Deel 1: Huwelijksnacht dat eindigt in een ....

Hoofdstuk 28

Karim
Ik probeerde mijn ogen te openen maar het lukte niet , het licht was te fel .
Ik voelde een warme hand over mijn gezicht gaan het was een herkenbare liefde "mama ?" Zei ik hees en probeerde keer op keer mijn ogen te openen maar steeds vallen mijn ogen terug dicht en
voelde een gebonk in mijn hoofd , ...
Ik hoorde iedereen rond mij praten . Al gauw probeerde ik me te herinneren wat er gebeurt was maar niets kwam er in mijn hoofd , ik herinnerde me niets meer. Ik hoorde een man mijn naam roepen en met al mijn kracht probeerde ik te reageren .

Al laat in de avond werd ik terug wakker en kreeg dit keer mijn ogen terug normaal open , maar een barstende hoofdpijn had ik nog steeds .
Het leek wel of ik eeuwig lag te slapen . Ik voelde me zwak , rustig draaide ik me om en zag mijn ouders staan en een man . Even later besefte ik dat ik in het ziekenhuis lag , heleboel vragen kwamen in mijn hoofd maar had nog steeds geen antwoord gekregen op de vragen die ik stelde .
Elke keer als ik iets vroeg kreeg ik als antwoord
" Karim je moet rusten tot je volledig bent hersteld dan kunnen we alles op een rijtje je vragen beantwoorden en vertellen wat er is gebeurt" .
Ik liet een hoorbare zucht horen en sluit mijn ogen en al gauw viel ik terug in slaap .

Ik zag een meisje in haar bruidsjurk naar mij toe rennen ze omhelsde me het leek wel of ze me kende en me jaren niet heeft gezien , ze gaf me een armbandje en liep weg in een mist .
Er was niemand te zien en bevond mezelf in een onbekende bos , ik voelde dat ik het armbandje nog vast had , ik draaide het om en zag dat er "Mira" in gegraveerd was...

Geschrokken werd ik wakker van uit mijn droom , en zag dat mijn mama ongerust naar me toe kwam. "Mira ?" Vroeg ik ongerust , mama keek me vragend aan ...