Unicode.....
"ဉက္ကဌ...ဖြေးဖြေး"
ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခု ရစ်ပါတ်တွယ်ယှက်နေသည့် ။မှိန်ပြပြ အစိမ်းရောင် စလိုက်မီးလေးများက မျက်နှာကြပ်တွင် လင်းနေသည်။
စက္က။ ပြုံးလိုက်သည်။ သူမ အတွက် လိုအပ်ချက်က ဒါပဲ။ အရာအားလုံးပြည့်စုံတယ်။ အချစ်ဆိုတာမလိုအပ်ဘူး။ပျော်ရွင်မူ့နဲ့အထီးကျန်မူ့ကိုဖြေဖျောက်ဖို့က ရည်းစားထားစရာမလိုဘူးလို့။သူမခံယူထားသည်။
အိမ်ထောင်ပြုစရာမလိုဘူး။ အခုလဲ။
အရက်နံ့နဲ့ ကိုယ်သင့်နံ့တို့ရောထွေးမွန်ထူနေတဲ့အခန်းဝယ်။
"ဉက္ကဌ။ ...ကျွန်မကို တကယ်ရာထူးတိုးပေးမှာနော်။ ဟူတ်တယ်နော်"
အဝတ်တရေမှမရှိနေဘဲ။ ဖဲသားခြုံလွှာအောက်မှ ယှပ်ယက်မှု့။
အချစ်စိတ်တက်နေတဲ့ မိန်းကလေးရဲ့ပါးအိုးလေးတွေက ပန်းနေသည်။
"ဘယ်လောက်ထိ လိုချင်လဲ ပြော"
"အ"
စကားအဆုံး ခန္ဓာကိုယ်တချက်လှုတ်ရှားလိုက်တော့ ထိုမိန်းကလေး အော်ညီးသံ နည်းနည်းထွက်လာသည်။
"ကိုယ်က ရာထူးတိုးပေးဖို့ ရှိရင် ခေါ်တယ်ဆိုတာမင်းသိနေတာပဲ"
"ပြော ဘယ်အထိ လဲ..."
ဆိုတော့ သူမကိုမေ့ကြည့်သည်။ အနာရါတ်မျှော်လင့်ချက် ရောင်ခြည်တွေသန်းနေတဲ့ မျက်ဝန်းတွေနဲ့ကြည့်နေရာ။
စက္က က
"တစ်ခုတော့ရှိတယ်။ ဘယ်အရာမဆို တန်ရာ။တန်ကြေးဆိုတာရှိတယ်။ ရာထူးမြင့်လေ။ ကိုယ့်ဆီမှာ အလုပ်အကျွေးပြုရမယ့်ကာလက ရှည်လေပဲ"
"အား..." ခါးပိုင်းကို အားစိုက်ရင်းက နူတ်မှလဲ သူမ ပြောချင်တာကို ဆက်တိုက်ပြောနေသည်။
"ဘယ်လိုလဲ...အခုကော..အခုလိုကော"
ထိုမိန်းကလေး မအော်မိအောင် ပါးစပ်ကိုလက်နဲ့ပိတ်ထားသည်။
"ကိုယ်က ယောက်ျားလေးမဟုတ်လို့ မင်းအတွက် ဘာမှပြောင်းလဲမူ့ရှိမှာမဟုတ်ဘူး။ကိုယ်ပျော်ရွင်ဖို့အတွက်ပဲ"
YOU ARE READING
ဆောင်းလေဖြူး၍......ရူးစေသော် (GL Story）(Z+U)🔞 A Little
Acciónကလဲ့စားချေရင်း ဖြစ်ချင်တာထက် မဖြစ်သင့်တာတွေကြောင့် မူလအမှန်ကိုပြန်ရဖို့ကြိုးစားရင်း ရူတ်ထွေးတဲ့ဇာတ်အိမ်တစ်ခုပေါ ်အခြေခံထားခြင်း။ ညီမအတွက် ဘာမဆိုပေးဆပ်ဖို့ဆိုပေမယ့် ကိုယ်ကိုတိုင်မကာကွယ်နိုင်တဲ့အချိန် ညီမဖြစ်သူကိုထားခဲ့ရသည့်အခါ။ မတူတဲ့ ဝိဉာဉ်နှစ်ခုရဲ...
