Walang ginawa sa time ni Ma’am English dahil kinolekta lang naman niya ang mga journal notebook namin. Bukod dun, wala talaga akong inintindi dahil occupied ako sa sama ng loob ko kanina. Hindi ko talaga matanggap kung pano nawala ang chocolate ko. Bigay sa akin yun eh, dapat sana nirespeto nila ang karapatan ko sa chocolate na yun. Hindi ako mababaw, big deal lang ang ginawa nila kasi parang medyo sumusobra na ang mga biro niya sa akin.
After magpadoggy-doggy, umalis na din si Ma’am English. Break time na.
“Azha, tara magbreak” pagyayaya sa akin ni Eimi.
Hindi ko sya sinagot, wala akong ganang sumagot at wala akong ganang magsnack ngayong araw.
“C’mon Azha, it’s just a chocolate. You can’t bring it back” hinahatak ni Mhisty ang braso ko. “You can have more chocolates in the future. Let’s go.”
But I responsed nothing. Pakita ko man lang sakanila na badtrip talaga ako.
“Sigh. Okay, I think we’re going with out you.”
I just nodded weakly. Kaguilty naman at pati sila nadamay sa mood swings ko pero better na din na di muna ako sumama sakanila.
Sinubsob ko ang mukha ko sa desk habang iniisip ang mga kung ano-anong bagay. Syempre, kasama ang inis ko sa mga nangyari nung umaga. Maya-maya may kumaluskos sa may tapat ng desk ko. Dama naman na may lumapit sa akin eh. At dahil naamoy ko ang pabango na yun, alam ko na si Elliot ang nasa harapan ko.
“Azhmaria…”
Hindi ko sya pinansin at nakasubsob pa rin ang mukha ko sa desk. Bakit ko sya papansinin? Manigas sya!
“Uy, tara na. lilibre na kita ng kape kasi natalo ako kanina”
Aba? Naalala niya pala yun. Well, hindi niya ako madadaan saganyan. Galit ako sakanya, kaya bago ko sya masapok, dapat umalis na sya sa harapan ko. *GULP* kaso saying yung kape…T^^T
“Azhmaria…” niyugyug niya ang balikat ko, “Sorry na. bati na tayo.”
Hindi ako nagalaw at nagpatuloy ako sa pag-ignore sakanya.
“azha…”
Hindi ko sya kinibo. Narinig ko na lang na nagbuntong hininga sya sabay alis sa may desk ko. Teka? Suko na sya? Pano na yung kape ko?!
Ilang minuto lang din akong umubob sa mesa ko. Parang biglang humaba ang oras ng break time. Nakakatamad naman. Later…
*Baby U*
Kinapa ko ang cellphone ko sa bulsa ko. Mail? Galing kay Madara?
krg.madara: pare..
krg.yukina: .oh?...
krg.madara: wala lang..
krg.yukina: .aah…
krg.madara: may ginagawa ka ba ngayøn pare?..buzy ka ba?
Krg.yukina: .wala…hindi naman…
Krg.madara: galit ka ba?..
Krg.yukina: .hindi…
Krg.madara: bakit ganyan ka makipag-usap?..
Krg.yukina: .anong meron?...
Krg.madara: anzungit mø ata ngayøn?
Krg.yukina: .hindi…ganun padin…
Krg.madara: may prøblema ba?..
BINABASA MO ANG
It Dragged Us
Teen FictionTwo people walking their own different paths... What will happen when their fates come across each other as they were connected by a single thread of fate; by a certain place? and along the way...they will discover that their thread are not only con...