It Dragged Us

Thread V: Meeting the Intruder....Again?!

AZHMARIA’S POV

Sigh. Dito na ako sa haven ko. Sa may cliff. Naguguluhan ba kayo? Yung haven ko eh nasa dulo ng isang forest. Dito ako laging natambay sa may cliff na to. Siguro hindi na nadiscover nung outsider tong cliff. Sa may bandang forest lang naman kami nagkita kahapon medyo bukana pa yun.

Sigh. Peaceful talaga dito kaya lagi ko gusto dito. Wala kang ibang maririnig kundi mga dahon, ibon, at syempre hampas ng tubig sa ibaba. I love this place. This place was a basket full of precious memories. I really want to preserve it. Kaya ganun na lang talaga ang galit ko nung may nakita akong outsider. I ought to protect it.

“Mag-isa ulit ako dito. Sigh. Buti na lang wala na yung outsider.” Buti na lang talaga.

“Outsider? Ako ba yun?”

Parang hindi ko gusto ang nangyayare at mangyayare. Teka, nakarinig ba talaga ako ng nagsasalita? Siguro imagination ko lang. I hit my head with my fists. “Hahaha. Siguro imagination ko lang yun. Imposible naman na may ibang tao dito maliban sakin eh. H-ha-hahaha”

“Weird mo din eh noh? Ngayon, nagsasalita ka naman mag-isa.”

Shatz. Parang hindi ata ako nagkamali ng rinig. Unti-unti akong lumingon sa may likuran ko. May trembling effect pa nga eh, parang sa anime. Parang hindi ko talaga gusto ang turn of events ngayon. Paglingon ko sa may likod ko, nakita ko yung same guy na nakatayo di kalayuan sa akin. And guess what? His grinning at me, as if he has an evil plan or sort.

“Andito ka na naman!?” parang gusto kong maghysterical nung nakita ko siya.

“Woah, miss. Easy ka lang, okay?” pagaawat niya sakin.

“Easy? Nandito ka tapos mag-i-easy lang ako?! Sige nga, pano ko yun gagawin!? Ha?!”

“Masyado ka na kasi maingay” (-_-)

‘Maingay?!’

“Para kang parrot. Paulit-ulit. Iisa lang ang thought ng sinasabi ‘Umalis ka dito. Umalis ka dito. Umalis ka dito’ naku naman.”

‘Parrot?!’

“Di mo ba alam na nakakairita ka na?”

‘Nakakairita?!’

“Ewan ko ba sayo. Pwede ka naman ka--”

Di ko na napigilan yung sarili ko at nasuntok ko na siya sa inis ko. Napatigil siya sa pagsasalita sabay hawak siya sa pisngi niya. Medyo napalakas ata suntok ko ah. Aits. Dapat lang yun sakanya no. Kulang pa nga yan eh. Yan ang napapala ng mga nangaaway sakin! Feel the wrath of the almighty Azhmaria hUMAn sama.

“Bakit mo ko sinuntok?!” uuugh~ ansama ng tingin niya sakin. Nagalit ko ata siya. Uh-oh. Tsk. Di ko siya aatrasan noh!?

“Kasi sumosubra ka na! Alam mo yun?!”

“Ako? Sumosobra?!” I saw his eyes sharpen. “Ayos ka din eh noh?” he then smiled. Pero alam mo na yung smile na yun eh yung pacool lang kasi halatang inis na inis na siya sakin. Bhelat sayo.

“Di mo ba alam na ikaw palang nakakagawa sakin ng ganto?!” galit sya. Sa tono palang niya di mo na maipagkakaila yun. Eh ano ngayon?

Bigla niyang hinawakan ang wrist ko. Pahigpit nang pahigpit yung pagkakahawak niya. Pinilit kong pumiglas pero hindi ko magawa.

“Aray! Bita---” medyo napapatigil ako magsalita. Masakit yung paghawak niya sa wrist ko eh. “Bitawan mo ko,” pinipilit ko pa rin pumiglas. Anong gagawin ko, cornered na niya ako sa isang malaking puno. Napasandal na nga ako sa puno weh.