EFLÂL | RAFLARDA

II KİTAP | GİRİŞ | KİTAP VERSİYONU

İyi okumalar minik kuşlar.

Beni idelirukiye buraya basarak takip edebilirsiniz!

🕊️

Karan Efdal AKDOĞAN

Sevgili kardeşim Miray,

Güzelim, canımın içi, cennetimin parçası...

İnan bana, seni çok özledim. Seni düşünmediğim tek bir an bile yok. Ama yapamadım. Sana söz verdiğim gibi günlüklerini devam ettiremedim, küçük kardeşim. Göğsümün ortasına yerleşen bir sızı, buraya gelmeme engel oldu. Kızma bana, utandım. Yaptıklarımı, önce sana sonra kendime itiraf edemedim. Yüzleşemediğim yalanların ortasında savruldum.

Bir kadına tutuldum. Ona yalan söyledim. Âşık oldum. O kadın her şeyim oldu. Ve onu kaybettim.

Şaşırma hiç. Yıllardır yalnız başımayken, gerçek aşkı bana bir anahtarın getireceğini ben de bilmiyordum. Kendimi ona öyle kolay kaptırdım ki hâlâ inanamıyorum. Evet, abin âşık oldu. Bile bile atladı o uçurumdan. Sevdanın çemberinden yanacağını bilip
de geçti. Hani derler ya, "Ateş böceği âşık olmuş ateşe; yine de koşmuş, yanacağını bile bile." İşte tam o noktadayım, kardeşim. Yanacağımı bile bile atladım ateşe.

Sana, onu tanıtmadım, değil mi?

Eflâl.

Lâl.

Lâl'im.

Gül güzeli.

Hayatıma onun girdiği gün, miladım olan gün, her şey öyle karmaşıktı ki bir an kendimi bile unutacağımı düşünmüştüm. Her yerden kötü haberler geliyor, dertlerin biri bitmeden biri başlıyordu. Gri bulutların etrafımda gezdiğini hissettiğim anlarda onun gözleri hayatıma ışık tuttu.

O, gözlerini açtı, ben lâl oldum.

Dilinin tutulması ne demek, bilir misin? O okyanus mavisi gözleri gördüğümde, bir daha eski Karan olmayacağımı biliyordum. Kendimi uzun bir zaman sonra "Efdal" olmaya bu kadar yakın hissettim. Gecenin orta yerinde güneş doğmuş gibiydi. Şaşırdım kendime, hissettiklerime inanamadım. Ömer'e ruhunu kaybettiren o his miydi yaşadığım, anlam veremiyordum.

Çok korktum. Beni anlıyorsun, değil mi? İlk defa hissettiğim duygunun, beni altüst etmesine izin veremezdim. Onun gözlerinden kopamadım, hoşlantı olduğunu söyledim kendime. Çünkü o gözlerden etkilenmeyecek tek bir adam dahi olacağını sanmıyordum. Başka bir sebebe tutunacak olursam... Ona söyleyeceğimiz yalanlara devam edemezdim. Bir amacımız vardı ve ben, bu amaçtan saparsam her şey mahvolurdu.

Oldu, kardeşim. Her şey mahvoldu. Her şeyimi kaybettim.

Hayatıma onun girdiği günün sabahı uyandığımda, içimde oluşan hisse kulak vermiş olsaydım her şey başka olabilirdi.

Sana, olanları tüm gerçekliğiyle anlatacağım. Ona anlatmadan sana anlatmak istedim. Beni prangalara germeden önce anlamayı dene, olur mu? Biliyorum, anneme verdiğim sözü tutamadım ve bir kadının kalbini kırdım.

Hayır, daha beteri. Sevdiğim kadının kalbini kırdım.

Azaplar içinde yanmama neden olan o gün, güneşin yavaş yavaş kaybolduğunu hatırlıyorum. Söyledim ya, içimde bir his vardı. Şirkette daha fazla duramadım. Arabaya bindim, eve gitmek için yola çıktım. Yoğun bir trafiğin içine girdiğimde kulaklarımı dolduran kurşun sesleri ile içimde bir korku peyda oldu.