Why?

Hoofdstuk 1.

Manal POV:

Rustig fiets ik met Lina van school terug naar huis. Eenmaal thuis gekomen gaan Lina en ik naar de woonkamer waar me moeder zit. 'Hoi mam' zeg ik. Waardoor me moeder opkijkt van de tv. 'Hoi schat' zegt ze terug. Terwijl ik een appel van de fruitschaal pak groet Lina ook mijn moeder. Als we boven zijn ga ik naar mijn kamer. Nouja "mijn" kamer zal
ik het niet noemen want ik en me zusje delen samen een kamer. Boven beginnen ik en Lina te praten waardoor me zusje binnenkomt stormen. 'Waar hebben jullie het over?' vraagt ze. 'Uhm nergens over' zeg ik terug. Want wat ik en Lina aan het bespreken zijn is een verrassing voor me zusje. 'Manal zeg gewoon je weet dat ik overal achterkom' zegt ze. 'Maar waar we het nu over hebben kom je nooit achter' zeg ik terug en steek m'n tong voor de grap naar der uit. 'Maar Amal uit de kamer we moeten huiswerk maken' zeg ik. Ook al zitten ik en Lina niet in dezelfde klas of doen we het zelfde niveau. 'Nee want dit is ook mijn kamer ' zegt Amal. Omg wat raak ik geirriteerd door haar. 'Amal ga weg! Ga met Anisa afspreken ofso' zeg ik terug waardoor ze weggaat. 'Eindelijk is ze weg' zegt Lina waardoor ik een beetje moet lachen. 'Maar oké waar waren we' zeg ik. We willen naar de gemeente om te vragen of de gemeente Bbrave wilt uitnodigen om in onze stad op te treden. Als we dat allemaal hebben besproken gaat Lina naar huis. Als Lina weg is ga ik mijn moeder in de keuken helpen en vertel ik haar alles over de verrassing, maar bepaald blij kijkt ze niet. Ik heb het gevoel dat me moeder iets voor ons verbergt. De rest van de tijd zeggen we niks tegen elkaar. Als me vader thuis komt van het werk begroet ik hem en loop ik met me vader door naar de woonkamer. Me vader groet ook m'n moeder en m'n zusje en m'n broer. Als dat is gebeurt gaat me vader douche. Eenmaal aan tafel is het stil waarom weet ik ook niet. Opeens begint m'n vader te praten 'Oké luister kinderen, jullie weten dat mijn bedrijf hier niet goed loopt.....' En alleen bij die zin weet ik het al. 'En jullie moeder en ik hebben een paar huizen in Amsterdam bekeken en besloten om daar heen te gaan zodat m'n bedrijf beter loopt' zegt me vader. Onze monden staan allemaal open. WTF heeft mijn vader dat letterlijk net gezegd. Ik ben in shock. 'Wat......!!! hoor ik mijn broer roepen. 'Meen je deze...!?' zegt m'n broer er nog is achteraan. M'n ouders zijn stil ze zeggen niks. Ik ben eenmaal weer een beetje normaal en begin allerlei vragen te stellen. 'Wanneer gaan we? Waar in Amsterdam? En hoe gaat dat met school?'. 'We gaan over 2 weken en we gaan........' Voordat m'n vader z'n zin kon afmaken onderbreek ik hem. 'Wat! 2 weken en jullie vertellen het nu pas!?!' Boos verlaat ik de woonkamer en ga naar boven naar "mijn" kamer. Eenmaal aangekomen spring ik op m'n bed en begin te huilen. Opeens klopt er iemand aan de deur. 'Wat!!?' Roep ik. En ik zie dat het m'n moeder is. Ik ga rustig op m'n bed zitten en klop naast me als teken dat me moeder daar kan zitten. 'Luister Manal je vader bedoelde het niet zo. Je moet ook een beetje aan hem denken.....' Voordat m'n moeder der zin kon afmaken begin ik te schreeuwen. 'EEN BEETJE AAN HEM DENKEN! JULLE MAKEN DEZE KEUZE ZONDER ONS EN ZEGGEN HET 2 WEKEN VOORDAT WE GAAN JE ZEGT DAT IK AAN HEM MOET DENKEN! WEET JE WEL HOE MOEILIJK DIT VOOR ONS ALLEMAAL IS!' 'Luister ik weet het word moeilijk maar het is eenmaal zo' zegt m'n moeder vastbesloten en verlaat de kamer. Van woede en verdriet begin ik te huilen. Dan komt m'n zusje binnen 'Amal ik heb hier echt geen zin in' zeg ik voordat ze iets gaat zeggen. 'Manal kijk dit word voor ons allemaal moeilijk voor mij voor houssem voor mama voor iedereen en ik weet dat het niet makkelijk is maar het is eenmaal zo'. Oké ik wist niet dat m'n zusje zo'n wijze woorden uit haar mond kon krijgen maar dus wel. Ik sta op en knik naar me zusje, me zusje kijkt een beetje geschrokken, zeker van de rode opgezwollen ogen en de uitgelopen mascara. Ik loop naar de spiegel en begin m'n gezicht schoon te maken, als ik daar mee klaar ben ga ik naar de badkamer en ga ik m'n tanden poetsen en dan naar bed.