AZHMARIA’S POV
“Eto na ako mahal kong haven! Kumusta ka naman? Matagal akong hindi nakadalaw sayo!” para akong baliw na kinakausap tong kagubatan. Halos isang linggo din kasi ako hindi nakapunta dito at busy busyhan ako sa mga project kuno namin sa school. Isa pa, may naghahanap na unggoy sa akin dito kaya naisipan ko na ding pumunta.
Ilang saglit lang at nakarating na ako sa may favorite place namin. Nakita ko sya na nakaupo doon at tulala.
“BOOO!”
“Waah!” bigla syang napaalis sa may pwesto niya sa gulat.
“Hahahahaha!!! Nagulat!” hawak ko pa yung tyan ko habang natawa.
“Nako. Nanggugulat ka kasi. Ano ba yan.”
“Seryoso ka kasi dyan eh.”
“Ewan,” he shrugged. “Long time no see aah.” Nag fist-bump kami.
“Oo nga eh. Busy-busyhan”
“Tsk. Tagal mo nawala. Namiss tuloy kita.”
“Weeh??? Talaga lang ha? Lagi naman tayo magka-pm aah”
“Wala. Iba lang ang personal.”
“Sabagay.”
Maya-maya nakita ko sya na may kinukuha sa pocket niya. Sigarilyo + lighter. Naninigarilyo sya!? O_O. nakita ko na sinindihan nya yun cigar sabay hithit dito.
“Naninigarilyo ka???” ay, hindi naman halata ano???
“Ou, minsan-minsan lang.” at nagpatuloy sya sa paninigarilyo niya.
Naiinis ako. Ayaw ko ng amoy ng sigarilyo. Mabaho at masakit sa ulo, feeling ko hindi ako makahinga. Naiinis din ako kasi sinisira niya ang fresh air dito sa haven.
“Akin na…” I said in a cold tone sabay agaw ng cigar sa kamay niya.
“O-oy!” halatang nabigla sya sa ginawa ko. With out a second thought, binato ko yung cigar sa may bangin.
“Ayan…” pinagpag ko ang kamay ko. Mission accomplish.
“Bakit mo ginawa yun ha??” sa tono pa lang niya, you can tell that he’s pissed off. IDC. I don’t want to ruin my place.
“Pare, ayoko sa mga naninigarilyo!”
“Wala ka na----”
Hindi ko na sya pinatapos at nagsalita na din ako agad.
“Wala akong pake kung titigil ka sa bisyo mo oh hindi. Ang akin lang, I don’t want to ruin this place so please lang…” hinablot ko na din yung lighter and I threw it away. My eyes narrowed and I spoke in a calm tone “Kahit dito lang. Please refrain from smoking.”
“haay…” I heard him sigh. “Sige na. talo na po ako. Hindi na po..” he paused for a while “Para naman tuloy akong masamang tao nyan sa tono mo”.
I smiled at him to show that I appreciated what he did. Tumingkayad ako and pat his head. Medyo nahirapan akong gawin yung kasi mejo malaki nang unti ang tangkad niya kumpara sa akin.
“Good boy…” then I smiled as sweetly as I can.
“Para saan naman yun???” I can see confusion in his face.
“Saan pa ba?” I chuckled lightly. “Eh di para mapakita ko sayo na naaappreciate ko nyung ginawa mo”
“Pamabata naman yun…pare, hindi na ako bata” he huffed.
“Bakit” I crossed my arms.”Bata lang ba ang dapat na inaappreciate?”
“That’s not my point. What I mean is…the patting thingy.”
BINABASA MO ANG
It Dragged Us
Novela JuvenilTwo people walking their own different paths... What will happen when their fates come across each other as they were connected by a single thread of fate; by a certain place? and along the way...they will discover that their thread are not only con...