❝ Kızıl Gece'nin düşman ettiği iki sürünün varislerinin, birbirlerinden kilometrelerce ve yıllarca uzak kalmalarına rağmen, ruh eşleri olması kaderin bir cilvesi değildi de neydi? ❞
[omegaverse & mpreg]
060321
Yeni bölüm geldi~ Ne zaman okuyorsanız, günün hangi saatlerindeyseniz o vakitten selamlar, iftardan sonra geldiyseniz de afiyet olsun!
Keyifli okumalar~Bol bol yorum yapmayı unutmayın 🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sinirliydi.
Öfkesi, grilerini çatlatan mavilerinden dalga dalga yayılıyordu ve feromonları da ağırlaşmıştı. Tek kaşı havaya kalkar gibi titriyor, dudaklarını dişliyordu. Derin derin aldığı nefeslerinin ardından, dudaklarının arasından iyice vurgulayarak çıkardığı kelimeler anlamlı bir cümle hâline geldi.
"Mira. Sen. Benimle. Dalga. Geçiyorsun. Değil mi?"
Alfa omzunu silkti, pişkince söylendi. "Yo."
Sarp gözlerini sıkıca kapattı, başını arkaya yatırdı ve tek eli yüzüne vururcasına sıvazladı; ve kendine engel olamadan büyük bir kahkaha attı. Mutlu olduğu için değil, sinirleri bozulduğu için; gözleri bile dolmuştu hatta.
"Niye bu kadar sinirlendin ki? Alt tarafı babana yalan söyledim."
Sarp inanamayarak baktı Mira'ya. "Alt tarafı mı?" Ürpertici sesi odaya yayıldığında Mira tınlamadı bile. Avucuna sıkıştırdığı kuruyemişleri ses çıkartarak yemeye devam ediyordu. Odanın bir köşesinde sandalyeye oturarak ikiliyi izleyen diğer omega, Mira'nın sevgilisi Ahu, bu tavırlarına alıştığından olsa gerek alfanın yaptıklarına şaşırmıyordu; ama Sarp'ın içinde bulunduğu öfkeyi de anlıyor, sevgili olmalarından önce Mira'nın kendisini ne derece sinirlendirdiğini -ve elbette, bu sayede dikkatini çektiğini- hatırlıyordu.
"Alt tarafı mı!?" Sarp, ilk cümlesini bağırarak tekrarladı ve Ahu yerinde sıçradı. "Sence yalan söylemen umrumda mı?! Babama benim hakkımda neler demişsin resmen!"
"Ne demişim ya? Kötü bir şey söylemedim ki..?" Mira, dişleri arasında kırdığı çekirdeğin kabuğu hâlâ parmakları arasındayken elini Sarp'a doğru sallayarak cevap verdi.
Sarp sinirle bir kahkaha daha attı, Ahu'ya döndü ve eli alfayı işaret ederken yakındı. "Görüyor musun? Kötü bir şey söylemedim diyor," Hiddetle başı alfaya döndü, çakmak çakmak gözleri alfanın umursamazlığı karşısında daha da parlıyordu. "Senin ne dediğin önemli mi!? Babamın ne anladığına bakıyorum ben!"
Mira, elindeki kuruyemişler bitince ayağa kalktı, gayet sakin adımlarla odadaki çöp kutusuna yürüdü ve kabukları attıktan sonra ellerini çırparak döndü Sarp'a. Yarı ağlamaklı yarı öfkeli ifadeye sahip, saçlarını yolarcasına parmaklarıyla sımsıkı kavramış olan omegayı eğlenen gözlerle izliyordu. "Bana teşekkür etmelisin aslında, böylece baban kime gittiğini de sormadı, di' mi? Utandığın için kimseye söylemeden evden kaçtığını düşündü işte."
Sarp buna karşılık diyecek bir şey bulamadı, kız haklıydı; kabul etmek istemese de alfanın kendisini kurtarmak için bu bahaneyi bulduğunu biliyordu. Sadece... Söylenenlerden sonra, babasının kendisi hakkında düşünmüş olabilecekleri yanaklarını kızartıyor, içinde sımsıcak bir utancın yükselmesini sağlıyordu.
