Perspektywa Sofii
Gdy wszyscy byli już w środku zajęliśmy miejsca i czekaliśmy.
-Może nie bardzo pasują, ale będzie wam ciepło- powiedział Bard a Tilda zaczęła rozdawać im jakieś koce i ubrania. Siedziałam obok Klary a głowę miałam położoną na jej ramieniu, ponieważ byłam strasznie zmęczona a koszmary miałam ciągle. Najgorsze w tych koszmarach było to że widziałam coraz dokładniej ich śmierć, więcej szczegółów jak to się stanie, jak na ten moment widziałam dokładnie śmierć Klary i Kiliego. Bałam się tego że naprawdę ten koszmar mógł stać się prawdą, nie widziałam jeszcze dokładnej śmierci Filiego i Thorina i nie wiedziałam czego mogę się spodziewać.
-Sofia- powiedziała do mnie Klara która szturchała mnie w ramię- Co jest?- zapytał gdy na nią spojrzałam.
-Co?- zapytałam nie bardzo kontaktując
-Mówiłam do ciebie a ty nic- wytłumaczyła- Co jest?- powtórzyła pytanie
-Nic tylko się zamyśliłam- powiedziałam- I..- zaczęłam, chciałam jej powiedzieć o tych koszmarach ale się rozmyśliłam
-I..- dopytywała
-Nic takiego jestem po prostu zmęczona- powiedziałam i wzięłam głowę z jej ramienia.
-Ciągle masz te koszmary?- zapytała
-Tak, ale wszystko dobrze- zapewniłam ją, pokiwała głową i stanęła podchodząc do Thorina ciągle kulejąc. Bałam się o nią, bo wyglądała coraz gorzej. Wyciągnęłam swój sztylet i zaczęłam go oglądać. Po chwili spojrzałam w bok bo koło mnie ktoś usiadł.
-Jak tam?- zapytał Fili który zajął miejsce gdzie wcześniej siedziała Klara
-Nawet- powiedziałam i nie zważając na nic położyłam głowę na jego ramieniu. Zaczęłam obracać sztylet w dłoniach nie zmieniając pozycji.
-Co jest?- zapytał po chwili.
-Nic tylko jestem zmęczona- powiedział mu to samo co Klarze.
-Dużo znaczy dla ciebie ten sztylet prawda?- zapytał gdy zobaczył go w mojej ręce.
-Tak, należał do mojego taty- powiedziałam- Widzisz to?- zapytałam pokazując mu rękojeść gdzie były jakieś symbole- Wiesz co znaczą?- ponownie zapytałam.
-Nie- powiedział
-Richard, tak nazywał się nasz tata- wytłumaczyłam- Jest to dość stare pismo rzadko używane więc pewnie go nie znasz- dodałam
-No nie znam- powiedział- A wasza mama jak się nazywała?- zapytał
-Mia, tym samym pismem jest jej imię zapisane na łuku, który ma Klara- powiedziałam
-Przykro mi z powodu waszych rodziców- powiedział
-Gdzie broń?- usłyszeliśmy pytanie Thorina i spojrzeliśmy w tamtą stronę
-Zaczekajcie- powiedział Bard i wyszedł z domu. Postanowiłam wstać i tak właśnie zrobiłam po chwili w moje ślady poszedł Fili. Stanęłam koło Thorina i po chwili stanęliśmy w kółko.
-Jesień zbliża się przy końcowi- powiedział Thorin
-Pojutrze dzień Durina, musimy do tej pory dotrzeć do góry- powiedział Balin
-A jeśli nie zdążymy i nie znajdziemy ukrytych drzwi?- zapytał Kili oglądając się czy nikt nie słucha.
-Wtedy cała wyprawa na nic- dodał Fili
CZYTASZ
Siostrzana Przygoda
Short StoryKlara i Sofia to siostry, które przyłączają się do kompani Thorina. Przeżywają niezwykłe przygody i odnajdują miłość. Wejdź i się przekonaj....