong ko.

"Okay na Sir Reymart." Saad nang isang police at bumaling sa akin tsaka ngumisi.

"What? Hindi ko maintindihan." Utal na saad ko.

"That's what you get from running away, Mrs. Montelebano." Reymart said.

"Heyyy! Heyy!" Tawag ko sa police. "Get me out in this thing."

Itinaas ko kaagad ang kaliwang kamay ko at ipinakita sa kanya ang handcuffs, this is my worst nightmare.

When I saw there's a lot of people watching while taking a video I wear my sunglasses and turn my gaze on the other direction. This is so embarrassing, we're making a bad scene here.

"Mr. Montelebano?" Tanong pa ng police kay Reymart.

"No."Reymart said at ipinakita na siya ang may hawak ng susi, ngumisi ito bago itinago sa bulsa niya ang susi ng handcuffs. "And please do something sa kanila na huwag ilabas ang mga kinuhang video nila. Kung sino man ang magpa-labas ay kakasohan ko." Sadyang malakas na boses saad niya at sininyasan ang mga tao.

"Why are you doing this to me? I said na pwede na tayong mag-usap." I said.

"Mas mabuti na ang sigurado, I know you to well." He said and smirked.

"You'll gonna pay for this." Banta ko sa kanya.

"You too." He smirked.

Tumawa siya at naglakad na papalapit sa sasakyan niya kaya wala akong nagawa kundi ang sumunod. Pahirapan pa kaming pumasok dalawa dahil ayaw niya talagang kalasin ang handcuffs....as if ba na tatakbo talaga ako papalayo sa kanya.

I will never do that, unless he ask me.

"Now what?!" Galit na tanong ko ng makapasok kami sa condo unit niya.

Umupo ako sa sofa at ganon din siya, napatingin ako sa kanya ng seryuso dahil sa inis na nararamdaman ko. Hindi na ako natutuwa sa ginagawa niya ngayon, it feels like he's playing with me.

"I'm sorry." He said.

I was shocked when he said that, ang kaninang inis, galit, at iritasyon na nararamdaman ko sa kanya ay biglang naglaho dahil sa isang salita. He said sorry, no men has ever said it to me before.