You Are Mine, Again? ( Again Trilogy #2)

Chapter 11

CHAPTER 11

“ Bye! Salamat ate!”

Kaway ni Cathy habang narito kami sa labas ng kaniyang condo. We spend the whole night with her. Madaling araw na nga nang maisipan na naming umalis. I miss her so much that I planned to sleep with her. But she need to rest so hindi natuloy ang gusto ko.

“ Don’t strees yourself okay? Huwag mong lunurin ang sarili mo sa pag aaral”

Ngumiti siya sa akin ng malaki at inisang hakbang ang pagitan namin at agad akong niyakap. Agaran kong sinuklian ang kaniyang yakap sa akin bumitaw narin siya. Nakangiti parin sa akin.

“ Opo”

“ We should go now, lock the door” bilin ko na tinanguan niya lang.

I kissed her cheeks first before I we go already. Nilingon ko pa muli ang aking likod at nakita siyang unti unti ng sinasarado ang pinto. When I make sure that she was safe, nakampante ako. Nasa may elevator na kami ngunit hindi parin tinatanggal ni Aston ang kaniyang pagkakapit sa aking bewang.

He looks so sleepy tapos babyahe pa kami. I felt sorry for him, masyado akong naging masaya kasama si Cathy na hindi ko man lang nakikita ang inaantok niyang mukha kanina. Nang malaman niyang nakatingin ako sa kaniya ay lumingon siya sa akin. Raising a one eyebrow to me.

“ Are you sleepy? Ako nalang kaya ang magda-drive” prisinta ko.

Mas lalo lamang tumaas ang kaniyang kilay dahil sa aking sinabi.

“ Kaya mo?”

Napatigil ako dahil doon. Nag iwas ako ng tingin at umiling nalang sa kaniya. Yes, I know how to drive but after that incident. I don’t think I can drive peacefully with a guilty within me. Kaya ko pa ba?

He placed his chin on top of my head and kiss it. Napapikit ako dahil doon. Parang bigla nalang nalipat sa akin ang antok.

“ I am the one who’s going to drive. Don’t force yourself to do things when the truth is, you can’t do it or should I say. You’re not ready to do it. Kaya ko pa naman eh, 'di pa ako pagod”

Isa pa ang dahilan na 'yan kung bakit mas lalo lang akong napapamahal sa kaniya. His words and matured advice. Aston are perfect for me. Wala na akong hihilingin pa. He’s smat, he’s hardworking and he’s the guy who’s true to his words. Bonus nalang iyong pagiging gwapo niya at macho. Samahan pa ng loyalty niya.

“ I'm sorry if I’m like this”

Mas lalo lamang niyang hinigpitan ang kapit sa aking bewang at ramdam ko ang paghalik niya sa aking pisngi. Kita ko ang repleksyon namin sa salamin sa elevator. Kung gaano siya ka sweet sa akin.

“ You don’t need to feel sorry about yourself. Ano ka man, tanggap kita. Sinabi ko nga noon sa 'yo, sasamahan kitang gumaling mula sa sugat ng nakaraan. Hindi ka na mag iisa Kat. I'll be by your side to make you feel better”

What did I do to this deserve a man like him? Nangingilid na ang aking mga luha ngunit tinatagan ko na huwag iyong bumagsak. It was such a euphoria when he said that. Ang pananatili ko nalang sa tabi niya ang makakaya kong isukli sa kabutihan na binibigay niya sa akin. He deserves to be happy not to feel pain.

“ Thank you” I sincerely said it to him and gave him a kiss on his lips.

The lift opened and where now on the basement. Pinatunog niya ang kaniyang sasakyan at inalalayan akong makaupo sa passenger seat. Nang masaraduhan na niya ang pinto, agad siyang umikot at umupo na sa passenger seat.

He manoeuvre the car and expertly turn the steering wheel. Pinapanood ko lang siyang nag drive at humahanga talaga ako sa mga kamay niya sa tuwing iniikot niya ang steering wheel. Perfect na perfect iyon sa mahahaba niyang daliri.