// Unicode //
~~~~~~~~~~
အဆက်မပြတ်ခေါက်နေသောတံခါးသံကြောင့် ဘုန်းပြည့်ဇံ နိုးလာသည်။ ထရန်ပြင်မှ ညှက်စိက သူ့လက်မောင်းပေါ်ရောက်နေတာသိရသည်။ နဖူးကိုစမ်းကြည့်တော့ အဖျားမရှိတော့။ အိပ်မောကျနေတာကြောင့် ညှက်စိကိုလက်ပေါ်မှအသာလေးဖယ်ကာ သူထလာခဲ့သည်။
တံခါးကိုဇွတ်အတင်းခေါက်နေသည့်ကောင်ဟာ သူထင်သည့်အတိုင်း ရှိုင်းသော်တာပင်။ အုန်းလက်နှင့်လုပ်ထားသောဦးထုတ်ကိုဆောင်းပြီး နေကာမျက်မှန်အမည်းကြီးတပ်ထားသည်။ ဒူးလောက်ရှိသော တိုနှံ့နှံ့ဘောင်းဘီနဲ့ကောင်ဟာ သူ့မျက်စိထဲမှာ ကျပ်မပြည့်တဲ့အရူးလိုလို..။
" ဘာလဲ "
" မင်းတို့ကိုလာခေါ်တာလေ၊ ဖုန်းဆက်တာမကိုင်လို့ "
" နောက်မှလာမယ်၊ ငါအိပ်ချင်သေးလို့ "
" ဟိုကလေးရော "
" အိပ်နေတယ် "
ထိုအခါ မျက်မှန်ကိုချွတ်ပြီး မျက်ခုံးပင့်ပြသည်။ ရုပ်ကိုက ပြောင်စပ်စပ်။
" မင်းက ဘာလို့အိပ်ချင်နေတာလဲ "
" ညက နောက်ကျမှအိပ်ရလို့ "
တကယ်လည်း ဖျားနေသည့်ညှက်စိကိုစောင့်ကြည့်ရင်း ညကနောက်ကျခဲ့သည်။ ဒါကိုတော့ ရှိုင်းသော်တာအားပြောမနေတော့ပါ။
" ဟိုကလေးကရော ဘာလို့မထသေးတာလဲ "
" သူလဲနောက်ကျလို့ "
ထိုအခါ ရှိုင်းသော်တာရဲ့မျက်နှာက ပိုပြီးစပ်ဖြီးဖြီးဖြစ်လာ၏။ အနားကိုကပ်လာပြီး ပြောသည်က..
" မင်းနော်.. ကလေးပဲရှိသေးတာကို "
အိပ်ရေးပျက်လို့စိတ်ရှုပ်ရတဲ့ကြားထဲ ပေါက်ကရတွေလာပြောနေတဲ့ကောင်ကို သူစိတ်မရှည်တော့။ အခန်းထဲကိုလည်း လှမ်းချောင်းနေသေးသည်။
" နိုးရင် ထွက်လာကြနော် "
" အေး "
