Mavi ve Beyaz (Umut Serisi 2)

Kara Gözlü Dev

Sevgili okurlarım benim için 🦋 bırakmayı unutmayın.

İyi geceler sevgili okurlar bizleri bu saatte buluşturan çok sevdiğim bir okuyucum. @MisraDemir4 iyi ki doğdun tatlı kız. Bu bölüm senin için yazıldı. Iraz'ın yüreğinde yeşeren umut senin için.

Ey yaralı gönül ! Yaran hala kanarken dermanını mı buldun? Eğer bulduğun dermanı da kanatırsan o vakit ne edersin? Kime anlatırsın meramını? Dilsiz halinle onlar anlarlar mı ki seni ? Bilirler mi gözlerin ne konuşur? Bilselerdi küser miydin ki daha biçare sabiyken?

'Maviş' demişti kara gözlü dev, gözlerimin mavisinde görmüştü ilkin adımı. Dillendirdiğim kelamı duymasa da, kollarının arasında kıpırtısız yatarken sıcacık olmuştu yüreğim, koca bedeninden yayılan huzur hangi kelimeye sığardı ki zaten.

Hareket edersem uyanır mıydı?Ya uyanır da huzur bulduğum kollarını benden sakınırsa? Pazen geceliğim bacaklarımdan sıyrılmıştı.Eli baldırımın üzerinde durmuş, açıkta kalan bacağımın üzerinde duruyordu. O elin varlığı rahatsızlık vermiyordu. Nasıl ederdi ki?  Amcamın zulmüne siper olmuştu o el. Derin uykudaydı.

Heybetli bedeni, güneşten kavrulmuş teni, sert yüzünü çevreleyen sakallları, titreyen parmağım yüzünde gezindi. Sakalları parmağıma değdikçe içimden ılık bir şeyler akıyordu.Parmağım kaşlarında gezindi. Kara kaşları onu ilk gördüğüm gün de çatıktı.Kara gözleri ateş saçıyordu. O ateşin bana zarar vermeyeceğini saçlarımı yolan amcamın eli kırılınca anlamıştım. O an amcama karşı çıkacak gücüm yoktu.

Saçlarımı anam tarardı hep ama o gittikten sonra sadece çekiştirilip yolunmuştu.Kara gözlü dev o gün sesimi duymuş muydu? Amcamın elini kırmıştı. Yerde titreyen bedenimi titreyen elleri ile kaldırmıştı. O gün bu gündür asla korkmadım. Benim sesim olduğunu anlamış mıydı?

Parmağımın hareketi dudaklarında son bulmuştu. Kalın dudakları vardı,kavisli yüzüne öyle çok yakışıyordu ki. Dokunmak canını acıtmaz mıymış insanın, benim niye canım acımıştı? Yüreğim neden sıkışmıştı? Kara gözlü dev dokunduğunda, kollarının arasına aldığında canım yanmamıştı oysa...

Derin uykusunda homurdanıp kollarını gevşetti. Bedenimi kavrayan kollar çekilince bedenim ayazda kalmış gibi titredi. Yüzündeki elim donup kaldı. Çatılan kaşlarım ile onun tekrar sarmasını bekledim bedenimi ama ne çare ki kollar çoktan uzaklaşmıştı. Arkasını dönmeye hazırlanır gibiydi.

Gözlerim dolarken bekledim, tekrar sarmasını, arkasını dönmemesini ama koca bedeni yönün değiştirip ardını döndü. Kıpırtısız yattığım döşekte gölgesini yitirmiş kuraklıkta kalmıştım sanki. Geniş sırtı gözüme şenlik iken yüreğime keder vermişti. Çatığım kaşlarım ile uyumaya çalıştım.

Güneş yeni doğuyordu. Kara gözlü dev derin uykusundaydı. Yorulmuştu belli ki dün ahırdaki sevinci hala gözümün önündeydi. Evimiz diyordu ya korkuya mesken yüreğim sıcacık oluyordu. Evimiz... Öksüz değil miydim artık? Peki namusum ne olacaktı? Kirlenen bedenim de temiz olacak mıydı? Amcam çok kızmıştı. Gözlerimi açtığımda kahpe demişti bana. Canavarıma da kızmış mıydı? Bedenim kirli diye kara gözlü dev benden tiksinmemişti. Bedenimin kiri onu tiksindirmiyordu.Koca elleri hiç canımı yakmamıştı.Kirli bedenimden ben de utanıyordum. Bu eve, kara gözlü deve layık değildim. O bana kahpe demiyordu, Maviş diyordu. Bazen dolan kara gözlerini gizleyip yaralı ceylan diyordu. Onun için temizlenmek istiyordum. Kirli bedenim temizlenirse belki karısı olurdum Zeynep ablam yardım eder miydi ki? Anamdan sonra onun şefkatini hissetmiştim. Belki o derdi canavarın yaraladığı bir beden nasıl temizlenir,bir kadın kahpe olmaktan nasıl kurtulur...