Midnight Lovers -Negros Series #1 (Completed)

Chapter 28: Anastasia Catia

"Eh bakit hindi ka sumama?" Tanong ni Andy.

Nilunok ko muna ang burger na kinakain ko bago siya tinignan ng masama. What do he expect? Ganon na ako ka-desperada kay Reymart?

Well, yes, half of it is true.

But maybe I should give him a time to breath, yong malayo muna kami sa isa't-isa, nakakasawa rin yong mukha niya sa ilang araw. At isa pa pag sumunod ako doon ay ako lang din ang magpapasaya sa sarili ko dahil sila ay may seminar. At isa pa napag-usapan na namin ni Rory and Glaiza na pag-uwi nila galing Surigao ay pupunta kami ng El Nido to chill and relax.

"I'm tired. Tinatamad ako." I said.

Inirapan ko siya ng matulala ito sa leeg ko, ano na naman ba ang problema niya. Kanina pa siya sobrang weird!

"Ang bilis ng pintog ng pulso mo." Aniya at napahawak naman ako sa ilalim ng lalamunan ko kung saan may pulso rin doon.

Tama siya, mabilis ang pintig ng pulso doon hindi katulad dati na simple lang ito at hindi sobrang bilis. Wag niyang sabihin ay mag-iingat na naman ako dahil baka dahil na naman ito sa sakit ko, sobrang observant niya talaga.

"You're---nevermind." Aniya at ibinalik ang paningin sa ginagawa niya.

I stayed for almost one hour before I decided to go home. I just feel that I wanted to be alone, Reymart's condo is like my comfort place. I can use the words, there's no place like home in his condo unit. My Lola's home, my parent's home and Natasha's condo unit can't give me the feeling that Reymart's can do. Paki-ramdam ko kahit wala siya sa tabi ko ay kayakap ko siya, especially when I'm on his bed.

"Hello?" I asked

Ala una na ng umaga ng maramdaman kong nag-vibrate ang phone ko at padabog ko naman kaagad na sinagot ito. It's already midnight and it's time to rest!

"Naisturbo ba kita?" He asked

Napabangon naman kaagad ako at tinignan ang screen ng phone ko. Hindi ako nagkamali dahil sa lalim at seryusong tono pa lang ng boses niya ay kilala kona kung sino kaagad ito.

Muntik ko ng isipin na refrigerator ito, walang ka-buhay buhay ang boses at sobrang lamig talaga.

"Hindi naman." I said and scrunched my nose.

"Hmm, just want to say good night."

Good night?! Kanina pa ako tulog at ala una na ng umaga! Ano ba naman to siya!

"How are you?" I asked

"Just fine. Can't sleep without you by my side."

"Me too." I said kahit ang totoo ay parang pipikit na ako.

"Hmm, sleep now. Don't end the call. I love you." Anito.

Agad ko namang binaba ang phone ko at inilagay na lamang sa side table. Siya na ang mayaman, bahala siya maubos ang load niya. It's like that I asked for it, halata sa boses niya na pagod siya.

Kinaumagahan ay nag-paalam ako sa kanya na pupunta ako sa mall para bumili ng bagong damit, it's been a month since the last time I treat myself. It's not bad to reward yourself sometimes, you deserved it.

I entered in celine store at gusto kong umiyak dahil I really love the designs of their dresses. It's simple but really elegant.

"Heyy, it's mine." I said ng maunahan akong kunin ang nagustohan kong dress.

Agad ko naman hinarap ang taong iyon at halos matunaw ako ng makita na si Lola ito! Bakas din ang gulat sa mukha niya ng makita niya ako. Unti-unti napalitan ng galit ang mata niya na halos lumuwal na ito dahil sa pagbabantang tingin, ramdam ko ang panginginig ng katawan ko!