Why?

Hoofdstuk 34

Samuel POV

Samen met Anisa zitten we in een soort van chic restaurant in Roermond. Het is heel gezellig en we lachen veel met elkaar. De desert komt eraan. Ik bedank de ober en richt me dan weer op Anisa. 'Dus wanneer kom je weer naar Badhoevedorp?' Vraag ik en neem een hap van m'n ijs. 'Uhm wie weet ik denk binnenkort' zegt ze en wiebelt met haar wenkbrauwen waardoor we allebei in de lach schieten. 'Dan wel naar mij toekomen' grijns ik naar haar. Ze trekt haar wenkbrauw op. 'Misschien' zegt ze en kijkt lachend naar haar dessert.
Oké Samuel your turn now! Vraag haar nu! Maar is ze niet een beetje te jong? Ik bedoel ik ben 18 zij is 15, Samuel denk aan wat Manal heeft gezegd "Liefde heeft geen leeftijd". Oké here we go.
'Anisa?' Zeg/vraag ik. Ze kijkt op en mompelt 'Ja'. 'Eet snel je dessert op dan kunnen we gaan! Ik heb een verrassing voor je' zeg ik snel als ik voel dat ik dichtklapte. 'Rustig' zegt ze en neemt haar laatste hapje. We laten het eten even zakken en verlaten dan het restaurant.

Manal POV

Samen met Dioni zitten we in de Mac. We hebben net ons toetje besteld. Ik heb een Iced Frappeé Chocolate Chip en Dioni heeft een Macflurry M&M's. 'Ik ga ff naar de wc' zeg ik en loop naar de wc. Als ik mijn ding in de wc heb gedaan en m'n handen heb gewassen loop ik naar buiten. Net als ik een stap uit de wc wil zetten staat er iemand voor mij. Ik kijk omhoog om te kijken wie het is. Shit het is Kevin! Helemaal vergeten dat hij ook in Roermond woont. 'Ach daar ben je mijn schatje' zegt hij en komt dichterbijer. 'Noem me geen schatje en al helemaal niet die van jou en laat me door' zeg ik en probeer er door te komen. Hij pakt me bij m'n bovenarm vast en duwt me tegen de muur. 'Ik noem je wel MIJN schatje want dat ben je ook' sist hij in me gezicht. Ik probeer hele tijd tegen te stribbelen maar het helpt niet. Op een gegeven moment spuug ik in zijn gezicht en laat hij mij los. 'Kut hoer' zegt hij en veegt het spuug van zijn gezicht. Hij komt op me aflopen en pakt me ruw bij m'n nek vast en duwt me hard tegen de muur op. 'Dioni' roep ik. WTF doe ik! Hij is helemaal onder en ik ben boven natuurlijk hoort hij mij niet. 'Wil je je lieftallige vriendje van je!? Geniet er nog maar van zolang het nog duurt' sist hij weer in mijn gezicht. 'Wollah als je hem met een vinger aanraakt of wie dan ook van mijn vrienden of famillie wollah dit is dan je laatste keer dat je je ogen zult openen' sis ik boos terug. Hij begint spottent te lachen. 'Jij mij kapot maken?' Zegt hij weer spottent. Ik zeg niks en blijf hem boos aankijken. 'Luister de enige die hier kapot wordt gemaakt ben jij! Dus je gaat niet zeggen dat ik kapot wordt gemaakt want lieverdje van me, je leven is een paradijs voor jou maar voor mij een hel en daar ga je lekker mee in leven' sist hij in m'n gezicht. Alweer. Ik kijk hem boos aan en de tranen prikken in me ogen. Ik trap hem hard in de ballen waardoor hij achteruit deinst. Ik ren naar beneden en loop snel richting de tafel waar ik en Dioni zaten. 'Dioni sta op we moeten gaan' zeg ik zacht zonder hem aan te kijken. Ik zie via mijn ooghoeken dat hij raar kijkt. We lopen de Mac uit en gaan op zo'n bankje zitten. Ik barst in het huilen uit en Dioni neemt me in zijn armen. 'Sshhhhttt lieverd.........' Sust hij mij waardoor ik alleen maar erger ga huilen. 'Wil je vertellen wat er is?' Vraagt hij terwijl hij met z'n hand over m'n haar wrijft. 'Kevin' mompel ik zacht. Ik voel de ademhaling van Dioni zwaarder worden. 'Wat heeft die klootzak geflikt?' Vraagt hij een beetje opgefokt. Ik kijk op en laat hem mijn nek zien. 'Klootzak' mompelt Dioni als hij met z'n hand over de rode streep op m'n nek wrijft. 'Dioni kom we gaan asjeblieft ik hier niet meer langer komen' zeg ik en we staan op. We lopen richting het station en checken in. Snel stappen we in de trein en gaan we zitten. Ik voel me hoofd zwaarder worden en laat hwm hangen. M'n ogen vallen meteen weer dicht maar ik probeer ze nog open te houden. 'Babe leun maar op m'n schouder' zegt Dioni en ik leg m'n hoofd op zijn schouder en val in slaap.

Anisa POV

Samen met Samuel lopen we door het park van Roermond dat in de stad ligt. We gaan zitten op een bankje en kijken richting een vijver. Het is stil tussen ons maar het is een aangename stilte. 'Dit is er een van Bbrave dit is er een voor jou ooh' begint Samuel te zingen. Ik kijk hem aan maar hij heeft z'n ogen gesloten. 'Ik heb niet eens iets gemerkt maar wat je met me hebt gedaan heeft gewerkt, voor jou zwt ik alles opzij. Sinds ik je ken wil ik jou alleen mog maar dicht bij mij. En ik weet dat wij nog jong zijn maar ik beloof je dit kan echt van ons zijn daarom laat ik nu m'n hart spreken dit mag je weten. We kunnen lachen in de stad of even naar de film misschien wel naar het strand of lekker thuis chillen het maakt niet uit ik vindt het allemaal goed dus meisje zeg me wat je doet' Zingt hij en staat op gaat tegen over mij staan en pakt m'n handen. 'Want vanavond is van jou jou jou, vanavond is van jou jou jou jou, vanavond is van jou jou jou, vanavond is van jou helemaal van jou' zingt hij. Hij stopt en kijkt me aan, omze hoofden komen dichterbijelkaar. Omze lippen raken elkaar en een bom van vuurwerk ontploft zich in mijn buik.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Normaal zou ik een hoofdstuk moeten schrijven waar alleen maar sorry in staat maar dat is dan ook weer saai voor jullie!
Hier hebben jullie een nieuwe hoofdstuk! Volgende komt er snel op!

Comment&Vote!💓