selam nasılsınız? geçen bölümlerdeki yorumlarınızı gördüm Asaf'ın ölümüne üzülmüşsünüz bende yazarken baya bir duygulandım şöyle bir Anka'nın yerine koyunca gerçekten çok ağır seni anlayan kişiyi kaybetmek...
neyse güzel planlar var kafamda siz yeter ki benim emeğime saygı duyun ve oy, yorum atarsanız sevinirim. Gerçekten güzel yorumlar atıyorsunuz ve bu beni çok mutlu ediyor. yorum ve oylarınız için çok teşekkür ederim. Birde son olarak kitap sizce nasıl gitmeli şöyle gitse benim çok hoşuma gider, kitabı okurken keşke şöyle yazsaydın yada yazarsan daha iyi olur diye düşünceleriniz ve önerileriniz varsa yorumlara yazın ben dikkate alırım, sonuçta bu kitabı ben yazsam da siz okuyorsunuz sizin düşünceleriniz benim için önemli...
(ANKA'DAN)
Bu gün okulun ilk günüydü. İstanbul'a geldiğimde Asaf vardı yanımda. Teyzem vardı ozan vardı.. Bu yaşadığım şeylerin sorumlusu kim? Üvey ailem mi? bencil, kötü insanlar mı? kimin yüzünden hayatım bu kadar mahvoldu?
Bir yerde okumuştum diyordu ki: Kalabalıkta ki yalnızlığı, sesler içinde ki sessizliği, insanı dinleyenlerin yalnızca kendi fikrini senin üzerinde ispat etmeye çalıştığı bir dünya , sessiz yaşamayı bundan öğreniyor insan sessiz ölmeyi de bu yüzden istiyor galiba..
ne kadar doğru bir sözdü...
****
okula gitmeden bileklerimdeki izler ve yaralar gözükmesin diye siyah parmaksız eldivenlerimi taktım. beyaz tenim bu 1 ayda daha çok beyazlamıştı. saçlarım biraz daha uzamış, belimin aşağısında bitiyordu. Biraz zayıflamış ve gözlerimin altında morluklar oluşmuştu. Morluklar pek umurumda değildi bileklerimi görünce o gün geliyordu aklıma gözlerim doluyordu belki görmezsem gözlerim dolmaz. Çünkü hoşuma gitmiyor başkalarının yanında gözlerimin dolmasını. Bu gün yeni okula gidecektim Mehmet Bey( öz babası) onların okulunda Araf ve Çağan ile okumam konusunda benimle uzunca konuşmuştu, benim için çok bir şey fark etmediği için kabul etmiştim. Beni yanlarına almak istemişlerdi ama kabul etmemiştim, bu kadar değişikliğe daha hazır değildim bunu ona söylediğimde anlayışla karşılamıştı.
Hasan cezaevine girmişti ondan aldığım şirketler benim üzerimde olsa da emir abi ilgileniyordu. Geri kalan bir çok malı yetimhane ve huzurevlerine bağışlamıştım. Son zamanlarda canım sıkıldıkça bilgisayarda program yazmakla uğraşıyordum. kendi kendime güvenlik duvarları oluşturup geliştirmek için güvenlik duvarına karşı saldırılar yapıyordum . bu konularda kendimi baya bir geliştirmiştim. Kafamdaki sesleri susturmak için kendimi bir şeylerle meşgul ediyordum.
Ben böyle size olanları anlatırken okulun kapısından girdim. Tipik zengin kolejdi işte kokoş kendini bir şey sanan kız gurupları. Kendini bad boy sanan erkek gurupları. Sakince okula giriş yaptım birkaç kişinin bakışları bana dönse de bu benim pek umurumda değildi. Okuldan girip direkt sınıfa doğru yürüdüm sabah mehmet bey yani babam yazmıştı sınıfımın nerde olduğunu. Sınıfa girdim daha ders başlamamıştı kapının yanında en ön sırada oturan herry poter gözlüklü kııvırçık saçlı bir çocuğa yaklaşıp boş yer var mı diye sordum arkayı gösterdi .Gösterdiği yere gidip çantamı koydum . zaten 2 dakika sonra zil çalmıştı. Araf'la aynı sınıftaydık gözü bendeydi biliyorum ama ben sadece önüme bakıyordum .Hoca geldi ve ayağa kalkıp günaydınlaştık.
