You Are Mine, Again? ( Again Trilogy #2)

Chapter 8

CHAPTER 8

“ Bilisan mo! We should get there by 8!” Pambubulabog ko kay Aston na ngayon ay natutulog pa.

“ Hmm” nangunot ang aking noo nang ungol lang ang itugon niya sa akin.

Nagbago siya ng pwesto at ngayon ay likod lang niya ang kita ko. Tinanggal niya ang shirt niya kagabi dahi doon siya komportable. Kaya naman I can see his biceps properly and his sexy back. He was sleeping with his chest on the bed and his arms are wide open above his head.

Pero hindi ngayon ang araw na kailangan ko siyang i-compliment! Mala-late na kami! How come na inaantok pa siya?! Sa aming dalawa ay siya ang pinaka maagang matulog kagabi. Mukha siyang puyat na tao na ayaw magpagising.

“ Come on! Aston, I want to have breakfast with my parents” pagmamaktol ko.

Nakapangbihis na ako na pang alis. Simpleng jeans and white button blouse partnered with hills. At siya ay narito! Natutulog pa! Bihis na bihis ako habang siya ay 'di pa ligo. The hell?

Umupo ako sa may kama at pinagpapalo ang kaniyang braso. In this hour, dapat ay nasa daan na kami papunta sa bahay ng parents ko. Pero narito parin kami at pinipilit ko siyang magising!

“ What time is it?” namamaos niyang tanong Habang nakadapa parin.

I was looking at him unbelievably and shake my head. Pinalo ko ulit ang matigas niyang braso ngunit hindi parin siya nagalaw. He was just moaning and not wanting to wake up. This man!

“ Aston! Get up! It’s already 7. Babyahe pa tayo”

Tuluyan na niyang minulat ang kaniyang mata at dumapo iyon sa akin. Nakangiti na para bang nang aasar. Pinasadahan niya ng tingin ang kabuuan ko bago tawang tawa hinigit ako papalapit sa kaniya. Ang resulta ay pagtumba ko sa kama habang nakalagay ang kaniyang kamay sa aking bewang.

“ Aston!” irit ko at akmang tatayo na ngunit hindi niya ako hinayaan.

“ Let’s stay this way for a minute”

“ You should get up already! Maligo ka na!”

Hindi siya sumagot sa pakiusap ko. Bagkus ay mas lalo lang akong nilapit sa kaniya kaya agad kong hinawakan ang kaniyang braso upang mapigilan akong mapadikit sa kaniyang katawan. Nakaayos na ako at magugusot lang ang aking damit dahil sa kaniyang ginagawa.

“ I'm lazy to do that”

“ Magbe-breakfast pa tayo sa bahay nina mom!”

Umiling siyang may ngiti sa kaniyang labi bago tuluyan na akong pinakawalan. Bumangon na siya mula sa pagkakahiga ganoon rin ako. He kissed my forehead first before he go to the comfort room.

Habang hinihintay siya ay inayos ko naman ang nagusot kong damit. Inayos ko narin ang susuotin niya pagkalabas niya ng banyo. At dahil matagal pa siyang lalabas ay bumaba na muna ako upang ipagtimpla siya ng kape. Hindi na ako nagluto ng kanin at ulam dahil kay na mom na kami makikikain.

Sana nga lang at maabutan namin doon dahil kung ganoon ay wala kaming makakain na pang umagahan.

Ang balak ko dapat kahapon ay kasabay silang mag dinner ngunit hindi iyon natuloy nang may mangyari. I felt guilty about it. Akala ko okay na ako, akala ko lang pala.

Iba parin ang sakit nito kapag nakita mo ang bagay na makapagpapaalala sa 'yo ng nakaraan.

Tapos na akong magtimpla at hinihintay nalang siya ng kape. Aakyat na sana ako upang tingnan kuny naliligo pa ba siya nang makita siyang bumababa na ng hagdanan. He was buttoning his polo while walking towards me. He smiled widely when he met my gaze. Mas binilisan niya pa ang kaniyang pagbaba.