ACI GERÇEKLER (tamamlandı)

14.bölüm

İlerleyip kapıyı çaldım çok geçmeden deniz hanım yada annem kapıyı açtı. Ve bana sıkıca sarıldı, evet onlara alışmak istiyorum bu yüzden bende usulca kollarımı ona dolandım. İçimde bana çok uzak olan duygular yeşermişti sahi neydi bu?

Güven ? huzur? Anne şefkati? bu duygular ne ise bana çok gerip ve güzel geliyordu.

Yavaşça birbirimizden ayrıldık güzel tebessümü ile beni içeri aldı. Yavaş adımlarla oturma odasına geçtim. İkiz abilerim ve babam oturma odasında otuyorlardı beni görünce Anıl abi hemen gelip

-hoş geldin güzelim. Deyip sarıldı ona da karşılık verdim.

Diğerlerine de sarılıp hal hatır sorduktan sonra çağanın odasına çıktım.
Kapıyı çaldım içeriden komut gelince içeri girdim yatağında uzanmış elinde kitapla çağanı gördüm Yavaşça yanına yürüyüp yanına oturdum.

Anka: Nasılsın, ağrın var mı?

Çağan: iyiyim, hoş geldin abla. Sen nasılsın?

Anka: iyiyim

Çağan: gerçekten sormak için sormuyorum nasıl hissediyorsun kendini? Toparlanabiliyor musun?

Anka: Bilmiyorum çağan, kendimi yalnız hissediyorum ama insanların arasında da bunalıyorum sanki biri beni boğuyormuş gibi... Ama iyi olmaya çalışıcım en azından deniycem

Çağan: abla kızmazsan sana bişey söylicem

Anka: kızmam söyle

Çağan: abla acaba diyorum ki bizimle mi kalsan artık. Toparlanmana yardımcı oluruz. Hem hepimiz seni çok merak ediyor ve özlüyoruz lütfen en azından ben iyileşene kadar yanımda kalsan?

Anka çağlanın bu söyledikleri karşısında ne diyeceğini bilememiş ve susmuştu.
Olumsuz bir cevap verip onun kalbini kırmak istemiyordu gerçi söyleye bilecek bir sözü var mı ondan da emin değildi.

Anka:Çağan bak seninle açık konuşucam. ben bu zamana kadar hiç yaşamak istemediğim şeyler yaşadım ve artık yoruldum birileri ne der diye yaşamadım hiçbir zaman. Hatta hayatımdaki bir kaç insan dışında kimseyle muhatap olmaz, konuşmazdım. Şimdi hayatımdaki o bir kaç insan hiç beklemediğim bir anda geri gelmemek üzere gitti. Ve birçok kişi hayatıma beklemediğim bir anda dahil oldu bu bile ağırken daha bir sürü sorunlarım var. Kabul ediyorum size de alışmaya başladım. Ama ben korkuyorum.
Ben tekrar kaybetmekten, tekrar mutsuz olmaktan korkuyorum. Çünkü bir daha dağılırsam ben toparlanamam. Sizi de anlamaya çalışıyorum ama ben bu halimle bu eve gelirsem sizi üzerim ben deniz hanımın her gün benim yüzümden üzülmesini istemiyorum yada sizin kafanızda bu kız ne yaşadıda bu kadar kötü demenizi istemiyorum ben bu eve gelicek ve sizinle yaşayacaksan geçmişimden hiçbir yükü sırtıma almadan mutlu bir şekilde bu eve gelip sizinle sıfırdan bir hayat kurmak istiyorum. Bunun için bana çok az daha zaman ver bir sonraki gelişimde sana küçük birşey getircem ve o gelişimde söz veriyorum kalıcam.

Çağan: En yakın zamanda gel abla gelişin bize mutluluk getirsin çünkü ben artık ablamla vakit geçirmek istiyorum. Seni güldürmek istiyorum..
.
.
.

Anka küçük bir tebessüm edip çağlanın anlından öpmüş ve

- ben artık gideyim çağan bey geç oldu söz veriyorum 1 haftayı geçmeden gelicem.
Kendine dikkat et yakışıklım okula gelirsen görüşürüz yine diyip odadan çıktı.

Çağan ablasıyla Konuşmanın ve ona sıcak davranmasının sevincini yaşıyordu. Gelip kalacağını da söylemişti. İçinde ablasına karşı inanılmaz bir sevgi beslemişti Anka çağan ın ablası, prensesi, güzeli her yeşiydi...