hoca: Bu sene aramıza yeni bir arkadaşımız katıldı bana bakıp tahtaya gelip bize kendini tanıtır mısın?
ne gerek var şimdi ilk okulda mıyız? çoğu kişinin bakışı bana dönmüştü ,aman ne güzel hiçbir tepki vermeden hocanın yanına yürüdüm. sıraların arasından geçerken benim hakkımda konuşmaları duyuyordum başlamışlardı ilk dakikadan.'' güzel kızmış, neden eldiven takıyor, oha kızın gözlere bak lens mi acaba, fiziğe bak be taş gibi, hıh ben daha güzelim, ne kadar soğuk bakıyor, seri katil gibi soğuk...''
hocanın yanına geçtim tekrar bize kendini tanıtır mısın? dedi önce karşımdaki hocaya sonra sınıfa baktım ve istifimi hiç bozmadan ANKA LAVİN dedim ve sustum. hoca ısrarla başka neleri seversin nelerden hoşlanmazsın dedi . Hocalar karşı hep bir saygım vardı ama neyi öğrenmeye çalışıyor bu kadın anlamadım..
NEYİ ÖĞRENMEK İSTİYORSUNUZ dedim ve hocaya baktım . Seni tanımaya çalışıyoruz sadece
sorun söyliyim dedim yine soğuk bir şekilde . Peki dedi sınıfa bir bakış attı . neleri seversin nelerden hoşlanmazsın diye sordu. ''resim, müzik ve program yazmak ilgi alanıma giriyor. insanlardan hoşlanmam''
hoca: öyle mi peki diğer soruları arkadaşlarından alalım dedi sınıfa döndü
arkalarda oturan bir çocuk '' arkadaş program yazmak ilgi alanıma giriyor dedi sanırım kendisi hacker tarzı bir şey acaba ne kadar iyi mesela bu okulun kameralarına giriş yapıp üstünde oynaya bilir mi senden korkmalı mıyız? '' amaçları ne bunların ne saçma sorular bunlar?
anka:'' okulun kamera görüntülerini izlemek isteseydim gider izlerdim ve evet bir yerin kolaylıkla görüntülerine ve güvenlik duvarına sıza bilirim ve bana bir yanlış yaparsanız evet benden korkun '' çocuk yutkunarak yerine keri oturdu bir başkası kalkıp'' neden eldiven takıyorsun? vücudun da herhangi bir botoks ya da işlem var mı gözlerin lens mi saçların kaynak mı hızını alamayıp ayhh sen çok güzelsin'' dedi buna bir çok kişi kahkaha attı bu çocuk sanırım sınıfın şebeğiydi
hiçbir tepki vermeyip yüzüne baktım sonra yine aynı yüz ifadesi ve soğuklukla çocuğa dönüp '' eldiven takıp takmaman sizi ilgilendirdiğini sanmıyorum. bu doğal halim ayrıca başkasına güzel gözükmek için herhangi bir operasyona girmedim girmemde. gözlerim lens değil saçlarımda da kaynak dediğin şeyden yok yada herhangi bir işlem uygulamıyorum doğal halim bu, bence bu kadar yeter'' diyip tüm soğuk ve donuk suratımla yerime döndüm herkes bu hareketime şaşırmıştı hoca peki dedi ve sınıfa döndü bu gün ders işlemeyelim serbestsiniz dedi kulaklıklarımı takıp yanımda getirdiğim çizim defterime bir şeyler karalamaya başladım.
çoğu kişinin sohbet konusu bendim bunun farkındaydım. bu boş insanlarla uğraşmak bana çok saçma geliyordu ama mecburdum hepsi kendi babalarının kazandığı paralarla övünen bir avuç boş insandı. bence insan kendi başarısıyla gurur duymalıydı babası da olsa bir başkasının başarısını dile getirip gerine gerine anlatmak bence çok saçmaydı...
***
BÖLÜM SONU
OY VE YORUM ATMAYI UNUTMAYIN
KENDİNİZE CİCİ BAKIN
HOŞÇAKALIN...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACI GERÇEKLER (tamamlandı)
Teen Fictiontamamen kendi kurgum olan bu kitabı severek okumanız dileğiyle... acı, huzur ,zorluklar ve güçlü bir genç kız herkes bir gün yaşattığını misliyle yaşar...