KÜL 🍁 (TAMAMLANDI)

BÖLÜM 24

Bu bölümü canım arkadaşım HCB'a ithaf ediyorum. iyiki doğdun🥰🥰🥰

&&&&&&

&&

Kral, pencerenin önünde denizi izliyordu. Adım seslerini duyduğunda anlamıştı. Geliyordu. Merdivenleri çıkmasını bekledi, kapıya yaklaşmasını ve odadaydı. Olması gereken yere gelmişti. Ona baktığında tepki vermedi ama içi çok başkaydı. Roza, ona öyle bir bakıyordu ki ne kadar özlediğini anlayabiliyordu. Onu son iki aydır görüyordu. Ama Roza üç aydır kralı görmemişti. Ne kadar zorlandığını görebiliyordu kral. Ama acımayacaktı. Ona yaptığı şeyleri hatırlattı kendine.

"Sana buraya bir daha dönemezsin demiştim. Ne işin var burda Roza? Nerden geldiysen oraya dön! Yüzünü görmek istemiyorum senin!"

Kırılmasını izledi, kral. Hadi Roza, konuş benimle, diye düşündü.

"Konuşacağız, sende beni dinleyeceksin."

Kendinden emin gelmişti. Bu kralın hoşuna gitmişti.

Roza, parçalanmıştı ama poker yüzü takınmak zorundaydı. Sesi sert çıkmıştı.

"Seni dinlemeyeceğim Roza. Çık dışarı, yoksa ben çıkartırım!"

Roza geri adım atmadı.

"Arkleas!"

Kral elini kaldırdı ve nazikçe kapının önüne itti onu büyüsüyle. Kapıyı da suratına kapattı. Kapıyı büyülemişti, Roza açamazdı. Kapıyı zorladı, açamayınca bağırmaya başladı.

"Aç, şu kapıyı!" Roza, çok sinirlenmişti. Onu kovuyordu öyle mi? Kapıyı yumruklamaya başladı.

"Aç dedim sana!" Yumrukları yetmeyince tekme atmaya başladı. Oyuncağı elinden alınmış çocuk gibi çıldırmıştı. Onunla arasındaki bu kapı en büyük düşmanıydı sanki.

Roza, kapıyı tekmeledikçe, kral gülümsemesine engel olamıyordu. "Devam et Roza, daha hızlı vur, delir bakalım nasıl oluyormuş." dedi kral sessizce.

Roza vurup tekme atmaktan yorulunca kapıya sırtını yasladı ve aşağı bıraktı kendini. Derin derin nefes aldı. Sakinleşmeye çalıştı. Gülmeye başladı sonra.

Kral onun her hareketini hissediyordu. Tüm dikkati ondaydı. Gülmeye başlamasını anlamamıştı. Ta ki Roza konuşana kadar.

"Anlıyorum. Beni süründüreceksin." dedi gülmeye devam ederken. Dirseklerini dizlerine koymuştu. Ellerini saçlarına soktu. "Tamam." dedi ve ayağa kalktı. Tekrar vurdu kapıya. "Vazgeçmeyeceğim, duydun mu beni? Yıldırmak için daha sert vurmalısın. Yine geleceğim Arkleas!" dedi. Son tekmesini de vurup öyle indi aşağı sinirle.

"Bende öyle umuyorum Roza." dedi kral. "Sakın vazgeçme."

&&&&&&

&&

Alisa'nın kapısına vuruyordum sertçe. Kapı yumruklamaya alışmıştım bile. Alisa, telaşla açtı kapıyı.

"Noldu Roza? Bu nasıl kapı çalmak?"

Damon kahkaha attı, beni görünce. Hala burdaydı güzel.

"Çıldırmış. Tahmin ettiğimden erken geldin Roza. Çabuk pes etmişsin."

Aşağı yukarı yürümeye başladım.

"Tek kelime daha edersen, tüm sinirimi senden çıkartırım!" diye bağırdım Damon'a.

"Alisa bıçaklarını sakla bence bu evde güvenli değilsiniz." dedi Damon.

"Noldu Roza?" diye sordu Alisa.