My Possessive Playboy [Saldaviga Series #3] Complete

EPILOGUE

"What are you doing?!" Galit na baling ko sa kanya.

Napaawang ang labi niya dahil sa gulat.

I was taken a back...s-she's...okay, she's beautiful okay? Pero hindi dahilan iyon para hindi ko siya pagtaasan ng boses.

"A-ano?" Nagugulat niyang tanong. Napapatingin na sa amin ang iba.

"Why are you stepping away? Mukha ba akong may disease?" Kunot noo kong tanong.

"H-hindi naman. Nabangga mo kasi ang braso k-ko kaya lumayo ako ng konti..." paliwanag niya.

Napabuntong hininga ako, tumalikod na at tinapik sa balikat si Bryce.

The moment I turned my back I felt something weird. Sino ba 'yong babaeng 'yon? Hindi ko ata nakikita sa campus? Is she Senior High School?

***
I was walking back to our room when someone's running towards my direction, too late to avoid her.

"Are you okay? Miss?" I asked her, gulong gulo ang buhok niya at nakatakip sa mukha ang dalawang palad. I even heard her sobbing.

"Miss? Okay ka lan---" ulit ko ng wala akong marinig kundi hikbi.

"Okay lang!! Okay lang talaga!!" Sigaw niya at tumakbo ulit ng mabilis.

I grabbed her arm and gently made her faced me.

"You're crying." Mariing sabi ko. Agad siyang yumuko.

"H-hindi...hindi ako u-umiiyak. Nab-nabasa lang ng tubig..."

"Sabi mo eh." Malamig ko na sabi. "Saan ka ba pupunta?" Inabutan ko siya ng panyo.

"S-sasaktan niya si Y-yaine..." humahagulgol kong sabi. Hinawakan niya ang dalawa kong kamay.

Nagulat man ay napatitig ako sa magkasukpong naming kamay. I felt something...something weird in my heart...

"Shh." Pagpapatahan ko sa kanya ng mas lalo siyang maiyak. "Where are we going?"

Tumunghay ito. Natigilan ako ng makilala ang babaeng umiiyak. It's her...yung sa waiting shed.

"P-paano...pa-pahatid na lang sa kanto sa amin..."

Napagkaalam kong hindi okay ang pagiging takbo ng buhay nila ng kapatid niyaa sa loob ng bahay. Hindi ko alam pero...parang gusto kong protektahan siya.

***

Kaya ng inalok niya akong magpanggap na mag-asawa kami at nabuntis ko siya ay pumayag ako...pero syempre dapat pakipot muna, gwapo ako eh.

Hindi ko alam na ng dahil sa pagpapanggap namin na 'yon ay mapapalapit ang loob ko sa kanya. Parang normal na lang sa amin. Not until...

I saw her pictures with her ex-crush. That was off...I mean...I know I became cold and jerk but how could she do that? Magkasintahan kami sa harap ng maraming tao kaya bakit lumalabas siya ng kasama ang lalaking iyon?

"I believe in you..."

And that's what I told her. Naniniwala ako sa kanya...at sa kanya lang. Kahit ano pa 'yon, maniniwala ako, kahit pa nagsisinungaling siya, maniniwala pa rin ako.

Ganoon ako karupok sa kanya.

"I love you..." I say those words from my heart...I gave my first love to her with my heart...Gusto kong itatak niya na mahal ko siya at binibigay ko ang puso ko ng buo.

"Bakit mo pinapakaelaman ang buhay ko? Sino ka ba? Ano ba kita?"

I stunned. I felt my heart broke into pieces. My body became numb.

Ayaw kong maniwala pero ng sinabi kong kahit anong rason niya ay tatanggapin ko basta lumingon lang siya at nang hindi siya lumingon ay napatakip ako sa mukha ko.

Isang malutong na mura ang pinakawalan ko at tumingala sa langit. Narinig ko pa ang pagtakbo niya palayo sa akin...paalis sa buhay ko...dala dala ang puso ko.

***
I didn't know she's the one whose the nurse of my nephew. I decided to visited my nephew and I was shocked when Yohana was there.

Bumalik lahat...lahat lahat ng masasakit at masasayang alaala namin.

"Yes. Yes, Isaac. Walang nagbago, andito pa rin. M-mahal...na m-mahal pa rin kita..."

I won! I fucking won!

That was the best day...for now...but this day will be.

"I do."

I smiled widely. Para akong bakla pero wala akong pakialam. Araw namin ito kaya ayos lang.

They all cheered when I kissed her, My Yohana.

"Congrats Lodicakes!" Sigaw nila.

I raised our hand with our rings.

"Sana all!"

Pagdating namin sa reception ay iyon ang bungad. I laughed, narinig ko rin ang tawa ng maganda kong asawa.

"Susunod na kayo!" Sigaw ko sa kanila. Pinagsiklop nila ang palad at tumingala sa ceiling.

Kanya kanya kaming entertain ng mga bisita dahil medyo marami ang naimbita namin. Hindi gaanon kaengrande dahil iyon ang gusto ng asawa kong maganda.

"Congratulations. I already transfer my gift for you." Sabi ng isa sa mga naging ninang namin.

"Thank you, ninang."

The party went on...I went to Yohana and put my arms around her waist. She rested her head in my chest.

"I love you..."

I sighed. Ang sarap sa pakiramdam. "I love you too...so much."

***
As the days, month and years goes by...palalim ng palalim ang pagmamahalan namin...lalo na sa mga anak namin. Mas lalong tumatatag. Bawat dating ng mga problema, nag iiwan ng aral.

"Don't run Yaz!"

"Oh my God! Don't eat that Leroi!"

Nagkatinginan kami ni Yohana at sabay na natawa.

"Napakagaling mo kasi, hubby! Kambal pa talaga ha?"

I shrugged. "Ayaw mo non? Dalawa na agad."

She laughed. "Mas gusto ko...pa ng isa."

I winked at her. "Later baby."

She bit her lower lip and chuckled.

***WAKAS***

***
A/N: End naaaaa. Welcomeeeee BADASS SERIES!