Midnight Lovers -Negros Series #1 (Completed)

Chapter 30: Anastasia Catia

I tried to open my eyes when I felt someone is touching  my hands. Nang iminulat ko ito ay nakita ko si Lola na nakahawak sa kamay ko, medyo mabigat pa ang talukap ng mata ko kaya pumikit ulit ako at iginalaw ang kamay na hawak ni Lola to inform her that I'm already wake up.

"Oh my, Catia. Gising kana, may kailangan kaba, hija?" She asked.

Umiling naman kaagad ako at sinubukang bumangot at isandal ang kalahating katawan ko sa higaan ko. Nararamdaman ko parin ang sakit ng katawan ko, tila bang pagod na pagod ako.

"Halos limang oras ka ng tulog. Your friend Andy called me." She said.

Hindi naman ako sumagot at tinangoan na lamang siya, napatingin ako sa babaeng pumasok. She's my Doctor siya kanina ang Doctor na nag-check-up sa akin. Ngumiti sa amin ni Lola ng makita niya kami, I hope that smile brings a good news.

"Where's my baby? Kamusta siya?" Nanginginig ang boses ko.

"What? What baby?" Takang tanong ni Lola.

"She's pregnant Mrs. de Zobel." Sagot ng Doctor kay Lola at hinarap ako. "Your baby is safe, malakas ang kapit at nagkaroon lang ng maliit ng kumplekasyon kanina dahil tumama ito sa matigas na bagay dahilan na biglang nanakit ang tiyan mo ay nalabas ka ng dugo." She said.

"Are you sure?" Tanong ko.

I can't bare losing this child! She or he is my everything now.

"Yes, mabuti na lang at malakas ang kapit ng bata. She or he doesn't want to leave you." Nakangiting saad ni Doctor. "I will give you a prescription  para mas lalong lumakas ang kapit ng bata, mas lalo pa ngayon na nalabasan ka kanina ng dugo."

"Thank you." Saad ko at nginitian.

Hinimas ko naman kaagad ang tiyan ko at ngumiti. Aalagaan at mamahalin ko siya, knowing that he or she doesn't want to leave me. Nakakabit na ang buhay ko sa kanya ngayon at ganon din siya.

I will do this alone with or without Reymart. I can take care and love this child on my own, kahit wala pa ang ama niya.

I don't need him anyway and I don't wanna see him again. Sobrang sakit at paghihirap na ang ibinigay niya sa akin. I am sure that I will miss him but what happened earlier? That's enough reason to give-up.

I am now stuck between i wanna feel that love again and i don't wanna feel that pain again.

He is love but also he is pain.

"What was that, Catia?!" Galit na tanong ni Lola ng makapasok sa kwarto mula sa pagkakahatid niya kay Doctor sa labas.

Alam kung kinausap niya na naman si Doctor trying to figure things out. Hindi na ako magtataka kung sa pagbalik ulit ng Doctor ay alam niya ng may sakit ako sa puso and she will advise me to abort this child!

It will never happen! Mas pipiliin ko na lang na mamatay sa huli para isalba itong bata na nasa sinapupunan ko kesa naman ipalaglag ko ang batang walang kamuwang muwang sa mundo. I rather die than to abort this child. This child inside my tummy is my life and everything now.

"The Doctor already told you. I'm pregnant and Reymart is the father of this child." I said

"You are so ridiculous, hija! You know that you can't deliver a child! That's what your Doctor said in America, it's dangerous, mas lalong lalo na sa taong katulad mo na may sakit sa puso." Aniya.

"I will take this child no matter what, even she or he took of my life. Hindi pa siya buo Lola pero ramdam na ramdam ko na ang pagmamahal ko sa kanya. He is my miracle baby, that's why I love him." I said

"He? Him? Baliw kana!" Aniya.

"Maybe I am." I said.

Hindi naman na kami nagtalo pa dahil kung ano ang sasabihin niya ay may bala parin akong ibabato sa kanya. This baby makes me strong, hinding hindi ko siya isusuko at kailan man ay hindi hindi ko siya pababayaan.