Why?

Hoofdstuk 12.

Manal POV:

Als ik weer opsta besluit ik om naar Amal te gaan. Zij moet dit ook weten. 'Shit' zeg ik 'Wat is er?' vraagt Dioni. 'Ik moet naar me zusje toe maar ik weet niet welk lokaal ze zit' zeg ik. 'Kom' zegt Dioni en hij trekt me mee aan m'n pols. We stoppen bij de balie van de school. 'Uhm zeg de naam van je zusje en haar klas' zegt Dioni. Ik draai me naar de vrouw 'Amal Dodor h4b' zeg ik. 'Lokaal 413' zegt de vrouw vriendelijk. Ik bedank haar en draai me weer om naar Dioni. 'Uhm we moeten helemaal naar boven' zegt hij. 'Uhhgll al die trappen! Zo mogen best wel roltrappen zetten of zo iets' zeg ik waardoor we allebei moeten lachen. Als we boven zijn ben ik buitenadem. 'Sorry m'n conditie is 0' zeg ik. Hij grinnikt even en pakt m'n pols. We staan voor het lokaal van m'n zusje. Ik klop aan. 'Binnen' hoor ik een vrouwe stem. Ik duw de deurklink omlaag en doe een stapje naar binnen. 'Uhm mag ik misschien Amal spreken het is heel erg belangrijk' zeg ik. De lerares kijkt Amal aan. Amal staat op en loopt het lokaal uit. Ik sluit de deur en sta nu tegenover Amal. 'Wacht Manal stop waarom heb je gehuild?' Vraagt ze. 'Ja daarom ben ik hier uhm je moet alleen naar huis ik hoop voor je dat je de weg kent en ik ga naar Roermond want er is iets met Lina en het is niet goed' zeg ik in één adem. 'Oké' is het enige wat ze zegt. Ze komt dichtbij en fluistert iets in m'n oor. 'En Manal waarom is Dioni hier?' Vraagt ze. 'Moet ik ook over Kaj beginnen of niet?!' Vraag ik haar. Ik zie dat ze moet blozen 'duivel' zeg ik lachend en ik loop weg.

Onderweg naar treinstation*

'Dioni weet je heel zeker dat je mee wilt?' Vraag ik voor de zekerheid. Hij draait zich zo om dat hij tegenover mij staat. Hij pakt m'n handen. 'Luister jij hebt een moeilijke tijd en ik help je daardoor daar ben ik toch voor?' Zegt hij. Ik knik 'Dankje Dion' en ik geef hem een kusje op z'n wang.

Dioni POV:

Samen loop ik met Manal naar het treinstation. 'Dioni weet je heel zeker dat je mee wilt?' Vraagt ze. Ik draai me naar haar toe zodat ik tegenover haar sta en begin met praten 'Luister jij hebt een moeilijke tijd en ik help je daardoor daar ben ik toch voor?'. Ze knikt en zegt 'Dankje Dion' en ze geeft me een kus op m'n wang. Ik laat 1 hand los waardoor ik hand in hand verder loop. Ik kijk haar aan en zie dat ze bloost 'Je mag best vaker blozen' zeg ik lachend. 'Ze duwt me speels en lacht ook. We zijn bij het station aangekomen en scannen onze OV chip. We wachten op onze trein en stappen daarna in. We zitten in de trein en die rijdt al een tijdje.
'Manal?' Zeg/vraag ik. 'Ja?' Zegt ze terug. 'Ik verveel me' zeg ik zuchtend. 'Wat wil je dat ik daar aan doen?' Vraagt ze lachend. Ik wiebel met m'n wenkbrauwen en kijk haar met een grijns aan. 'Poh dream on' zegt ze. 'Nou' zeg ik met een pruilluipje. 'Waarheid durven of doen' zeg ik na een tijdje. 'Huh?' Vraagt ze waardoor ik moet lachen. 'Kom waarheid durven of doen spelen' zeg ik. 'Oke isgoed jij begint! Waarheid durven of doen?' Vraagt ze. 'Doen' zeg ik. '1 kusje op m'n want' zegt ze 'mij best' zeg ik lachend schouderophalend. En ik geef haar een kusje op der wang. 'Waarheid durven of doen?' Vraag ik. 'Waarheid' zegt ze. 'Oehh interresant' zeg ik. 'Dioni rot op' lacht ze. 'Maagd?' Vraag ik. 'Ik zweer het je Dioni jij bent zo'n grote mongool' zegt ze lachend. 'Ja weet ik maar ik wacht nog op antwoord' zeg ik. 'Oke ja ik ben nog maagd' zegt ze en ze kijkt weg. Ze kijkt snel weer normaal en vraagt weer 'waarheid durven of doen?'. 'Waarheid' zeg ik. 'Met hoeveel meiden heb je HET gedaan? Payback bitch' zegt ze en we lachen. 'Uhm ik denk 1/2' zeg ik zo onschuldig mogelijk. 'Oké' zegt ze schouderophalend. Ze wou nog iets zeggen maar ik onderbrak haar 'dus je bent niet boos of zo iets?' Vraag ik. 'Nee jij gek ik ben je vriendinnetje niet om daar boos op te worden' zegt ze. Ik zucht van de opluchting. We zijn er bijna en Manal ligt met haar hoofd op m'n schouder. Ze slaapt ze is echt schattig als ze slaapt. Door de intercom hoor ik dat we bijna moeten uitstappen. Ik maak Manal wakker. 'Slaapkop schatje lieverdje cutie leukerd' zeg ik en ik druk kusjes op der voorhoofd. 'Hmm' zegt ze. 'We zijn er' zeg ik. 'Maar ik ben moe' zeurt ze. Ik grinnik. 'Sta op jij luie' 'Dion! Wil je me aub op je rug dragen?' Vraagt ze. Ik draai me om zodat ik met me rug naar haar toe sta en ze springt erop. We lopen.... Nou eigelijk loop ik het station af en vraag Manal waar we moeten zijn.

Manal POV:

Ik zit op Dioni z'n rug. 'We zijn er bijna denk ik' zegt Dioni. Ik grinnk en begin te zingen 'we zijn er bijna we zijn er bijna maar nog niet helemaal kontje kaal frikandel speciaal' zing ik en we lachen het allebei uit. Als we zijn aangekomen ga ik van Dioni z'n rug af en loop ik naar de balie 'Lina Amghar' zeg ik. '5 verdieping kamer 376' zegt de vrouw ik bedank haar vriendelijk en loop samen met Dioni naar de lift toe. 'Dion ik ben zenuwachtig' zeg ik. 'Hoef je niet te zijn ik ben met je' zegt hij lief en hij pakt m'n hand vast. Samen lopen we de lift uit, ik stop als ik bij de wachtkamer ben. 'Wat is er?' Vraagt Dioni. Maar ik zeg niks en blijf maar staren. De tranen prikken in m'n ogen want die persoon die ik daar zie had ik nooit verwacht ooit nog eens te zien..

**********************
Sorry dat het zo lang duurde!
School maakt m'n leven 1 hell😭
En alweer heb ik een mededeling *keel schrapen* IK BEN OVER DE 500 READS!😍 misschien weinig voor jullie maar dit is m'n eerste boek dus vind ik het wel leuk!

Ojaaa en nog een cliffhanger!
Volgende hoofdstuk bij
8 votes & 4 comments👯
Spammen telt niet!💦

Doeii👑