ÖZGÜRLÜK YOLUNDA AŞK

Bölüm 22

Odamın tıklatılmasıyla uyandım. Kapının dışından İvan'ın sesi geliyordu. Dünden beri nedendir bilmiyorum ama bana yapmadığım şeyleri yaptırma gibi bir görev edinmişti beyimiz kendisine. Bacaklarımı yataktan sarkıtıp " gelebilirsin " diye bağırdım kapıya doğru. Hava daha tam aydınlanmamıştı daha. Ne zaman aklıma bir şey gelmişti de soluğunu odamın kapısında almıştı bu çocuk.

İvan kapıyı biraz zor açtı. Şaşırıp ona baktığımda kucağında bana gülümseyen bir adet Maria vardı. Koşarak aldım Maria'yı kucağından." Sakin bir daha bu kadar uzun, kardeşini taşıma tatlım. Kendini oyun oynuyorum sanarak birden geriye atar tutamazsın. Artık çok hareketli "

Maria ile birlikte yatağıma geçtik. İvan sessizce kafasını sallayıp takip etti beni. Ben Maria ile yatağa geçtiğimde o masumca bana bakıyordu yatağın kenarından Onun neden bana baktığını anlayamadım bir an. Sonrasında hızla düşen jetonumla " gel lütfen " diyerek yatağa vurdum.

İvan gülümseyerek yatağın üzerine atladı. Keyfî yerindeydi. O an İvan ve bu aileyle hayatımın çok farklı olduğunu hissettim. Benim dünyam ufaktı. Onlarınkine tamamen zıttı. Okuldan eve, evden okula. Çalışanlar, benim işim için koşturan adamlar hiç biri yoktu, ama bu çocukların hayatında olacaktı. Onlar ileride bir imparatorluk yöneteceklerdi.

Şimdiden İvan'ın beni şaşırtan tavırları vardı. Benim büyüdüğüm kültüre çok uzaktı. Tamam kitabını okumuştum ama yeterli miydi bu onları yetiştirmem için. İçine daldığım düşüncelerden koluma dokunulmasıyla sıyrıldım.

" sana diyorum mavi "

" üzgünüm tatlım dalmışım "

İvan bana gözlerini devirdi. " en son hangisini duydun " diye sordu.

Başımı sallayıp " sanırım hiç birini " dedim biraz çekinir gibi. Oflayarak yatağımda aramızda duran yastığı kenara atacağı sıra bağırıp durdurdum onu. İvan şaşkınca bana baktı. Gözleri neden bağırdığımı araştırıyordu kendince. Ona gülümseyip " annemle babamı atıyorsun " dedim. Düzgünce yastığı çevirip koydum kenara.

İvan şaşkınca baktı yastığa sonra gözleri dolu dolu " her gece onlarla uyuyorsun " dedi şaşkınca. Lafının sonunu getirememişti. O an Vladimir'den aldığım resimler aklıma geldi.

"Kendin için böyle bir şey ister misin? Ben onları her özlediğimde ikisine de böyle sarılıyorum " dedim. Ona da böyle bir yastık yaptırma fikrim vardı ama bunu diğer eve saklıyordum. Dudaklarını büzmesi içime dokunuyordu. Gözlerinden yaşlar akarken başını salladı. Ona doğru eğilip gözlerini sildim. " ağlama lütfen. Hemen sana da yaptırırız bir tane" dedim.

Küçücük yaşında kendisini çabucak düzelterek. " tamam konumuza dönelim " dedi ciddiyetle. Sanki demin boncuk boncuk yaşlar dökmemiş gibi. Bu çocuğun bu halleri beni şoka uğratıyordu. Ruh hali o kadar çabuk değişiyordu ki kesinlikle karar vermiştim artık. İvan'ın ne olursa olsun profesyonel bir yardıma ihtiyacı vardı.

" tamam hadi dönelim bakalım neymiş konumuz "

" bu gün yeni bir şey deneyeceğiz yapmadığın bir şey " diye üstüne basa basa belirtti. Küçücük yaşında o kadar ciddi bir ifadeyle konuşuyordu ki. Gözlerini saklamakta zorlandığı heyecanla büyütmüş benim tepkilerime bakıyordu.

" çoğu şeyi hiç yapmadığıma göre öyle olacak tatlım. Fikrin nedir. " dedim. Bir yandan yataktan kalktım Maria'nın iki tarafına yastık koydum.

İvan heyecanla " buz pateni " diye soludu. Bir an ona baka kaldım. Giyinme odasına geçerken " buda nereden aklına geldi " diye sordum. Odadan içeri girdiğimde üzerime giyecek bir şey bakındım. Üzerime bir tişört ve tayt geçirdim. Odaya geri döndüm.