Buried Past (On Going)

Chapter 12

House

A week after our anniversary ay naging hectic ang schedule ni Kenzo. Nagdagsaan ang mga business man na gustong makipag-partner sa kanila. Their banana business became more wide day by day. They transport it internationally. Kaya naging hands on si Kenzo sa pag handle nang mga products na mata-transport sa iba't-ibang bansa.

Ngayong araw pupuntahan namin ang tinutukoy niyang ipapakita kuno. Pagkatapos nito ay bibili na kami nang SS. Hindi 'yung sa ML na SS ah? SS as in School Supply. Okay, ang korni ko.

Nakaupo lang ako sa sofa habang nagso-scroll sa fb ko na puro mga memes ang nakalagay. May mga friends akong sadgurl at sadboi nang fb na ang ki-cringe nang pino-post. Like...

'Hanap nang ka-chat kasi bored'

'Wala na talagang nagmamahal sa akin'

Like wadapak? Kung walang nagmamahal sa'yo gurl sana tinakwil ka na nang mga magulang mo o di kaya ginutom ka! Just say it na naghahanap ka nang malalandi. Okay. Ang OA ko. Pero kasi! Nakakainis! Kailangan pa talagang makisingit sa newsfeed ko? At isa pa! Post nang post na naghahanap nang kachat pero pag chinat, like zone lang nirereply like? Ano problema mo cyst?

Okay, ewan ko anong pinaglalaban ko.

Habang naiinip kakascroll sa newsfeed ko naisipan kong magpost nalang. Atleast ako may kuwenta pinag po-post ko!

Wer Na U Darling?

Pagkatapos kong i-post yun ay nagpicture ako para ilagay naman sa My Day ko. Haayys! Buhay nang mga Bored pa epbi epbi nalang.

Minute later after I put my My Day. Narinig ko ang busina ng sasakyan ni Kenzo. I get up from my seat and walk outside while saying my goodbye to my parents, sinapak ko pa nga ang kuya kong nag e-ML sa terrace namin kaya napatakbo ako nang mabilis papunta kay Kenzo na pababa pa lang sa sasakyan. Pero sumenyas nalang akong wag na kasi nagpaalam na ako. Nagets naman niya kaya umikot nalang siya sa bandang passenger seat para papasukin ako.

"You're prepared." puna niya sa aking sunflower off shoulder dress. "Hindi halatang excited ka." I punch him jokingly in his arm nang marinig ko ang sinabi niya. But he answered it a chuckle and a kiss to my cheeks. "I love you too."
And he went to his side to drive.

He was driving while I was listing on the notes of my phone for my school supplies na bibilhin ko mamaya. Malayo-layo pa naman ang byahe papuntang kabilang syudad. It will cost half of hour papuntang Tagum City. Nakakabored pa naman 'yon.

"Kenzo, where we're going?" I ask when he's driving pass the park. Papunta na rin 'tong ibang syudad na daan. "Are we going to Manique?"

Well, kung pupunta man kami doon puwede na rin ka ming dumiretso papuntang Tagum. May daanan naman papunta doon.

But, I was wrong. Lumiko si Kenzo sa isang kanto at dire-diretsong nagdrive sa hindi pa tapos na sementadong daan. Saan ba 'to papunta? 

"I have something to show you, right?" sinulyapan niya ako habang nagdadrive siya sa isang daan na parang lalagyan pa nang semento may nakita rin akong mga taong naglalagay nang poste sa gilid nang daan at may iba pang nagti-trim nang mga halaman sa gilid.

It is like a small subdivision, pero hindi lang kalakihan ang daan. At puno pa nang mga puno at halaman sa magkabilang gilid.

"This is my promise, babe." Napunta ang tingin ko sa kanya nang bigla niya iyong sinabi. I was busy looking at the surrounding ang unfamiliar talaga dito.

Suddenly, we stop. Lumabas si Kenzo sa sasakyan habang ako'y hindi na nakapaghintay at lumabas na rin. And that moment my heart stop. A tear falling from my eyes without noticing it. My mouth parted with surprise of what I saw.