hiç kimse || •texting•✔️

yirmi üç

Selamın Aleykum

Keyifli Okumalar, seviyom sizi

*

|Hiç Kimse

"İşe yarar değil mi?" diyen Tunç saklandığı duvarın arkasından Derya'ya baktı.

"Yarayacak," dedi Derya gözlerini kafenin kapısından ayırmadan. "Yaramak zorunda."

"Resul önüme geçsene sen," diye fısıldadım.

"Sikecek misin beni? Ondan mı geçeyim?"

"Evet amına koyayım dünyada bir tek sen kalmıştın sikmediğim, geç işte önüme!"

"Geçiyorum," diyen Resul parmağının ucuyla omzuma dokunarak önüme geçti ve bana arkasını dönerek dikkatini konuşan Derya'ya verdi.

"Kafe sahibi kuzenim olur, bugün açmayacaktı kafeyi iki saatlik izin aldım," elindeki anahtarı salladı. "Dizilerdeki gibi seni oraya kapatacağız Ayşe ile baş başa kalacaksın, siz barışana kadar açmayacağım kapıyı. Birazdan gelecek telefonunu alacağım ki zekilik edip abisini aramasın bir de onla uğraşmayalım."

"Zeka küpü gibisin kız!" dedi Resul uzanarak Derya'nın omzuna vururken.

"Şu sıralar zeki olasım tuttu, yoksa malın önde gideniyim," diye fısıldadı. Onun bu haline gülümsedim ve gülümsediğimde gözlerimiz Birol ile kesişti. Hiçbir şey olmamış gibi ona da gülümsedim.

"Ayşe geldi ben gidiyorum, hazır ol ortak geldiğimde içeri sen gireceksin." Tunç'un omzuna vurarak arka kapıdan kafenin içine girdi Derya.

"Biz de senle küsünce böyle peşimden koşar mısın?" Tunç'un dikkatini dağıtmaya çalışan Resul başarılıydı. "Koşmam Resul, senle küstüğümüzde lokma dağıtacağım herkese."

Resul ellerini Tunç'un omzuna koydu ve Tunç'ta kendisine yavşayan Resul'u itekledi. Güçlü bir şekilde itelemiş olacak ki Resul dönerek Berk'in üstüne düştü. Onlar yerde kıvranırken Derya arka kapıdan elindeki telefonu sallayarak geldi ve Tunç'u arka kapıya iteledi.

Tunç heyecanla kafeye giderken Resul ve Berk hâlâ yerdeydi ve hallerinden memnun olsa gereklerki konuşuyorlardı.

Derya Tunç'un arkasından bakarken aklına bir şey gelmiş gibi elindeki telefonu en yakınında olan bana fırlatarak cebinden anahtarı çıkardı ve koşarak kafenin kapılarını kilitlemeye başladı.

Derya'nın bana attığı telefonu havada yakaladım ve cebime soktum.

Kafe tam karşımızdaydı ve biz kafenin karşısındaki iki binanın arasında kalan uzun, yaklaşık bir metrelik boşluktaydık.

"Rahat mısınız?" diye sordum yerde karşılıklı uzanmış konuşan Berk ve Resul'e ithafen.

"Sende gel aşko," dedi Resul havadaki elini sallayarak. "Kalsın, rahatsız etmeyeyim çifte kumruları." dedim onlara götümü dönerken.

"Küstün mü bebişim?" diye soran Resul dikkatimi çekmeye çalışıyordu. Ellerimi pantolonumun cebine yerleştirerek onu duymuyor gibi yaptım.

"Aşkım açıklayabilirim," dedi yerde sürünüp ayağıma tutunurken. "Sizi gördüm Resul," diyerek hafifçe burnumu çektim. "Oracıkta birbirinizin oldunuz."

"Tamam kes," dedim bize doğru yaklaşan Derya'yı gördüğümde. Şakacıktan onlar ile dalga geçiyordum. Benim tek sevdam Derya'ydı.

Kenarda bizi izleyen Birol gülüyordu.

"İş tamam gibi, Tunç ve Ayşe konuşuyorlar," dedi yanıma gelerek. Gözlerini birkaç saniye bende gezdirsede dikkatini yerdeki Resul ve Berk çekmişti.

"Ne yapıyorsunuz lan?!" diyerek bir kahkaha patlattı.

"Neler yapmıyorlar ki," dedi Birol gülerek, Derya ve bana yaklaştı.

"Kötü bir şey yapmıyorduk lan ciddiye almayın. Ayakta dikilmekten ayağımız ağrıdı yere düşmüşken kalkamadık."

Bir süre sessizce Tunç'u bekledikten sonra Berk ve Resul'un arkasından bir köpek çıkmıştı ve Birol çığlık atarak kucağıma atlamıştı.

Resul ayağa fırlayarak köpeği kovalamaya başladı ve köpek gittiğinde ise kucağımdan bir türlü inmeyen Birol'a yanaştı.

"Kahramanın kurtardı seni," Birol'u kucağımdan kendi kucağına çekti. "Sizi benden başka kimse yiyemez, bu şeref yalnızca bana ait. Heleki o götünüzü tek ben ısırabilirim."

Derya kahkaha atarken omzuma yaslanmış ve bir süre öyle gülmüştü. Heyecandan gülmeyi unutmuştum.

🧡

Nasıldı?

Bu arkadaş grubuna bayılıyorum mdşrkhrlr

Lütfen hikâyede mantık aramayınız

Seviliyorsunuz

Mutlu kalın♡

instagram: eskimisprangalar